Blue Morn ☁ myg

🌏 3.1 candlelight

Medya;Soyou & Baekhyun - Rain (VOSTFR)

Yine birazcık ara bölüm olmuş olabilir,ama yorumlarınızı ve oylarınızı kollarımı açtım bekliyorum.Nasıl ilerleyeceğine dair tahminleriniz varsa onları da bekliyorum :') 

 *

Hala burada,gözlerimi kapatmış bekliyorum

Çöllerin ve okyanusların tam ortasında kaybolmuş halde

Nereye gitmem gerektiğini bilmeden dolaşıp duruyorum

Bu kadar fazla olduklarını bilmiyordum

Başa çıkamayacağım ve kalkışamayacağım yolların

Çok fazla zor,bu yol benim için doğru olan mı?

Karmakarışığım,yalvarırım beni yalnız bırakma.

İnanmak imkansız olsa bile,ben hala inanıyorum

Yolunu kaybetmiş olmanın,doğru yolu bulmanı sağlayacağına

Yolumu kaybettim.

[BTS - Lost]

*

Sağa döndürdüğüm adımlarımın geri dönmeyi ne çok istediğini bildiğimden,olabildiğince büyük adımlar atarak ağlamamı bastırmaya çalışmadan ilerlemeye devam ediyordum.Asansörü beklemek için duraklamam gerekiyordu ve benim arkama bakmadan koşmam lazımdı.Ne zaman koşmaya başladığımı bilmiyordum ama kaç kat merdiven indiğimden bihaber şekilde kendimi sokaklara atmıştım.

Kaç kişiye çarpmıştım,yalnızlığıma koşarken?

Yıllarca herkesten sakladığım kıymetli gözyaşlarımı kaç insan görmüş,hakkımda fikir yürütmüştü?

Şehrin bulanık ışıkları arasında nereye yürüdüğümü bilmiyordum,yalnızca gördüğüm ilk kaldırım kenarına çöktüm ve avuçlarımın arasına aldığım başımla hıçkırarak ağlamaya devam ettim.Sanki ağlayarak arınabilirmişim gibi,sanki ağladıktan sonra her şey daha kolay olacakmış gibi.Ama daha on saniye bile olmadan kuruyan yaşlarım da beni terk etmişti,nedenini anlamadığım şekilde kesilen ağlamamla başımı kaldırıp hissiz bir şekilde önümden geçenlerin bacaklarına bakıyordum.Telefonumdan gelen şarkıyı sözlerinin ortasına geldiğinde fark ettim,bir anlığına da olsa Yoongi olduğunu umduğum için kendimden bir kez daha nefret ettim.

Telefonu anında cevapladım,sesim bana değil de hiç tanımadığım birisine ait gibi çıkmıştı.

"Luna...Beni almaya gelir misin?"

*

'Kendimin bile duyamayacağı kadar derinlerden gelen haykırışlarımı duy.Beni kurtar.Bana sarıldığın düşleri terk et.Benim gözyaşlarımı sildiğin her köşebaşını terk et.Yalvarırım.Yaşamımın içinden çık,anılarımın içinden çık,göğüs kafesimin içindeki çırpıntıdan çık,ciğerlerime dolmaktan vazgeç.Gökyüzüm olmaktan vazgeç,beni özgür bırak.Sen.Beni hiç sevmiyorsun.'

*

"Bakalım Arven'imiz bir mum ateşini izleyerek kaç saat daha geçirebilecek?"

Luna,hayatıma girdiği için sevinemeyeceğim kadar garip bir zamanda girdi.Yine de varlığının beni hayatta tutan tek şey olması,ömrüm boyunca unutamayacağım bir şekilde kalbimde iz yapıyor.Her zaman bir şeyleri önemseyip kutsayan ve peşinden koşturan ufaklık ben olduğum için,benden küçük olmasına rağmen arkamı kollayıp kollarını omuzlarıma doluyor.