Esta Vez (This Time)

Kabanata 14

KASALUKUYANG hinahalughog ni Selry ang study table ni Cecilia. Hinahanap niya ang susi para mabuksan ang baul. She was curious as to what might be inside. She had a hunch that it enclosed a lot of things that could help her.

Cecilia had not visit her in her dreams these passed days again. Bagay na pinagdududahan man ay wala siyang magawa. She could not force her sub-conscious to dream of her so that they could talk.

Sana dalawin na uli niya ako. My gas! I made a mistake, naging rebound si Cecilia!

Napabuntong-hininga siya bago itinuon ang pansin sa papel na nasa mesa. She placed a check on the study table box of her list. She looked around thinking where Cecilia could possibly would hide a key. Naputol ang paglilibot ng paningin niya nang marinig si Estrella. She left the door open when she came in after having breakfast with the Ynarez.

"May liham po galing kay Binibining Lucia." Inporma nito.

"Lucia?" Ulit niya sa pangalan. She gave Estrella a puzzled look.

Mabilis ang mga hakbang na lumapit siya kay Estrella. Inilahad naman nito ang sulat na kanya namang inabot.

It came from a certain Maria Lucia Cruz. That made one of her eyebrow arched. The letter was addressed from a place in Binondo, Manila.

She tore the side of the envelop to fish out the folded one-piece paper. Laglag panga siya nang mabuksan at makita ang nilalaman niyon. It was because the damn letter was written in freaking Spanish. Konti lang ang salitang naintindihan niya. Hindi pa niya sigurado kung tama iyon. Pakiramdam niya ay sumakit ang ulo niya habang pinipilit intindihin ang mga salitang naroon.

Napansin marahil ni Estrella ang pagbabago ng ekspresyon sa mukha niya.

"Ano po ang nilalaman ng liham ni Binibining Lucia?" Tanong nito na dinungaw ang sulat na hawak niya.

Hindi ko alam. Ang sagot niya dito sa isip.

"Basahin mo." Aniya na binigay dito ang sulat. She walked to the canopy bed while massaging the bridge of her nose. Pakiramdam niya na anumang oras ay may tutulong dugo na roon. Basta na lang niya ibinagsak ang sarili sa canopy bed nang marating iyon.

"Gusto niyang magkita kayo sa kanilang tahanan sa pag-uwi niya. Sa susunod na Martes iyon, Señorita." Wika ni Estrella pagkaraan na ikinatingin niya rito. "Akala ko naman po ay masamang balita na." Dugtong nito, hindi itinago ang pagngiti na kalaunan ay nauwi sa pagtawa.

Lihim na napailing na lamang siya. Kung maaari lang niyang sabihin na hindi talaga siya si Cecilia. That she could not read lengthy Spanish and could only decipher some.

But I could not.

"Nagtatampo ako kay Lucia. Dahil-dahil hindi siya lumiham sa aking ng halos isang buwan." Aniya na lihim na ipinagdarasal na sana ay gumana ang alibi na naisip niya.

Lucia was another character that was connected to Cecilia.

She sighed.

Habang tumatagal ay dumarami ang mga tao na hindi niya kilala sa buhay na ito ni Cecilia. She could not even ask. Baka ipagtaka ng mga tao sa paligid niya kung masyado siyang matanong. Tama na ang kaisipan ni Estrella na namamaligno siya dati.

Kung sana ay ginawang madali ni Cecilia kahit papaano sa kanya ang ilan sa dapat niyang gawin. But, she did not. Must be to not spoil her secrets, so she set it aside.

"Marahil ay naging abala lamang si Binibining Lucia. Ipinadala siya ng mga magulang sa Maynila upang magbakasyon sa kanyang Tiya." Estrella said that caught her attention.