UNSOLVED MYSTERIES: William Myriad

51

Pagpasok sa shop, agad kaming rumenta ng dalawang computer. We'll definitely stick on the plan.

Gaya ng nireport, agad na nagflaflash sa screen ang game pagkabukas na pagkabukas nito.

We clicked the play button and the game started.

Sa isang comouter nandodoon si Losti, William and Marj. Kasama ko naman dito si Venus. Kung ano ang magiging tanong ni Venus iyon din ang itataype nila William.

Pero bago ko makalimutan...

"William." Kinalabit ko siya. Napataas naman siya ng kilay.

"Check the right side of your computer." Saad ko na ginawa rin ni Venus.

Nanlaki ang mga mata nila sa nakitang isang tube na may supply ng needle na anytime ay pwedeng tumusok sa amin kapag nasagot namin ng mali ang tanong ng server. The server is probably controlling that tube.

Mas pinili namin na hindi na lang iyon tanggalin para kahit papaano ay may thrill pa rin na mangyayari.

Bago kami magtanong ng unang tanong, nag browse muna sila William and Venus ng kani-kanilang facebook account. Nothing strange. They will just communicate through chat. Mahahalata kami kung isasabi mismo namin sa isa't isa kung ano ang itatanong namin sa server.

Habang nag lolog-in ang dalawa, nilibot ko ang aking mata sa paligid ng computer shop na ito.

Well, I have a hunch on who is the server. But not yet sure.

"Game." Said Venus.

She started typing a message to William saying that they should start the game with this question:

"What is the color of my shirt?"

Sampung segundo ang nakalaan sa server para sagutin ang katanungan namin. Maikling oras lang iyon alam ko.

Great! The server answered it right. Kaya alam kong nakikita kami ng server ngayon.

Venus clicked the tab of facebook and typed a message for William.

"Am I a female or a male?"

Well, I admit, Venus has the appropriate order of questions.

Sunod niyang tinaype iyon sa game of shadows. Literal na shadows dahil unknown, but this time, alam kong makikilala na namin ang server.

Venus got the female, and William got the male.

Ito na ang totoong laro. Actualky, nagprapractice lang ang dalawang ito.

We are currently on the first level where in the turn is just for the player.

"When is my birthday?"

After ten seconds, William and Venus got the exact date of their birthdays. I wonder, how the server know their personal information?

One minute remaining for each player. This is it.

Ang plano ay ang paulanin ng sunod-sunod na tanong ang server para hindi niya magamit ang sampung segundo.

Venus and William began to type more confusing questions.

Nanlumo kami ng lahat ng tanong na iyon ay nasagot ng tama ng server ang mga tanong sa loob lamang ng sampung segundo. Why!?

It is now the turn of the server.

"What am I?"

Weird! But Venus managed to type an answer for that weird question.

"You are an animal, aren't you?"

Geez! Isang karayom ang lumabas sa tube. Mabuti nalang at napaiwas kami.

Pero...

"Losti!" I screamed.

Natamaan siya ng isang karayom. Kumuha ng panyo si William at hinablot ang karayom sa leeg ni Losti bago pa kumalat ang lason rito. Inilabas naman ni Marj ang kapatid.

Next question..

"Where am I?"

"Please Venus, answer it properly." I said.

"Well, I did it on purpose."

Kumunot ang aking noo sa sinabi niya. Pinagigitnaan ako ngayon nina William at Venus.

"They say the more the merrier, but this time..." tumingin siya sa akin at umiling.

"Answer this question." She said.

"Be quick!" Said William. Napatingin ako sa time at 3 seconds na lang.

I quickly typed computer shop

Naghihintay kami sa karayom pero walang lumabas.

Nagtanong pa ang server at ang huling tanong ang nagpatayo sa aming tatlo nina William at Venus sa pangambang matamaan kami ng karayom.

"Who am I?"

Mabilis na nagtype si William at Venus.

"Let's find out, you owns this."

Hindi ko maintindihan ang sagot nila. Naghintay kami sa karayom pero wala.

Lumapit sa amin ang may-ari ng computer shop. Niyaya nito kaming lumabas at sinabing tapos na ang oras namin.

Pagkalabas, kinausap namin ang owner, nandito na rin si Marj at Losti. Maayos na ang kalagayan ni Losti, I think.

"Kamusta ang laro?" Tanong ng owner.

"Well, great, amazing, superb and incredible." Said Venus while raising her thumb.

"Sino ang server?" Tanong naman ng owner.

"Dear Lei? Could you please repeat the possible characteristics of the server that we've discussed a while ago?" Kinindatan niya ako.

"A person who is capable of using computers." I said.

William snapped his fingers.

"A person who is capable of hacking devices." I uttered.

"Let me rephrase that." Pagputol ni William.

"A person who is capable of controlling each computer inside the shop." He said.

"Or a person who stays too much time in front of computer." I added.

"Or a person who stays at the corner or the most forbidden part of the shop." Said William.

"So sino nga?" Tanong ng owner.

"You." Sabay sabay na sagot naming lahat.

"A-Ako?"

"Hindi, ikaw nga eh." Pagsusungit ni Marj na alam kong natural na sa kanya ang ugaling iyon.

"Sarili kong shop iyan. Hindi ko iyon magagawa."

"But you already did." William said

The case of creepy computer was finally over.