The Ignorant Selfless Wife (BOOK 1)

Chapter 25

DOMINIC

"Gusto kong mag-aral. Pag-aralin mo ko Dominic. At kapag nakatapos ako, handa na 'kong tanggapin lahat."

I looked at her.

I knew from the start that she's eager to learn. But I don't know why I don't want to allow her.

And I know that I am a jerk.

But now. Here she is, begging at me for that thing again.

I suddenly remembered what my parents said to me last time. And I knew she needs it.

"If that's what you want. Then go. Ibibigay ko sayo ang gusto mo." I said.

She steps towards me.

"T—talaga? Pinapayagan mo na 'ko?" She asked me incredulously.

I never thought that my simple offer will change her mood. Earlier, she was begging not to annulled our marriage. But now, I can see her face in excitement and happiness.

"Yes. Just make sure na susunod ka sa kasunduan natin."

She nodded.

"S—Salamat Dominic! Oo, s—susunod ako." She said childishly until an idea came to my mind.

I went back to my desk and picked up the annulment papers and took a new copy for her to sign.

"Come here," I called her.

She moved towards and sat down.

Why her eyes are always as innocent as it begging? Damn it.

I place the paper on the table.

"Pirmahan mo 'to Elisa." She grabbed it.

"I—ito yung kanina diba?" Tanong niya sakin.

Damn, she remembered.

"Iba yan."

Tumingin siya ulit sa papel na binigay ko.

I have to make sure that she will sign the paper. Erich is here already and I know she came back for me.

"Ano 'to Dominic? A—annulment ba 'to?"
I came to her.

"N-No... Sa company 'yan. May usapan kami ni mommy na pag-aaralin ka. At sa oras na makatapos ka, magtatrabaho ka sa company." I lied.

"A—ako? Magta-trabaho?"

"Yes. Kaya pumayag na din ako na pag-aralin ka."

"S—Salamat."

"I need your signature now Elisa. Ipapasa ko na 'yan kay mom at dad."

She stared at me for a moment.

"Pipirmahan ko na."

I smirked as I took the pen in my pocket and gave it to her.

I watched her while she's signing.

"Dominic..."

"Tapos na?"

She nodded.

"Good. Bukas na bukas ay darating na ang magtuturo sayo."

"Sige..." Sagot niya.

"Pwede ka ng umalis."

Binalik ko sa drawer ang papel na may pirma niya.

I'll send this to my lawyer.

"Dominic..."

I turned around and I saw her standing in front of me. I thought she has left already.

"Bakit?"

"Salamat ulit. Pangako, papayag ako sa gusto mo."

"You must be," I answered.

Lumabas siya ng opisina.

I sighed.

I hate her for being stupid.

Tsk.

👔👗

ELISA

Ang saya ko!

Kung kanina ay halos magmakaawa na 'ko pero heto ako ngayon at masaya.

Masaya ako dahil pumayag na siya na makapag-aral ako. Pero, may parte pa din sa'kin na malungkot.

May kapalit kasi ang lahat.

Pero mas maganda na din siguro 'to. Kailangan kong mag-aral para sa anak ko at para sa sarili ko.

Alam kong mukha akong tanga kanina dahil sa biglang pagbabago ko. Sabik na sabik akong matuto.

"Mama, bakit ikaw nakangiti?" Napatingin ako sa anak ko.

"H—ha? Oo, masaya si mama." Sagot ko tyaka ngumiti sa anak ko.

Siya ang magiging inspirasyon ko.

"Masaya din ako mama." Sagot nito.

Binuhat ko siya tyaka hinalikan sa pisngi.

"Mama, baba mo na po ako." Sinunod ko naman siya.

"Mama play lang po ako sa labas ah. Kasama ko po si lola, mama." Tumango naman ako.

"Sige anak." Tumakbo ito papunta kay mama.

Ngumiti na lang ako habang sinusundan ko ang papalayong pigura nila.

Si mama ang may kasalanan kung bakit ako naging mang-mang. Pero, ayoko na siyang sisihin pa.

Dumiretso ako sa kuwarto ko at humarap sa salamin.

Kailangan kong mag-aral ng mabuti dahil 'yon din ang magbibigay ng pag-asa sakin para mahalin ako ni Dominic. Alam kong hindi pa huli ang lahat.

Paano kung bumalik ang mahal niya? Paano ka?

Napapikit ako sa tanong na 'yon.

Hindi ko alam.

Huminga ako ng malalim tyaka minulat ang mga mata ko.

Pagbubutihin ko. Dahil alam kong malaki ang maitutulong sakin ng pag-aaral ko pati sa mga mangyayari.

Ngumiti ako sa harap ng salamin.

Handa na 'kong matuto. At kapag nagtagumpay ako, sisiguraduhin kong kasing tamis ito ng pagmamahal ko.