A / N : So kamusta naman kayo? Hehehe. So hangga’t libre ako at hindi pa kami nagseseryoso sa pag-aaral, mag-uupdate ako ng mag-uupdate. Alam ko kasi na magiging busy na kami a few weeks from now dahil patapos na rin ang klase at magrereview kami para sa college entrance exam. Grabe, 4th year na kami after ng summer?! Hahaha. Saya naman. Kaso nakakabitin naman yung 4 years of high school life! Hehehe. Okay, madrama na :)
Anyway, enjoy the story! ;)
“Sometimes you will never know the true value of a moment until it becomes a memory.”~R.r Medina
++++++++++++++++++++++++++
CHAPTER THREE
“Aira!”
Lumingon kami.
Dalawa silang lalaki.
“Uy lei!!”
Umupo sila sa harapan namin.
Aah. Okay. Sino ho kayo??
O_O ??
Kilala nila si Aira? Bakit sila umupo sa table namin? Anu meron dito??
Sino sila??
Siguro nakita na ni Aira yung tinatanong ng mukha ko kaya sumagot na siya kaagad.
“Ah Bes, ito nga pala si Raymond. Pinsan ko siya. Niyaya ko siya dito para makasama natin gumala man lang. Tutal bagong bukas naman yung mall na to di ba?” tinuro niya yung katabi niyang lalaki na nakablue shirt saying ‘I’m the man’ at nakagray na pants. Tumingin naman si Aira dun sa pinsan niya.
“Raymond, ito naman si Bestfriend Alex.”
“Nice to meet you Alex.”
Inabot niya yung hand niya which I gladly took. Mukha naman mabait eh. Pinsan ni Bes kaya okay lang. Eah kaso, sino naman yung isang katabi niya? Kaharap ko pa naman.
“Nga pala, Alex, Aira, ito naman yung bestfriend ko, si Rico.”
“Hi. Rico Angelo Santos. Rico na lang po.” Sabay abot ng kamay at ngiti.
Parang nangangampanya lang ahh?
Namili yung dalawa ng ice cream at para patas (para samin lang), nilibre kami para daw may kasabay daw sila kumain. Di na kami tumutol, libre din yun eh.
Habang namimili sila, yun na. Binuhusan ko ng mga tanong itong si Aira.
BINABASA MO ANG
The Eighteenth Heart
Teen FictionPeople leave... Things change... Happiness is spent... Hate interchanges with love... This is just an ordinary story of an ordinary person. A person who might just be beside you but you don't see them at all. Kasalanan mo na yun. Di mo nakita agad e...