18 yıl sonra.
Chanyeol ve Baekhyun 18 yaşında, Sehun ve Luhan 48 yaşında.
✴✴✴✴
Genç adam yaptığı karışımı matarasına doldurup deri kemerine astığı sırada üzgün bir şekilde kendisini izleyen, orta yaşlarında ki adama döndü. "Ama sen böyle yaparsan gidemem ki."
"Hayır bebeğim. İstediğini yapmakta özgürsün. Sadece ne ara bu kadar büyüdüğünü düşünüyordum."
"Beni sen büyüttün hatırlamıyor musun? Hemde onca zorluğa rağmen." Gülümseyip orta yaşlı adamın elini okşadı. "Sık sık seni ziyarete geleceğim baba."
"Sadece kendine dikkat et. Tamam mı Baekhyun? Ve seni çok sevdiğimi unutma. Güvenilir bir yere gittiğini biliyorum. O yüzden içim rahat. Xiumin seni koruyacaktır." Baekhyun başını sallayıp eskime ceketini giydikten sonra kendisini dolu dolu gözlerle izleyen adamın yanağına bir öpücük kondurdu.
"Artık gitmeliyim."
"Ah! Doğru tabi. Her şeyini aldın mı yanına?"
Baekhyun başını sallayıp sırtında ki çantayı gösterdi. "Merak etme."
"Tamam o zaman."
"O zaman ben gideyim."
Luhan artık gözyaşlarını tutamadığında Baekhyun son bir kez daha kendisini büyüten adama bakıp kollarını boynuna doladı. "Söylediğin gibi güvende olacağım. Lütfen artık ağlama." Luhan Baekhyun'un da kendisiyle birlikte dolan gözlerini gördüğünde, ondan ayrılıp güçlü görünmeye çalışarak, yüzünü kuruladı. "Tamam hadi git. Xiumin'e selam söyle."
Genç adam başını sallayıp, kendisini büyüten adama son birkez daha baktıktan sonra ellerini birbirinden ayırıp geriye doğru bir adım attı. "Hoşçakal baba, kendine dikkat et."
Baekhyun geriye doğru birkaç adım daha attığında, artık Luhan ile araların da bayağı bir mesafe oluşmuştu. Yaşlı adam oğlunun geriye doğru attığı her adımda biraz daha sarsılıyordu ama bunu yapmaktan başka çaresi yoktu. Yeni bir hayat kurmasına izin vermek zorundaydı.
"Hadi git bebeğim. Git ve kendine yeni bir hayat kur."
Baekhyun başını sallayıp, derme çatma kapıdan çıktığında artık Luhan'ın kırışmaya başlamış yüzü görünmüyordu. Gitmek zorundaydı. Ama bu babasını bir daha görmeyeceği anlamına gelmiyordu. Sadece gidip diğer babasını bulduktan sonra geri dönecekti. Tabi Luhan, bunun böyle olduğunu bilmiyordu ve şimdilik bilmemesi daha iyi gibiydi.
Yıllardır saklandıkları adamın gizemi hakkında hiçbir şey bilmiyordu Baekhyun. Bunu yanlızca Xiumin den öğrenebilirdi. 18 yıllık hayatı boyunca onları ziyarete gelen tek kişi o'ydu ve babası hakkında birşeyler bildiğine emindi.
Xiumin'in sarayda şifacı olması da Baekhyun için mutluluk verici ayrı bir şeydi. Sarayı ve ihtişamını fazla merak ediyordu. Kadınlarla süslenmiş içkili eğlencelerini uzaktan da olsa bir kere izlemek istiyordu. Bu zamana kadar ona hep saraydan uzak durması gerektiği söylenmişti, oranın tehlikeli bir yer olduğu ve insanların oraya çalışmak dışında giremediği...
Artık reşit olduğuna göre Baekhyun da bu gözlerden uzak, bir dağın tepesine konumlanmış sarayı görebilir ve Xiumin amcası sayesinde babasını bulana kadar orada yaşayabilirdi.
✴✴✴
Genç adam atının üstünde ilerlerken artık Seul'ün ışıkları görünmeye başlamıştı. Bir günü at üstünde geçmişti ve hiç olmadığı kadar yorgundu. Atın yenini tutan elleri nerdeyse uyuşmuş, poposu bu zorlu yolda kalkıp inmekten ağrımaya başlamıştı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUTSAL BÜYÜ(ChanBaek)-Bitti-
ФанфикKrallar, Prensler, büyücü ve ejderhalar. İyilik ve kötülük. Gerçekler hiç bu kadar fantastik bir şekilde anlatılmamıştı. Çiftler: ChanBaek HunHan KaiSoo ✴ Kitap Angst değil ✴