OYUN BOZAN✔ Final Oldu ( İnatçı Aşıklar Serisi 1 )

29. BÖLÜM "Sevgi Anlaşmak Değildir"

------------------------------------------------------
29. Bölüm "Sevgi Anlaşmak Değildir"

Kapının açılmasıyla yüreği ağzına gelmişti Ahu'nun. Gözlerini sımsıkı kapamıştı. Şimdi ikisini de kıtır kıtır kesecekti ağabeyi. Nasıl böyle bir hataya düşmüştü. Nasıl bu kadar aptal olabilirdi. Kendine ne kadar kızsa yeriydi. Yusuf'a da çok kızgındı. O, hali hazırda hasta sayılırdı değil mi. Niye davranışları ve sözleriyle aklını başından alıyordu ki! Ah, ah ağabeyi biraz daha geç geleydi keşke. Doyamamıştı o muhteşem ötesi öpücüğe.

Ne saçmalıyordu yine! Belkide Kerim şimdi Yusuf'u pencereden aşağı atacak, onu da ıssız bir kuleye kapatacaktı. Kule bulamasa da, iyi bir nutuk çekip odaya kapatacağı kesindi.

"Kapı çalma huyun yok mu senin?"

Ne yapıyordu bu adam. Şimdi ağabeyi dalacaktı. Zaten bahane arıyordu. Yağ gibi üste çıkmanın alemi neydi. Az sonra Kerim'in kükreyen sesini duyacağına o kadar emindi ki genç kız. Gözlerini sıkı sıkıya kapatmıştı ki...

"Ay ben ne bilim siz mercimeği fırına vermişsiniz. Çaldık heralde!" diyen sesi duyduğunda kirpikleri hızla kalktı Ahu'nun.

Beste tek eliyle gözlerini kaparken, açıklama yapacağım diye kendini paralıyordu. Bu şaşkın onların ne yaptığını sanıyordu ki, hala devam ettiklerini mi? Neye olduğu şu an için çokta önemli değildi. Hatırladıkça kızarıyordu. Çünkü Ahu halen kalp atışlarının ritmini düzenleyebilmiş değildi.

"Ne biçim konuşuyorsun sen. Edepsiz. Çok şımartmışız biz seni belli!" diye aynı kızgınlıkla karşılık verdi Yusuf kardeşine. Ettiği laf mıydı şimdi. Doğruydu orası ayrı, ama mercimeği fırına veremeden dalmıştı kardeş müsveddesi odaya.

"Halit amca seni çağırıyor. Konuşacakları varmış. Çabuk gelsin dedi" hala gözlerini kapatma derdindeydi. Yada farkında değildi yaptığı hareketin. Yusuf yataktan kalkıp, ceketini düzeltirken odaya bu kezde sanki han kapısıymış gibi Canan girdi.

"Yusuf babam seni acilen çağırıyor. Ahu nasıl oldu?" diyerek önce Yusuf'a sonra da yatakta doğrulmuş oturan ve yanakları al al olmuş kıza baktı. Canım kardeşim hala tam kendine gelemedi diye içinden geçirdi. Gözü yan profilden Beste'ye takıldığında şaşırdı kaldı. Beste ne diye tek eliyle gözlerini kapatıyordu ki.

"Sen niye gözlerini kapatıyorsun?"

"Sorma Canan abla? mercimek olayları..." Canan'ın kafası iyice karışırken Yusuf çatık kaşlarıyla baktı hain kardeşine. "Ne mercimeği ya?"

"Boşver. Saçmalıyor herzamanki gibi" ne zaman saçmalamıştı ki. Bir de her zamanki diye yaftalamıştı onu ağabeyi. Elini gözlerinden çekip teki kapanmış tek gözüyle bakmaya çalıştı etrafa. Asayiş berkemal olduğunda ancak rahat bir nefes almıştı.

"Oh, neyse +18'lik durum kalkmış" diye fısıldadığını zannederken karşısında ona biri düşmanca, biri şaşkın ve diğeri şüpheci üç bakışla yutkundu. İçinden dememiş miydi o lafı?

Yusuf ona bu işin kalanı evde der gibi bakarken hareketlendi. Fırsatı varken kaçsa mıydı?

Gitmeden evvel Ahu'ya dönen Yusuf ayakta olduğu halde yatakta oturan kıza doğru eğildi ve iki elinin arasına kızın güzel yüzünü hapsetti.

"Ben şimdi aşağıya iniyorum gülüm. Sen daha iyi misin?" Beste ve ablası girdiğinden beri Ahu dilini yutmuş kedi gibi oturuyordu yatakta. Yüzü hafif bir pembeliğe boyanmıştı ve bu haliyle Yusuf'ta yeniden öpme isteği uyandırıyordu.

"İyiyim merak etme"

"Ederim. Ben, seninle ilgili herşeyi merak ederim Ahu'm"

Gözleri, yeşil gözlerinden dudaklarına kaydı bir anlık. Arkada iki münasebetsiz abla ve kardeş gereksizleri olmasa o bal dudaklara yapışırdı da. Ahu'yu daha fazla sorulara maruz bırakmamak için sadece alnından öpmekle yetindi. Bu kısacık temasta bile Ahu'nun içi ürperdi. Yusuf geri çekilirken kirpikleri kapanmış kıza çapkınca gülümsedi. Ve odadan çıkarak alt kattaki o çok mühim toplantıya gitmek üzere merdivenlere yöneldi.