Ahiretliğim

Yüreğim Mahşer Yeri !

Gece gelmiş hoş gelmiş yüreğime. Geceler en büyük sırdaşım benim. Pencereden yüzüme vuran ay ışığının , rüzgara emanet ettiği bir huzur vardı. Yüzüme yüzüme esip duran.
Yüreğimdeki kırgınlıkları , yaraları bir kenara itip huzur veren şeyler düşündüren. Kırgınlıklarımı huzurla sarıp sarmalayan.

Ay ışığının gölgesinde kaybolmuş olan gece lambasının görünmek için gözlerime çarpmak için verdiği savaşı gördüğümde aklıma Ahsen gelmişti.

Geceye olan sevdamı en iyi bilen oydu. Şiirlerimi , sözlerimi gecenin karanlığında saklı tuttuğumu bilen bir tek o vardı. Bir gün yazdığım bir şiire yorum yaptıktan sonra, bana kırgın olduğunu dile getirmişti. Çok üzülmüş sebebini sormuştum. Sebebini duyduğumda gülmüştüm ama keşke gülmeseydim. Güldüğümle kalmıştım öylece. Ve kaldım öyle.

" Buğra sana kırgınlığımın sebebi senin açından basit olabilir. Benim açımdan çok önemli ama.

Beni anlatan yada sana yazdım dediğin bir şiir bile olmadı. Kardeşinin hiçmi bir şiirlik değeri yok sende. "

Gülerek cevap vermiştim.

" Kardeşim canımsın sen.

Şiir dediğin neki. Kardeşimi anlatmaya şiirmi yeter. Seni anlatmak için kitap yazmam gerekli. "

Onu da güldürmüş kısa bir sohbetin ardından ayrılmıştık. O geceye onu anlatmış sözlere , dizelere dökmüştüm. Fakat Ahsene okutturmadan kaybetmiştim. Olsun yazarım dediğimin üstünden yıllar geçmişti.

Ay ışığının rüzgarlar eşliğinde gönderdiği huzur yüzüme esiyorken Ahsen gelmişti aklıma o gece. O gece yüreğimde ve satırlarımda kardeşime yer vermiştim.

Kalemimin mürekkebi huzurdandı o gece. Ve Ahseni anlatıyordu yüreğim , satırlara...

" Yüreği güzel kardeşim.
Şuan yazdığım satırları sıcağına sıcağına sana okutamamak elbet üzüyor beni. Fakat zamanın yenilenmesi gibi bu satırlarımda ömrüm olduğu sürece yenilenecek.

Geçmiş kokan bu satırlarımı bir gün senin ağzından dinlemek ve gülümsemek dileği ile yazıyorum...

Sevdanın kaç rengi kaç çeşidi var bilmiyorum ama bildiğim ve emin olduğum o ki , yüreğimdeki sevdanın bir rengi bir çeşidi sensin.

Hayallerimde ve yüreğimde yer alan bir gökyüzü var bana ait olan. Mutluluklarımdan , sevinçlerimden çizdiğim bir gökkuşağı var o gökyüzünde.
Her renginin taşıdığı bir değer var şu garip gönlümde. Renklerin en koyusu sensin çünkü sen en değerlilerimdensin.

Biliyorum okuduğunda çok sıradan gelebilir bu sözler sana. Gelmesinide temenni ediyorum. Çünkü inanmıyorum güzelim yüreğini anlatacak kadar güzel sözlerin var olduğuna.

Bütün yalnızlıklarıma dualarla karşılık veriyorum. Çocukluğumdan bu yana hep böyleydi ve hep öylede kalacak.
Yüreğimin batmış olduğu bir çamur yalnızlık. Alışmak çokta zor olmadı benim açımdan. Ben onsuz o bensiz yapamaz durumda artık.
Yani demem o ki yalnızlık beni içine çektikçe , ben duaları çekiyorum beraberimde.
Görsen fotoğraf albümü gibi. Ve çevirdiğim her sayfada senin yer aldığın , senin anıldığın bir albüm.

Ben anlatamadım , gösteremedim sana iki üç satırla bile. Belkide güvenemedim sözlerimin sana layık olduğuna. Sen herşeyin en güzeline layıksın bu gönlümde.
Bende karar verdim kendi başıma. Seni dualarımda andım her zaman Rabbime. O herşeyin güzelini, hayırlısını yaşatsın , göstersin diye.

Seni yüreğimin en güzeline emanet ediyorum kardeşim. Aldığın her nefesin, yüreğine mutluluk ve huzur getirmesi dileği ile...

Kardeşinden "