~ BEYAZ SAYFALAR~6.BÖLÜM"dövüşeceksin!..."
-"Nesi var Kadir in?Önemli deil dimi?Doktor hanım lütfen birşey söyle..."Mihrali kardeşine birşey olacak endişesiyle çıldırmak üzereydi adeta.
-"Sakin olun lütfen.Şimdi tetkikleri yapıp ne olduğunu anlıcam ama biraz sabır."Özlem sözlerinin ardından Kadiri acilin en köşesindeki boş yatağa alıp,ilgilenmeye başlamıştı...Kardeşinin morarmış yüzüne bakarken,içi titremiş kendi acısını unutmuştu adeta.Neden kendisini takip etmiştiki?Akın denen o adama karşı koyacak gücü olmasa dahi abisi için hiç düşünmeden üzerine atılma cesareti,sevgisinin büyüklüğünüde ispatlar gibiydi...Hayat insanlara bazen bir hazine sunar.Ve bu hazinenin değeri hiçbir dünya servetiyle kıyaslanamaz kesinlikle.Aralarındaki kardeş bağı belkide en kıymetli hazineleriydi iksininde.O an çok küçükken peşinde paytak paytak adımlar atarak peşinden geldiği günleri hatırladı Kadir in.Şimdi ise gözleri önünde birden yere düşmüş olmasının verdiği korkuyla ne yapacağını bilemiyordu...
Necati usta fazlaca uzun süren işinin ardından kepengi indirip yavaş yavaş eve doğru yürümeye başlamıştı.Saaeler önce bir müşterisinin arabasını tamir ederken duyduğu haber fazlaca canını sıkmıştı.Mihralinin tekrar dövüştüğüne inanmak istememişti...Askerden gelir gelmez böyle bir deliliğe kalkışmasının önemli bir nedeni vardı belliki."Neden be oğlum?Sözvermemişmiydin bana.Kapatmamışmıydık o defterleri?"diye geçirmişti içinden sonrasında.Akınla çıktıkları son maçtaki o kalabalığı hatırladı sonra,belkide Vale Tuda birdaha öyle bir kalabalık göremeyecekti.Türkiyenin dört bir yanından gelen dövüş meraklılarının sponsorluğunu yaptığı dövüş turnuvasında adeta esip geçmişti tüm rakiplerini sahadan silmişti Mihrali...Ama sonrasındada bir söz vermişti işte.Ve bu sözü çiğnemesi için çok önemli bir sebep olmalıydı.Necati usta derin bu düşüncelerle yürürken,öğrencisinin başına ne büyük belalar açıldığınıda o an kestiremiyordu haliyle....
Celal amir danışmaya sorarak,acile yönelmişti sonrasında.Acilin kapısında endişeyle bekleyen Mihraliyi gördüğündeyse,
-"Toparlamana sevindim evlat...Adım Celal polisim."demişti kimliğini göstererek.Mihrali alnını avuşturuken,"bir sen eksiktin"diye geçiriyordu içinden.
-"İsmin nedir?"
-"Mihrali..."
-"Ne oldu Mihrali?Kiminle dövüştün?Kim yaptı sana bunu?Şu yüzünün haline bak yazık deilmi sana?Seni evde bekleyen bir anne baban vardır.Böyle görünce ne kadar üzülürler kimbilir?"
-"Dövüş filan yok amirim."
-"Ne demek yok?"
-"Yok işte..."
-"Peki seni bu hale kim getirdi?"
-"Amirim lütfen...Kardeşim içeride.Şu an onun sağlığından başka düşünebileceğim hiçbirşey yok..."
-"Peki evlat.Mademki anlatmak istemiyorsun...Geçmiş olsun sana.Fikrini değiştirirsen beni bul"Celal amir "yazık"der gibi başını sallayarak koridorda yürümeye başlamıştı.Elle tutulur bir ifade bulamadığı için,fazlasıyla bunalmış hissediyordu kendini.Bu durum onu farklı planlara itecekti belkide.Göz göre göre,Mihrali gibi geçnleri uçurumlara sürükleyemezdi nihayetinde.
******
Sıkıntılı bir saatlerin ardından gece,sabaha kavuşunca hastahanenin bir odasında taburcu olmanın sevinci yaşanıyordu.Firdevs üzerini değiştirirken,defalarca şükretmişti o kazayı en azar hasarla atlattığı için...Fakat hala aklı Mihralideydi.Gelmemesi için kesinlikle çok önemli bir sebebi olmalıydı.Toparlandıktan sonra,bir koluna Hayriye hanım,bir koluna Ayşe hanım girmiş yavaş adımlarla koridorda ilerlemeye başlamışlardı...
-"Mihraliden hala haber yokmu Ayşe teyze?Telefonu hala kapalı.Belki yüz sefer aramışımdır."
-"Bende hiç haber alamadım kızım.Kenan amcan evde deliye dönmüş,aksine Kadirde ortalarda yok.Sabah konuştum,çok telaşlıydı...Benimde içime kurt düştü şimdi nereye kayboldular ikisi birden?"Sözünü bitirdiğinde giriş katına inmişlerdi.Uzun koridorun bitiminde köşeyi dönerken,birdenbire bir adamla çarpıştılar...Firdevs şaşkınlıkla,
-"Mihrali...Nedir bu halin?Ne oldu sana?"Sormuştu.Hemen ardından da Ayşe hanım ın soruları gelmişti.
-"Ne diye böyle deli gibi koşuyorsun oğlum?Akşamdan beri eve de gitmemmişsiniz.Hem Kadir nerde?Mihrali biran alnını oğuşturup,
-"Anne Kadir rahatsızlandı.Çok hastaymış.Doktoruyla konuştum.Hemen hastahaneye yatması gerekiyormuş"demişti telaşla.Ayşe hanım o an sanki herşeyden haberdarmış gibi gözlerini kaçırdı Mihraliden...
-"Firdevs...Canım siz gidin ben hasta kaydı yaptırmalıyım."Herkesin yüzünde bir şaşkınlık vardı.Firdevs daha fazka birşey soramamış,başını sallamakla yetinmişti sadece...Mihrali koridorda koşmaya başlarken,Ayşe hanım biraz sonra karşılaşacağı durumu biliyordu belkide....
-"Vay be...Çok büyük işmiş gerçekten.Birçok ülkenin,bahisçi zenginlerinin seçecekleri adamlardan oluşan ölüm dövüşleri ha."İster istemez tereddütte kalmıştı Akın.Birkaçdefa da yutkundu sonrasında.
-"Birdahaki ay hepsi giriş yapacak ülkeye.Sadece iki büyük dövüşcü çıkarmalıyım.Biri sensin zaten.Bahislerde bileğini büken olmadı biliyorsun..."O an gözgmze gelmişlerdi.
-"Mihrali yi ikna ettinmi?Dövüşecekmi?"
-"Sabır Halil abi.Ben onu tanıyorsam tıpış tıpış gelecek."
-"Oğlum sabırımı var bu işin?İş büyük,yalnış kabul etmez bu adamlar.Zaten birde Celal belası çıktı başımıza."
-"Hepsi geçer merak etme.Şimdiden heyecan bastı Halil abi.Ölümüne dövüş ha?"Sinirleri bozulmuştu Akının.İstemsizce kahkaha atarken,içten içe de düşünmeye başlamıştı olacakları.
-"İki çanta para getirdiler dün akşam.Sırf yeri ve turnuvayı organize edelim diye...Bu akşamda Haneden otelde görüşmek istiyorlar.Bir sorun çıkacak diye,diken üstünde oturuyorum...Kazanırsak büyük kazanıcaz ama..."Devamını getirememişti Halil.O da düşüncelere dalıp gitmişti...
-"Daha önce iki defa başvuru yapılıp geri çekilmiş,Kadir Yeniçeri adına."
-"Eminmisiniz?"
-"Evet yaklaşık bir ay önce"O an mihrali,kardeşinin hastalığını ailesinin bildiğini ve kendisinden sakladıklarını anlamıştı.
-"Peki neden geri çekmişler anlayabiliyormusunuz?"
-"Kadir bey in ameliyatı,sigorta kapsamında gözükmüyor.Yüzelli bin liralık bir masrafı var.Bu yüzden geri çekilmiş olmalı."Mihrali en yakın koltuğa çöküp kalmıştı o an.Kadirin o son hali beyninde dönüp dururken,hiç olmadığı kadarda çaresiz hissetmişti kendini...devamı yarın...
