Patrz tylko na mnie

294 54 3
                                    

                Victor spodziewał się tłumów na Pucharze Chin, więc nie był zdziwiony widząc wypełnione po brzegi trybuny, masę dziennikarzy oraz fanów przed wejściem na halę. Po części wpływ na to miały jego ostatnie dwa występy, a także rywalizacja pomiędzy czołowymi zawodnikami, z Chrisem na czele.

Do niedawna miał dwie miłości – łyżwy oraz pudle, wiódł samotne, lecz przyjemne życie bez większych problemów. Skupiał na sobie uwagę innych, bardziej wykorzystał oraz ustawiał pozostałych pod siebie, bo bycie zranionym nie należało do przyjemnych. Jednak w ciągu minionego roku to Yuuri robił z nim, co mu się podobało, nawet, jeśli nie był tego świadom. Niemożność swobodnej rozmowy z Japończykiem zaburzyła do niedawna nowy tryb życia uczuciowego oraz emocjonalnego Victora. Szybko przywykł do świadomości, że Katsuki zawsze jest pod ręką czy to osobiście, czy telefonicznie, więc nagła zmiana wywołała u niego niepokój. Kolejne z uczuć, z którymi do tej pory nie miał styczności, a zatem nie do końca wie, co ma z tym zrobić. Może gdyby faktycznie został trenerem Yuuriego na obecny sezon więcej by zrozumiał? Samo przebywanie z nim przynosiło więcej satysfakcji niż się tego spodziewał. Budzenie się rano ze świadomością, że ma przyjaciela obok, może z nim porozmawiać, podrażnić się z nim, wystarczyło w zupełności. W swojej karierze osiągnął już bardzo wiele, więc czy naprawdę ciągniecie tego ma sens?

Dzisiejszy dzień, choć tak długo przez niego wyczekiwany nie zaczął się najlepiej - pierwszy raz w karierze, odpuścił oficjalny trening mówiąc Yakovowi, że chce odespać nieprzespaną noc. Feltsman się zgodził znając swojego podopiecznego, a Yurio jak zwykle rzucił parę kąśliwych uwagi i poszedł. Prawdziwą przyczyną był ból kolana oraz obrzęk, który znów się pojawił wieczorem, a rano zniknął. Nie chcąc przemęczać nogi przez zawodami postanowił nie iść na trening. Niemniej jednak na zawody stawił się z uśmiechem oraz przyjaznym nastawieniem maskując kotłujące się w nim emocje. Za nic nie przepuściłby możliwość oglądania występu Yuuriego, zwłaszcza, że potem stanom razem na lodzie dopiero w Mistrzostwach Świata za parę miesięcy. Pod drodze są Mistrzostwa Europy oraz Mistrzostwa Czterech Kontynentów zarezerwowane dla reprezentantów obu Ameryk oraz Azji.

Jednym uchem słucha marudzenia Pliestskiyego oraz Yakova wypatrując przyjaciela, a gdy go dostrzega, Victora czeka jedynie rozczarowanie. Yuuri zdaje się w ogóle nie dostrzegać Rosjanina, co boli bardziej niż wczorajszej nocy kolano. Nawet, jeśli czuje na sobie spojrzenie Nikiforova to skutecznie je wytrzymuje zajęty rozmową z trenerem nieświadomie wzbudzając w nim zazdrość. To on tam powinien być, a nie ktoś inny.

Pojawienie się Yuuriego na lodowisku sprawa, że wszystko inne przestaje się liczyć. Skupia całą swoją uwagę na występie, nie wiedząc, czego się spodziewać, gdyż przekonał się osobiście jak bardzo Japończyk potrafi być zmienny. Ta niestabilność jest przyczyną różnych osiągnięć oraz porażek

Skup się, Yuuri, bo jesteś za bardzo rozkojarzony. Mówiłem ci tyle razy, żebyś wyrzucił niepotrzebne myśli z głowy. Oczaruj publiczność swoim blaskiem, tak jak zrobiłeś to już nie jeden raz, a wiem, że potrafisz. Nie zachowuj się jak tchórzliwy prosiaczek, tylko świadom swoich wartości facet. Pokaż mi, na co cię stać, ile zostało z naszej współpracy. Czy tamten czas w ogóle odcisną na tobie jakieś piętno? Coś zostało czy też może wszystko przepadło?

Nie potrafi całkowicie wyzbyć się krytyki wobec swojego ucznia, wyłapując drobne niedociągnięcia, chwilową utratę synchronizacji z muzyką, za szybko wykonany jakiś element. I wtedy jego oczy napotykają brązowe tęczówki Katsukiego. Ten krótki kontakt wywołuje kolejną falę niepokoju. Do tej pory skupiał się na aspektach technicznych, pomijając to, co Yuuri chce przekazać, bowiem jak nikt inny potrafi wyrazić siebie poprzez jazdę.

Dodatkowym szokiem jest zmiana nastawienia reprezentanta Japonii, gdy ten zamiast skupić się na osiągnieciu jak najlepszych not, decyduje się na szalony krok – skierowania swojego występu w całości do Victora. Przekazanie tego, co nie jest w stanie wypowiedzieć słowami, bo tak jest trudniej, ponieważ wyrazy można zinterpretować na swój sposób. Uczuć wyrażonych niewerbalnie nie da się już tak łatwo pomylić, bo oczu ciężej oszukać.

Nie rób tego – chce krzyknąć, ale język więźnie mu w gardle. Układając choreografię do Erosa, chciał zmusić Yuuriego do zrobienia pierwszego kroku w stronę budowania pewności siebie. To Agape Yuurio miała na celu nieco utemperowanie młodszego kolegi. Dzieje się odwrotnie od zamierzonego celu, z tym, że Yuuri świadomie dokonał wyboru wiedząc, czym może się to skończyć.

Nie powinieneś przedkładać mojej osoby nad swoją. Zachowaj się raz jak egoista sięgając po wyznaczone cele nie przejmując się innymi, nawet mną. Na pewno powiedziano ci, że na lodowisku jesteśmy rywalami, nieważne jak bardzo różne są nasze relacje po za nim. i

Victor zaciska dłonie w pięści zły i oczarowany jednocześnie, podobnie dzieje się z publicznością. Po raz kolejny mają możliwość oglądania osobistego występu, lecz nie rozumieją przesłania przez, co nie są w stanie w pełni zrozumieć przekazu.

W niebieskich tęczówkach Nikiforova pojawiają się łzy, gdy powoli zaczyna pojmować, że uczeń przerósł mistrza. Yuuri ten niepewny siebie, pulchniutki chłopak z Hasetsu zaczyna podejmować decyzję będąc świadom konsekwencji. Wiedząc, że te zawody są decydujące dla dalszego udziału w Grand Prix, rozumiejąc powagę sytuacji postanowił to zaprzepaścić byle tylko nie stracić Victora, by nie zerwać łączącej ich więzi.


Serce łyżwiarza (Korekta)Where stories live. Discover now