UNSOLVED MYSTERIES: William Myriad

26

Leila POV

Seeing the number at the end of the message made me uncomfortable. Pero sure akong may kinalaman yun doon sa bomba. Kung bakit kasi hindi marunong si William mag-defuse. Muli kong sinulyapan ang bomba na nakapatong sa lamesa. 45 minutes remaining at halos wala pa sa kalahati ang nade-decrypt ni William.

Nanginginig na ang kamay ko sa kaba. "Ano na!?" Di ko maiwasang mataasan ng boses ang detective na ito dahil nanginginig na talaga ako. Alam kong nahihirapan din siya. Kumuha muna ako ng malamig na tubig at pinainom sa pawisan ng si William.

"T-Thanks." He uttered looking straight to the set of jumbled letters written on the clean sheet of paper. I hope it was just jumbled, unfortunately it is not. We need to decipher everything! 

38 minutes remaining. Medyo matagal pa naman pero mas nanginig ako. Paano kung sumabog kami? Paano kung hindi ito magawa ng maayos ni William? Paano kung mali siya ng pag-decipher? Paano ku-

"Stop thinking negative thoughts Leila." Eh? am I that transparent that even William can still deduce me? Yeah, I guess, masyado na kasi akong nanginginig.

Sinulyapan ko ang ginagawa ni William at nakita ko ang ilang parte ng sulat, thanks God nasa halos kalahati na siya. 

31 minutes remaining. Ugh! Hindi na ako mapakali. Kinuha ko na ang bomba at akmang itatapon ito ng-

"What are you doing!?" William shouted, pero dun pa rin siya nakatuon sa ginagawa niyang pagde-decipher.

"Trying to get rid of this bomb, itatapon ko na talaga!" 

"Are you a coward!? I am trying to decipher this and all you have to do is to sit there instead of panicking!" Saglit niya akong tinaasan ng tingin.

Lumapit ako ng nakayuko. "S-Sorry." Di talaga ako makakatulong.

"Sit now." ma-awtoridad na utos ni William.

Umupo na lang ako at sinulyapan muli ang bomba ganun din ang ginagawa ni William, patapos na talaga siya ganun din ang minuto sa bomba. 27 minutes remaining at halos di na ako makagalaw sa inuupuan ko.

Maya-maya. When the bomb stick its time to 25 minutes, William uttered the word "We're safe."

Agad naman akong nagreklamo. "Anong s-safe? di pa nga tumitigil ang time, bilisssss!."

Kumunot ang noo ni William at alam kong naiinis na siya. "I am referring to the vigenere."

"Oh, really?" pinakita niya sa akin ang decrypted message.

Di ko man lang naisip na cellphone number ang nasa dulong part ng letter. Kung napansin ko iyo edi mas maganda kasi matatawagan ko kaagad. Tsk!

I quickly dialled the phone number.

Limang ring at wala pa ring sumasagot, 17 minutes.

Di-nial ko ulit sa pagbabaka-sakaling may sasagot. Tatlong ring. 15 minutes.

Inulit ko... 14 minutes. Shaks! Answer the phone.

I tried it almost ten times. 8 minutes remaining.

"William!? anong gagawin natin?"

"Great! Were out. Lend me your phone."

With 5 minutes remaining, William tried to call it several times. Like me, wala ring sumasagot.

"I am gonna curse that Lester!" William uttered while clenching his fist. 3 minutes.

"L-Lester?" tanong ko habang sinusubukan pa ring tawagan ang number.