Serce łyżwiarza (Korekta)

Witaj w domu

 - Nie możesz wykrzesać z siebie więcej entuzjazmu? - Himura z dezaprobatą przygląda się poczynaniom podpieczonego. - Pod względem technicznym nie mam wielu zastrzeżeń, ale brakuje ci tej energii i radości, którą emanujesz pod czas występów. Zapewne, dlatego, że to nie są choreografię Nikiforova - kończy dobitnie.

- Nie - zaprzecza energicznie łyżwiarz. - Jestem wdzięczny, że został pan moim trenerem, kiedy... - nie kończy, bowiem Himura wchodzi mu w słowo.

- Nikiforov się na ciebie wypiął – Himura sądzi, że tak właśnie było. Nie drąży tematu, ale naprawdę wpływ Rosjanina na jego podopiecznego jest za duży nawet jak na najlepszego przyjaciela.

- To była wspólna decyzja - zapewnia żywo Katsuki. Pomija fakt, że Victor pierwszy chciał go zostawić jakby podwinęła mu się noga podczas Pucharu Chin. Jednak wtedy nie byli parą, dopiero budowali swoją pokręconą relację.

- Szkoda czasu drążyć ten temat – ucina Himura. – Wracajmy do ćwiczeń. Mamy mało czasu, nie powinieneś się teraz niczym rozpraszać. Spróbujmy teraz z muzyką.

Yuuri przybiera pozycję wyjściową czekając na pierwsze nuty do piosenki z programu krótkiego. Prawie automatycznie przygotował się na usłyszenie Yuri on Ice, więc po nie w czasie dociera do niego, że melodia jest zupełnie inna. Widząc to zawahanie, Himura zatrzymuje utwór, każąc mu ponownie zacząć od początku.

Mam się nie rozpraszać, chociaż to nie będzie takie łatwe mając Victora cały czas przy sobie. Rodzice za bardzo nalegaliby zamieszkał w Yu-topii, jako członek rodziny. To nie tak, że nie cieszę się na jego przyjazd, po prostu moim zdaniem to się dzieje za szybko. Nie wątpię w naszą miłość, chociaż zastanawiam się nad jednym. Czy gdybym się nie zgodził, Victor dałby sobie ze mną spokój? Przeraża mnie możliwość rozstania oraz fakt, że tak łatwo dałem się podejść.

Jedyną racjonalnie podchodzącą do całej sprawy osobą, jest Yakov oraz on. Feltsman osobiście nadzorował każdy aspekt związany z przenosinami Victora do Japonii, znając swojego podopiecznego jak mało, kto. Cały czas miał kontakt z Yuurim, informując o wszystkich głupich pomysłach Nikiforova oraz tym, co ważne. Hiroko i Toshiya z nadmierną radością wyczekują dnia przyjazdu Vicchiana do Hasetsu, który zbliża się przerażająco szybko. No i jeszcze Himura nie ma pojęcia ani o związku Yuuriego, ani o dłuższej obecności Rosjanina w mieście. Na pewno mu się to nie spodoba, ale nie powinien ingerować w prywatne życie podopiecznego. Do tej pory tak właśnie jest i zostać powinno, lecz w różnych sytuacjach ludzie nie zawsze podchodzą do nich racjonalnie.

Simple wish waits for reply
Where have you gone my feather light heart?
You mustn't forget what love can see. *

Finalna nuta tworu rozbrzmiewa osiem sekund po ostatnim słowie zaśpiewanym przez wokalistkę. Yuuri zatrzymuje się pośrodku tafli z rękoma uniesionymi do góry, złota obrączka lśni w blasku popołudniowego słońca. Dobitnie czuje, że czegoś brakuje w jego programach, ale ciężko mu uchwycić, co to takiego. Jeśli nie znajdzie, tego czaru, może polec na Mistrzostwach Czterech Kontynentów oraz Świata.

Dochodzi osiemnasta, słońce zaczyna chować się za horyzontem, dookoła panuje chłód, chociaż Yuuri go nie czuje. Od powrotu z Petersburga trenuje intensywnie, jednak nie widzi oszałamiających rezultatów, na jakie liczył, powoduje to frustrację. Prawie uwierzył w swoje nowe, silniejsze ja, a tymczasem niewiele się zmieniło. Jest tak jak mówi trener – ma solidne podstawy, popełnia mało błędów, które da się jeszcze doszlifować, brak tylko tej iskry oczarowującej widzów oraz sędziów.