OYUN BOZAN✔ Final Oldu ( İnatçı Aşıklar Serisi 1 )

7. BÖLÜM "Tesadüfün bu kadarı"

Merhabalar

bir haftayı geçti biliyorum yeni bölümü yazar yazmaz hemen bekletmeden attım.

Multimedyada yine güzel bir afiş çalışmamız var. Yeni bir çiftimiz daha var Yılmaz ve Beste

İYİ OKUMALAR :-)

-----

HATIRLAMAYANLAR İÇİN GEÇEN BÖLÜMDEN BİR ALINTI

"Oğlum sen harbi aşık olmuşsun senin şu su perisine. Ahu'ydu değil mi adı?"

Yusuf duyduğu sözlerle gülmeyi bırakıp ciddi bir ifadeye bürünürken aklı Ahu'da ve az önce duyduğu sözlerdeydi. Sadece iki kere gördüğü bir kıza aşık olabilirmiydi. Daha önce hiç aşık olmamıştı hatta öyle uzun yıllara dayanan bir ilişkiside hiç yoktu. Tek uzun ilişkisi üniversitenin son senesinde birlikte olduğu ve 8 ay süren ama anlaşamayarak ayrıldığı Pelin'di. Onunlada şimdi arkadaşlardı ve arada hala görüşüyorlardı. Pelin'den çok hoşlanmış ama bu daha çok bedensel bir çekim gibiydi birlikte çok hoş vakit geçirmişler ortak arkadaşları sayesinde hep eğlenmişlerdi ama konu aşka gelince ona duyduğu duyguların ne annesiyle babasının arasındaki o kopmaz bağlarla örülmüş aşkla ilgisi vardı ne de ilk gördüğü günden beri aklından bir saniye bile çıkmayan uzaktayken bile beynine kazınan görüntüsüyle yüzünde güller açtıran Ahu'ya hissettiklerinin yanından dahi geçmezdi. Neydi bu kızda onu farklı kılan. Daha önce böylesi saf ve masum bir güzellikle karşılaşmamış olması mı? masum yüzüne rağmen cadılığını ondan hiç esirgememesi mi? yoksa sadece ona huzur veren, kanını kaynatan ve aklına olmadık düşünceleri olmadık zamanlarda sokan varlığı mı? belkide sebep hepsiydi. Çokta önemi yoktu. Yılmaz'ın sözlerini düşündü tekrar. Aşk onun kapısınıda nihayet çalmış olabilirmiydi ki? neden olmasın dedi kalbinden gelen ses.

"Ahu. Aklım öyle karışık ki...Sadece iki kez gördüm ve hala aklımdan çıkaramıyorum o zümrüt gözlü dilberi. Melek mi yoksa cadının tekimi bilmiyorum. Belkide her ikisi. Tek bildiğim fena tutuldum bu kıza be Yılmaz." Yusuf'un gözleri sanki karşısında Ahu varmış gibi odaklanmıştı, farkında olmadan yüzüne yerleşen gülümsemeyle döküldü dudaklarından kelimeler.

-----------------------------------
7. BÖLÜM "Tesadüfün Bu Kadarı?"

Sabah güneşinin penceresinden dolduğu odasında uyanan genç kız, uyku mahmurluğuyla bir süre tavanla bakışıp sonra çift kişilik yatağının içinde gerinerek yattığı yerde doğruldu. Üzerindeki ince pikeyi geri atıp kalkan Ahu penceresine doğru adımlayıp, iki taraftan dışarı doğru açılan çift kanatlı ahşap pencereyi açtı. Başını dışarı uzatıp önünde uzayıp giden uçsuz, bucaksız dağları, ovaları ve daha yakınlarda ki tarlaları bir süre gülümseyerek izledi. Doğduğu günden beri bu manzarayı hemen hergün görsede, yinede her seferinde hayranlık duyuyordu.

Temiz havayı ciğerlerine çekti, kuş cıvıltıları ortama neşeli bir hava katıyordu. Pencereyi kapatmadan içeri geçen Ahu yönünü bu kez banyoya yöneltti. Gardrobunun hemen yanında duran boy aynasının önünden geçerken kendi aksini görüp durdu ve kendini incelemeye başladı. Her genç kız gibi oda güzel görünmek ve şık olmak istiyordu elbette. Ama bu sıralar bu nerdeyse onda takıntı haline gelmişti. Nedeni ise bir hafta önce tanıdığı ve kafasını karıştıran adamın ta kendisiydi. Bilinç altında ona kendini beğendirme dürtüsü olsada, Ahu inatla sadece kendi için güzel görünmek istediğini kendi kendine telkin ediyordu.