Napahinto ako sa paglalakad papunta sa building namin nang magbeep ang speakers sa paligid.
"Paging Ms. Avery La Fuentes, please go straight to the training room. Thank you,"
I sighed. Isang oras lang ata ang tulog ko dahil sa kakaisip sa mga nalaman ko kagabi. Idagdag mo pa yung ginawa ni Chase...
Para akong zombie na humihikab habang naglalakad patungo sa training room. Pagbukas ko ng pinto ay bumungad sa akin si Sir Acosta at—Chase? Don't tell me...
"Your training will start today, Avery. And Chase will help you with this training. Are you okay with it?" Pag sinabi ko bang hindi papalitan niyo? Hindi naman diba?
"Silence means you're okay with it. You may start now. I still have classes to attend. Chase, you know what to do," iniwan na kami ni sir. At shit, di ko alam gagawin ko. Nakakailang.
"Can we start now? Ready ka na ba?" Amp. Di ako makatingin. Bat kasi titig na titig siya?? Tumango na lang ako. "Come here, then,"
"Ha?" Tinagilid niya ang ulo niya na para bang nawiweirdohan siya sakin. "I said, come here,"
No choice. Lumapit na ako pero dahan-dahan lang. Huminto na ako nang 5 meters na ang pagitan namin sa isa't isa.
"I will not eat you, Avery. Pano kita tuturuan kung sobrang layo mo? If this is because of what I did and said last night, then forget it. Just forget everyth—"
"Wag! Ayoko kalimutan!" Shit. Agad kong tinakpan ang bibig ko. Aish. Ano ba yung sinabi ko? Seriously?
A smile form in his lips. Ugh. Bat ba kasi sinabi ko pa yon? Ang tanga lang. "Okay. Sabi mo eh. Shall we start now? Madami ka pang kailangan matutunan," tumango na lang ako.
"Face the target, my queen,"
"Holy target queen!" Damn! Nakakagulat! Anong tawag niya sakin? M-my queen?
"What? What's wrong? May masakit ba? What happened?" Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat at saka chineck kung may mali ba sa akin.
"Bakit ka nanggugulat?" Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.
"What did I do?" Aish! Hindi niya ba talaga alam o nagmamaang-maangan lang siya?
"Bakit ganon yung tawag mo sakin? Bakit m-my que—ah! Basta yun na yon!" Hindi na talaga ako makatingin sa kanya.
"I used to call you like that before when you can still remember everything. And since you told me that you don't want to forget what I've said last night, I'll just continue everything that I'm doing with you, just like before," hindi pa nagsisink in sakin ang lahat. But seriously speaking, ano bang mga ginagawa namin dati? Paano niya ba ako tratuhin dati?
"Fine. Let's deal with it next time. Focus now on the target, Avery," better. Mas okay na yun. Hinarap ko na ang target na nakapwesto sa dulo ng training room. I breathe out heavily then tightly closed my eyes and opened it. Focus, Avery. Focus on the training. Hindi dapat akong makampante dahil lang sa natamaan ko ang gitnang bahagi ng orasan noon. It could be a beginner's luck. But this time is different. Hindi lang dapat beginner's luck ang pairalin ko. The techniques, posture and everything. This is the purpose of this training. To excel using my chosen weapon.
Inangat ko na ang kamay ko na nakahawak sa palaso saka ko ipinuwesto ang pana. Muli kong naramdaman ang matinding init na nagmumula sa pana. Napatigil ako nang maramdaman ko na pumunta siya sa likod ko at hinawakan ang kamay ko na nakahawak sa pana. Ini-straight niya iyon at itinama ang pagkakatutok nito sa target.
"You should be always sure of the position of the bow to hit the target. Pero hindi dapat matagal. Sa una ayos lang dahil hindi ka pa sanay. But," sinadya niyang hindi tapusin ang mga salita. Pumunta siya sa harapan ko.
BINABASA MO ANG
Enchanted Voice
FantasyShe is Avery La Fuentes. The nobody who loves music but she has the MOST UNWANTED VOICE that you will never want to hear again. Is that even possible?