THE UNFORGIVEN LOVE (under revision)

CHAPTER 10

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT

-Anna's POV-

 

"I love you Cyrus." Pinanindigan ko na ang mga salitang yun at hindi na ako nag-atubili pang halikan siya. Nanlalaki lamang ang mga mata nito sakin habang dinadampi ko ang aking labi.

Then I feel his hand caressing my back, pulling me closer to him.

Nakapikit na rin siya at ang kaninang dampi ay unti unting naging malalim. Para kaming naglalaro sa dalampasigan na naanyayahan sumawsaw sa banayad na tubig ng dagat, unti unting lumalayo sa kabisera ng kabihasnan hanggang sa hindi na kami makaahon sa paglubog ng aming mga katawan sa mapaglarong dagat.

Ang sensasyon ay unti unting kumakalat sa buong paligid. Pinupunan nito ang bawat espasyo ng init ng aming mga katawan.

Nagpatuloy ako sa pagtugon sa bawat halik na kanyang binibigay sakin.

Nalalasing ako sa bawat paghaplos na kanyang ginagawa at ang katawan ko'y unti unting nasusunog sa mapang-akit na init na dala ng kanyang katawan.

Pinulupot ko ang aking kamay sa kanyang leeg ng hindi napuputol ang aming halik.  Hinawakan niya ang aking pwet at binuhat ang aking katawan.

I can feel him and it's killing me inside.

Napaliyad ako ng maramdaman ko ang kanyang kamay na humahaplos sa pagitan ng aking hita.

"Cyrus..." I moaned his name between our kisses. Naramdaman ko ang pag-alalay niya sakin hanggang sa makahiga ako sa couch.

Napasinghap ako ng matigil siya sa paghaplos. Nakaawang ang aking labi at hindi ko alam kong bakit ako naghihintay sa kanyang pag-atake.

I want more. I want him.

Tinitigan niya ako at nalulusaw na naman ako sa kanyang ginawa. Pakiramdam ko ang buo kong pagkatao ay nakadepende na sa kanya. Hindi ako kikilos ng wala siyang inuutos.

"Tell me to stop Anna, Tell me you don't want this to happen." Ang mapupungay niyang mga mata ay deristong nakatitig sakin. Hinaplos ko ang kanyang pisngi at mariin siyang pumikit sakin ginawa.

I don't know what to say. May parte ng aking pagkatao na nagsasabing itigil ito subalit mas malaki ang parte na nag-uudyok na magpatuloy.

Hindi ko na alam.

Minsan talaga hindi rin natin maintindihan ang ating mga sarili. Alam na nga natin mali ang isang bagay subalit para tayong uhaw na sumusugal na uminom sa maling banga ng tubig.

"Don't." Namamaos ang aking boses. Parang ang salitang iyon ang siyang gantilyo ng kanyang sandata at dali dali niya akong inatake ng kanyang mga halik.

Again, ang mga halik niya ang nagdadala sakin sa isang musikang gusto kong sabayan sa pagsayaw. Siya ang nagtuturo sakin ng bawat step na gagawin. Ang kailangan ko lang ay sumunod at magpatuloy hanggang sa pareho namin maperpekto ang sayaw. Hanggang sa matapos namin ang musika.

"Anna.." Pikit ang aking mga mata habang nilalabanan ang sakit na dala ng sensasyon at init ng aming katawan. He begins to dance. Dance with the rhythm of our heartbeat.  Ang bawat paggalaw niya ay tinutugma ko sa paggalaw ng aking katawan. Banayad hanggang unti unting bumibilis.

"Cyrus." Lumubog ang aking kuko sa kanyang likod at sa isang biglaan paggalaw ay pareho namin naabot ang dulo ng kaligayahan.

Napasubsob siya sakin dibdib at nanatili ng ilang Segundo. Ang bawat paghinga niya ay parang bagyong walang tigil sa pag-alpas. Ang hangin lumalabas sa kanyang bibig ang siyang nagpapatindig ng aking mga balahibo.