CHAPTER 12

36 7 0
                                    

AVERY'S POV

"No. You'll eat dinner with me in the cafeteria later. I'll fetch you in your room," napatulala na lang ako sa sinabi niya. Is he trying to ask me out? Weh. Trying? Eh umalis na nga agad eh. Di manlang hinintay ang response ko.

Pero...

"Ayoko nga. Para san ba? I can eat my dinner alone, anyway," ha! akala niya sya lang ang may karapatan magtaray? Ako rin kaya! Tsaka awkward pa rin yung pakiramdam ko.

"About the project. It will be better if we will finish that immediately. You'll have dinner with me wether you like it or not because you don't have any choice," wow ha. Grabe! Siya na ang masungit! Sige na! Kaya ayoko sa mga lalaking masungit eh. Ok pa sana kung babae. Eh pag lalaki ang nagsungit? Doble o triple pa sa pagsusungit na babae! Kaya mas lalong nakakainis eh. Wala na akong nagawa dahil nakababa na ata siya. Nawala na sa paningin ko.


Andito na ako ngayon sa cafeteria at hinihintay nalang siya dahil sya na daw ang oorder. Gusto niyo malaman ang nangyari kanina?


Nang marinig kong may kumatok ay lumabas na agad ako. Agad ko siyang ningitian nang makalabas na ako. Pero siya? Tinignan lang ako at naglakad na. Tss.

Kahit ba simpleng ngiti di niya magawa?!Pero pag si Autumn ang kasama todo ngiti siya? Hagalpak pa nga sa tawa minsan. Tas pag sakin mukha siya pinagsakluban ng langit at lupa?! Isama mo na ang impyerno! Bwisit!

Hanggang sa makarating kami sa cafeteria ay wala kaming pansinan. Hah! Bahala siya. Pag siya ang nagsalita, hindi rin ako iimik!


Sinundan ko lang siya hanggang sa makahanap kami ng table. Bat naman dito pa sa medyo tago na part ang pinili niya eh madami pa namang vacant?

"Ako na ang oorder. Dito ka na lang," at umalis na siya. See? See?! Ang rude! Ni hindi manlang tinanong kung anong gusto ko! Pano kung ayaw ko pala nung inorder niya? Nakakainis.




CHASE'S POV

Bago pa ako makapunta sa counter para bumili ay nakita ko pa ang mukha nya. Pfftt...pulang pula! Amp.

"2 plates of carbonara and 2 glasses of strawberry juice," sabi ko dun sa babaeng crew. Chineck ko muna yung phone ko kung may text ba or what. Yes, I have phone though it's forbidden here. Pero exempted ako.

Pagtingin ko dun sa crew ay nakatitig pala sakin. Patulo na rin yung laway niya. Psh. "Miss yung order ko," takte. Baka gusto niyang kumilos?

"H-ha? Right away, s-sir," at namula na siya. Tsk. Kung si Avery pa yung namula dahil sakin, baka natuwa pa ako. After 5 minutes dumating na din yung pagkain. Ang bagal. Pano na lang kung gutom na gutom na pala si Avery? Damn.

Bago pa ako makarating sa table namin ay nilagay ko na yung blue liquid. Pinatakan ko lang yun base sa sinabi sakin kanina. Nagulat ako nang bigla yun naglaho. I just hope na hindi niya nga talaga mapansin itong nilagay ko. It's for her own sake. Para bumalik ang dating nawalang kapangyarihan.

Lalo na at papalapit na sila.

AVERY'S POV

Natakam ako agad sa dala niyang pagkain. Favorites ko yun eh. I love strawberries! Pati yung carbonara! Yum yum...

Agad ko nang nilantakan yung pagkain pagkalapag niya nun. Sus! Wala nang hiya-hiya! Bat naman ako mahihiya diyan! Tss... Sa sungit niyan? Sa tingin niyo papansinin pa niyan pagkain ko? Ha. I doubt that.

Tuloy lang ako sa pagkain nang napatingin ako sa kanya. Nakatitig siya sakin! What the hell! Pero hindi naman yung tipong nakatitig lang at walang ginagawa. Actually, nakatitig siya habang kumakain. Anong meron?

Naalala ko agad yung dahilan kung bakit kami magkasabay kumain ngayon.

"Hindi pa ba natin pag-uusapan yung project? Ano bang plano mo?" Sabi ko habang tuloy pa rin sa pagsubo ng carbonara.

"Wala," muntik na akong masamid.  Akala ko pa naman kaya niya ako inaya dito kasi may naiisip na siyang plano. Ano ba yan!

"Eh ano nang gagawin natin?" tanong ko ulit nang matapos ako. Binaba na niya rin ang kubyertos niya.

"Ewan," aba naman talaga. Iniinis ba ako nito?

"Naglolokohan lang ba tayo dito, Chase?"

"Of course not. I mean, it's up to you. What do you think is the best for this project?" Ano ba naman to talaga naman.

"Do you really think na may maiisip na agad ako eh kanina lang yun sinabi ni mam? You shouldn't have asked me with this meet up if you don't have to say something with this project at all," tsk. Nakakainis ha. Akala ko pa naman may naisip na siyang concept or something. Ano pang purpose nito? Ngayon pa lang kami magpa-plano? Duh! Lagpas 7 p.m na kaya. Ayoko na ngang nalabas kapag masyado nang gabi eh. Pwera na lang kung may kasama ako.

"Fine. I'm sorry. Bukas na lang natin pag-usapan to. I'll just lead you to your room. Let's go?" tumayo na siya pagkasabi niya non. Fine. Tumayo na rin ako at umalis na kami sa cafeteria.

Papasok na sana ako sa room ko nang magsalita siya. "Goodnight, Avery. Sorry for everything," bago pa man ako makapagrespond ay umalis na siya.

Everything? Anong meron? Hindi naman ganon kababaw ang mga bagay na madalas naming pag-awayan. Pwera na lang kung may ginawa siya na hindi talaga maganda?

Enchanted VoiceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon