OYUN BOZAN✔ Final Oldu ( İnatçı Aşıklar Serisi 1 )

44. BÖLÜM "Seven Affeder mi?"

Bildirim sorunu yaşıyoruz yine ikinci defa yayınlıyorum bu yüzden 😉
Yeni bölüm gelir 😄
Finale bununla beraber son 4 bölüm desem 😉 50'yi bulmayacak demiştim
Yukarda gördüğünüz afiş canım ciğerim haticekubraozcan000Haticemin eseri. Hikayelerine mutlaka bakmalısınız bence. Bir DELİ GELİN'i var. Ahuyu aratır cinsten 😂😂
Buradan da Kızıl Belam'da çok fena şeylerin olacağını haber vereyim bu afişi bahane ederek 😉 ona da bi alıntı atmıştım geçenlere. Okuyanlar ordan anlamışsınızdır zaten demek istediğimi 😉😊 okumayanlarda bi baksanız mı ki
Yılmaz neler etmiş 😁

Hadi kaçtım ben. Bölüm sonu olay demedi demeyin 😂😂😁😎

Keyifli Okumalar 😄
------------------------------------------------------
44. Bölüm "Seven Affeder mi?"

Ayrılıklar da sevdaya dahil.
Çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili.

Attila İlhan
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Keyifli geçen günün sonu yıllar sonra davetsiz gelen misafirle tadı kaçmıştı. Ahu'nun ailesi saygı göstererek evlerine dağılırken Şermin hanım yine duramamış ve beş yıl aradan sonra hiç bir şey olmamış gibi geri dönen adama bir çift laf söylemişti. Pakize şok içerisinde kalırken tek kelime etmeden içeri girmişti. Zeynep kardeşini üzen bu adamın henen gitmesini isterken Yusuf bazı gerçekleri bildiğinden eniştesi Samet'e izin vermişti kendisini ifade edebilmesi için. Eğer teyzesi yine de istemezse bir dakika dahi tutmayacak ve onu geldiği yere gönderecekti. Aşkın ne olduğunu bilen biriydi. Oda başlarda Ahu'yu yargısız infaz etmiş ve az daha daha başlamadan bir ilişkiyi sonlandıracak kararı verecekti. Neyseki Ahu'su inatçı keçinin tekiydi de, kafasına vura vura gerçeğin ortaya çıkmasını sağlamıştı. Ahu'nun ona tanıdığı şansı, teyzesi de Samet eniştesine sunarsa onca ayrılığa ve kırgınlığa rağmen, yine de mutlu olmak için bir umut doğardı.

Samet, gittiğinden beri Pakize için mutluluklar hep yalancıydı. İki kız kardeş bu yönleriyle birbirlerine benziyordu aslında. Toplum içinde yüzleri gülerken, yalnız kaldıklarında kalp hüzünleniyordu.

Şimdi; biri kırık bir kalp, diğeri kırdığı kalbi tamir etmek isteyen adam karşı karşıya oturuyorlardı salondaki koltuklarda. Ortada hissedilen suskunluk her bir ferdi geriyordu. Pakize'nin aksine Beste ve Zeynep kızgındı Samet'e. Beste bir başka severdi eniştesini. Bir anda çekip gitmesi onu da şok etmişti. Göz göze geldiklerinde Samet yıllar önce bıraktığı küçük kızın serpilip genç bir hanım olduğunu buruk bir mutlulukla karşıladı. Samet hafifçe Beste'ye gülümserken, Beste anında bakışlarını başka yöne çevirdiğinde tamir etmesi ve güvenini kazanması gereken tek kişinin sevdiği kadın olmadığını anladı. Üzgünce iç geçirdi. Ailede gerçeği sonradan da olsa bilen tek kişi Yusuf'tu.

Dakikalardır hiç kimseden ses çıkmayınca dereden başlayacağını bilemediği konuşmayı kendisinin başlatması gerektiğini derin bir acıyla anladı. Eskiden bu ailenin ayrılmaz bir parçasıyken kendi hataları yüzünden kaybetmişti. Üstelik tam beş yıl kaybetmişlerdi. Derin bir nefes alıp, verdi. En iyisi her şeyi bitirmesine sebep olan olayı anlatmak olacak diye düşündü.

"Altı sene evveliydi. Fabrikada işler iyi gidiyordu. Daha büyütelim istedik Cevahir'le. Gece gündüz çalışmamıza rağmen gelen siparişleri yetiştirmekte zorlanıyorduk. Cevahir 'fason verelim' diye teklif etti. Mantıklı geldi bana da, bir iki araştırdık. Sonra Cevahir birini getirdi. 'Arkadaşım' dedi. Anlaştık."

Zoraki güldü. Dudakları tebessüm etse de gülüşü gözlerine ulaşmıyordu. Ahu'ya döndü. Tanıyordu onu. Beste'yle ikiz gibi hiç ayrılmazlardı. Yusuf'la evlenmiş olmasına sevindi.