Esta Vez (This Time)

Kabanata 5

NAKATANAW sa labas ng bintana si Selry sa silid ni Cecilia. Hindi niya maari ang silid dahil alam niyang hiram lang iyon. Maulap ang kalangitan at malamig ang simoy nang medyo malakas na hangin mula sa bukas na bintana.

Kasalukuyan siyang umiinom ng mainit na tsokolate habang nakaupo sa silya katabi ang coffee table. Naroon din si Estrella na siyang nagdala nang kanilang meryenda. The afternoon snack consists of puto and kutsinta that are both native cakes.

She took a break from reading Cecilia's notebook. It was a Spanish to Tagalog word translation that she was too glad to discover. May kalumaan na rin dahil sa paninilaw nang mga pahina niyon na maingat na tinahi upang maging notebook. Malinis at maayos ang pagkakasulat ng mga salita at halata ang effort nito sa mga iyon.

If only I could hear how these were pronounced.

She was way too thankful in her own time. Modern technology came that made lives easier in one click and changed a great deal of everything. The smart phones paved way to a much easier access to information and also convenience for on-the-go individuals.

Hindi katulad sa panahong ito na pahirapan ang pagkalap ng impormasyon. Oras at effort din ang kailangan.

Kaya saludo siya sa mga taong nagsumikap upang makapag-aral sa panahong ito. Saludo rin siya kay Cecilia sa panahong ginugol nito sa word translations. Pasakit ang pagsulat.

Ang ilang araw ng pamamalagi niya rito ay nagbigay-linaw sa mga katanungang umuukilkil sa isipan niya. She had a hunch that Cecilia was that mysterious woman in her dream.

Una ay ang malaking pagkakahawig nila. Ang pumpon ng puting gumamela na hawak nito when they first met in her dream. Napag-alamanan niyang paborito iyong bulaklak ni Cecilia. Ang burol na paboritong tambayan nito. Sunod ay ang mga matalinhagang salita na maaaring siya ay reincarnation nga nito.

She was so focused on her being trapped in the past that she had not think that through. Isang araw ay nagka-eureka moment na lamang siya, nang ang kanyang isipan na puno nang agam-agam ay naging malinaw.

Sana lang ay dalawin na siya ni Cecilia sa kanyang panaginip sa madaling panahon.

"Ano ba ako bilang Cecilia?" She asked out of the blue. Binalingan niya si Estrella nang hindi ito sumagot.

"Kayo ho ay mabait na amo, señorita." Wika nito nang ibaba ang tasa na hawak nito sa coffee table.

Generic answer. Napa-imaginary roll eyes siya.

"Hindi ho kayo mahirap pakibagayan at hindi kayo mapang-mata nang mas nakakababa sa inyo. Tinutulungan n'yo rin ho ang mga nangangailangan sa nasasakupan ng inyong pamilya. Palagi ho kayong may ngiti sa inyong labi at magiliw sa inyong mga magulang. Simple lamang ho kayo at malaki ang takot sa Diyos."

Palihim na napangiwi siya sa huling sinabi ni Estrella. If her hunch was right, the last piece of information about the woman named Cecilia contradicts to what Estrella said.

Because Miss Same-face-with-her hanged herself.

Iyon ang naaalala niya na gustong huwag mangyari ng babae sa panaginip niya.

Kahit hindi niya makuha kung bakit kinailangang siya pa ang hugutin nito mula sa hinaharap patungo sa nakalipas na siyang panahon nito.