UNSOLVED MYSTERIES: William Myriad

34

Leila POV

Still, I am enjoying my cup of tea here. I wonder, kung ano ang naging kalabasan ng pag-iimbestiga ni William, though I am not sure kung sinimulan niya na ito.

Yakap yakap ko ang teddy bear na napanalunan namin noon ni William sa arcade habang nagbabasa ako ng isang novel. I admit, I am freaking bored. I blame myself for not attending classes. Marami na nga akong namimiss, hindi pa ako pumasok ngayon.

Tinamad na rin akong mag-grocery kaya nagpapasalamat ako dahil may mga stock pa sa ref.

Naisip ko na lumabas saglit at bumili ng ice cream. I am a bit craving for that. So? Tinabi ko muna sa sofa yung teddy bear na walang pangalan. Nilagyan ko rin ng bookmark ang novel na binabasa ko, of course, a detective novel, probably.

Kinuha ko saglit ang pouch ko at lumabas na ng kwarto. Bago iyon, nagdalawang isip muna ako kung dadalhin ko ang aking phone. But then, it is just twenty percent. So better not to bring it, perhaps.

Di na rin ako gumamit ng sasakyan. Since, wala naman akong ginagawa sa bahay, at di ko kailangang magmadali, hindi ko kailangang mag-drive ng sasakyan. I decided to take a walk instead.

Habang naglalakad ako. Napansin ko ang isang sari-sari store na may pinagbebentahan na isang babae. Nakita kong bumili ang babae na iyon ng isang karayom. Damn! Naalala ko ang iniimbestigahan namin ni William.

Iiling-iling akong naglalakad patungo sa isang ice cream shop malapit lang sa apartment, medyo nakalayo na rin ako. At halos sampung minuto na akong naglalakad. Good thing, dahil ito na ang nagsilbing exercise ko sa umagang ito. Maging ang pagtakbo ko kasama si William pag may nangyayaring krimen sa Light? Itinuturing ko rin bilang ehersisyo.

Madali akong pumasok sa ice cream shop na namataan ko. Double dutch at bumili rin ako ng isang gallon sakaling bitinin ako ng isang cone.

Agad ko naman itong binayaran at lumabas na.

Labin limang minuto ng paglalakad ang itinagal ko at tinignan ang aking wrist watch na hindi ko sinusuot na nakalagay lang sa aking pouch at nakita kong alas-diyes na ng umaga. Meaning, apat na oras pa dapat ako sa LA kung pumasok ako ngayon.

Pagkapasok ko maindoor ng apartment saktong naubos ko ang unang cone. Good thing, dahil nakabili ako ng isang gallon.

I entered my password. Pagkatapos ay ipinihit ko iyon at pumasok sa loob.
Pinatong ko sa sink ang plastic na pinaglalagyan ng isa pang gallon ng ice cream at nilagay sa ref. I wish I could see an icecream that is apple-flavored. Kidding!

Pumasok ako sa kwarto ko para isilid ang pouch ko sa aking cabinet ng napansin ko ang paulit-ulit na pag-ilaw ng cellphone ko.

Nilapitan ko iyon at binuksan.
28 missed calls. Geez!
16 unread messages. Dammit!

I quickly opened the messages first to confirm. They are all from Myriad. My detective.

Kapansin-pansin ang madaming messages na ito pero pare-pareho lang ang laman.

16 messages with the same messages:

Go here and investigate.

-end-

Gosh! What happened? I tried dialling his phone but he's not answering. What should I do? Di naman ganun kadaling pumasok ng basta basta lalo na't late ako. Kailangan ko pa gumawa ng excuse letter kung bakit ako late, ipapasign ko sa guardiam, sa guard, sa professor, at sa head! At kakausapin pa ang guardian. I am four hours late and it would be non-sense if I'll go there.

I tried making contacts with William for the nth time. Well, I must attend next time. Maybe, he's on a hard time. Pero sana mali ang inaakala ko. Sana mali ang iniisip ko. Sana mali abg suspetya ko. Sana hindi ganon. Ayaw ko na! Sana hindi na-

[Leila!] Bakas ko ang pagka irita sa boses ni William. But then, I am thankful he did answer my call.

"I am sorry" I don't know what to say that's why I came up saying 'sorry'.

[Don't feel sorry! Come here instead]

Ugh! Galit na siya. What happened?

"What exactly happened?"

[A new crime, new ziplock, new victim, new handkerchief, new-]

"Wait a minute!" Pinutol ko siya.

"Are you pertaining to a new crime, a-ah no, let me rephrase that, a new victim instead?" I asked to confirm.

[Yeah, so come here!]

"Are you insane?"

[What!? Damn! Help me here!]

"Well, let me tell you, it's hard to get excused, you know that." Iling-iling na sambit ko kahit alam kong hindi niya nakikita iyon.

[What the!? Help me to investigate! I need you here, just start writing your letter instead and shut your mouth!you are not helping me Leila! I should take a nap by this time!]

"William! Could you please calm down!shut up! Instead of bursting your anger out, why not start investigating!?huh? Iniinis mo ako!"

[I should be the one to get irritated!]

"Oh come on. Investigate! You were investigating for how many years, without me, you can investigate without me!"

[But I really need your help! Stop making excuses!dammit!]

"I am not, William, you're overreacting. Gosh! You. INVESTIGATE!"

[I can't!]

"You should start investigating. I admire you for being so great in investigating but you could investigate without me!"

[W-Well you're right, s-sorry. Dammit, look, I am s-sorry, Lei]

"Stop cursing on me! Don't call me that way, Mr. Myriad!"

Ibinaba ko na ang telepono.

I hate you William! Then I cried. Angry, sad and mad.

I am sorry.