KUTSAL BÜYÜ(ChanBaek)-Bitti-

✴26✴

Arena insanların çığlıkları ile yankılanıyordu. Muazzam bir kalabalık alkışlarıyla kendi ülkeleri için bir ritim tutturmuştu.
Altıya ayrılmış tribün her ülkenin kendine ait bayrağı ile süslenmişti. İnsanlar kendi şövalyeleri için tezahürat yaparken şenlik tam gaz devam ediyordu.

Ahşap kupaların biri dolup bir diğeri boşalıyor erkek ve kadınlar birbirlerine sırnaşmaktan geri kalmıyordu. Sarhoş beyinler, bedenlerle alay ediyor bunun verdiği tüm zevk arenaya da sıçrıyordu.

Tribünün başka bir bölümü kraliyet ailesi için ayrılmıştı. Kral Sehun'un yanında oturan güzel adam herkesin dikkatini çekmişti. Lakin gözler onu bir yerden ısırsada insanlar bunun olabileceğine bir türlü ihtimal vermiyorlardı. Kim inanırdı ki bir hizmetçinin şaşalı kıyafetler giyinip kralın yanında oturabileceğine?

Baekhyun, kendisine dönen her bakışta biraz daha rahatsız olurken boynunda asılı duran kolye ile daha fazla oynamaya başladı. Bu tür kıyafetlere ve böyle yerlerde en önde oturmaya alışkın değildi.

O genelde daha doğrusu kendisine yer kalmışsa eğer bu tür yarışlarda en ücra en kuytu köşeyi bulabilirse kendini şanslı hissederdi. Şimdi en önde, kralın yanında oturması onu içinden çıkamayacağı bir duruma sürüklemişti. Eskiden birlikte çalıştığı insanlar ona alttan alttan bakarken, oturduğu koltuk rahat olmasına rağmen oldukça rahatsız hissetmişti. Neyse ki Xiumin de buradaydı.

"B-ben prense bakayım. İzninizle." En nihayetinde dayanamayıp yerinden kalktığında eğilip krala saygısını gösterdi.

"Git bakalım." Kral olan tebessüm edip Baekhyun'un geçmesine izin verirken Baekhyun ardından geçen bakışmalara şahit olamamıştı.

En önde oturmanın en iyi yanı bütün o kalabalığa maruz kalmadan tribünden inebilmek olsa gerekti. Hiç çaba harcamadan tribünden inip şövalyelerin hazırlandığı çadıra doğru yol aldı. Prensi Xiumin'in ayarladığı başka bir hizmetli hazırlayacaktı lakin Baekhyun bu konuda yine de tedirgindi. Chanyeol söz konusu olduğunda kimseye güvenmemesi normal miydi? Ondan da emin olamıyordu işte.

Nihayet çadırların oraya vardığında Seoul bayrağını dalgalandıran çadırı araladı. Prens henüz giyinmeye başlamıştı.

Boğazını temizleyip düşük bir ses tonu ile "girebilir miyim?" Diye sordu. Prens ve giyinmesinde yardımcı olan hizmetkarlar onu şaşkınlıkla izlerken ufak bir kaç adım atıp içeri girdi. Giydiği şaşalı kıyafetler başka biri gibi görünmesine neden oluyordu. Ve işin tuhafı insanlar ona çok önemli biri gibi davranıyordu. Ye kürküm ye meselesi bu olsa gerekti. Hizmetli kıyafetleri giydiği sırada gördüğü ilgi bunun yüzde biri bile değildi.

"H-hazır mısın diye bakmaya gelmiştimde." Chanyeolden her hangi bir ses çıkmazken Baekhyun bir kez daha konuştuğunda diğeri kolluklarının takılması için kollarını uzattı. "Sayılır." Chanyeol kısa bir cevap verip gözlerini Baekhyununkilere sabitledi. " iyi görünüyorsun" Chanyeolden bugün ikinci bir kısa cümle daha duyduğunda Baekhyun ne yapacağını bilemez bir şekilde yerinde sallandı. Elleri anında boynunda ki kolyeyi bulmuştu. Chanyeolden ilk defa böyle bir itiraf duymak onu hem şaşırtmış hemde mutlu etmişti.

"Teşekkür ederim." Sessizce mırıldanıp başını aşağı eğerek yeni ayakkabıları ile toprağı eşeledi. Şimdilerde ortaya çıkan bu utangaç hali onu bir kaç yaş daha küçük gösteriyordu. Hele ki Chanyeol'un yanında.

Hizmetkarlardan biri Chanyeol'un zırhını olduğu yerden kaldırıp genç prense giydirmek istediğinde genç prens gülümseyerek itiraz etti. "Siz çıkabilirsiniz. Geri kalanı Baekhyun halledebilir."

Hizmetkarlar prensin emrine itaat edip zırhı bıraktıkları gibi dışarı çıkarlarken Baekhyun zırhı tekrar bulunduğu yerden alıp Chanyeol'un kaslarından dolayı sertleşmiş göğsüne taktı. Zırhı yanlardan bağlarken saçları Chanyeol'un burnunu gıdıklıyordu lakin diğerinin buna itiraz eder gibi bir hali yoktu. Sesli bir şekilde derince Baekhyun'un kokusunu içine en derinine doğru çekerken diğeri işini bitirip şaşkınlıkla prens olana döndü. Şimdi göz gözeydiler Baekhyun'un eli Chanyeol'un zırhındaydı. Ve uzun olan diğeri ile aynı hizaya gelebilmek için kafasını eğmişti.