UNSOLVED MYSTERIES: William Myriad

44

"Why are you here?" I asked Losti.

Ngumiti lang siya at bahagyang ginulo ang buhok ko.

"Lei, let's talk inside." Said William.

"No way! Why are you here? How could you--"

Hindi pa ako natatapos ng bigla niya akong niyakap. Ni hindi nga ako makaganti sa pagyakap. Niloko niya ako! Kasabwat siya ni Lyndon!

"Hey bro, cut that.talk.inside." maawtoridad na saad ni William.

Nilingon ko si William ng may bahid na pagtataka. May alam siya?

Kumalas si Losti sa pagkakayakap sa akin. Nanlalaki pa rin ang mata ko sa pagkagulat habang pumapasok kami sa loob ng apartment ko.

Ramdam ko ang bahagyang pagkaulila ko sa aking apartment. It's ambiance, it's scent, it's picture, I missed them all.

Naamoy ko ang sinasabing niluto ni Losti pero hindi ko iyon pinansin.

Naupo kaming tatlo nina William sa sofa. Katabi ko si William at nasa harapan naman namin si Losti.

"How could you do that?" Nagpipigil na saad ko.

"I am sorry."

"What!? You were just pretending as a friend of mine? Para mahulog ako sa sarili mong trap? Kasabwat si Lyndon?ganon ba!?"

I felt William's hand squeezed mine.

"No, it's not like--"

"Then what!?"

"Leila calm down." Said William.

"No! I need to know everything."

"Lei." Pagtawag sa akin ni Losti.

"Don't call me that way." Naramdaman ko ang pagpatak ng aking luha.

"B-Bakit? Pinagkatiwalaan kita Losti."

"I am sorry."

"No."

"Really really sorry." Lumapit siya sa akin.

"No wa--"

"It was all an act."

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"Yeah, I am also a victim like you. Nabiktima din ako ni Lyndon. I was blackmailed actually."

"What?"

"He said that if I would not going to fight for our band, he will..."

"He will what!?"

"He will kill William with his own hands."

Bahagya siyang tumawa.

"Well, it isn't really a form of blackmailing but I am afraid to see you cry when William--"

Hindi pa siya natatapos ng bigla ko siyang niyakap. Umiyak ako sa balikat niya.

"Sorry, I do not know that you were just thinking for my own sake."

Gumanti siya sa yakap.

Dinig ko ang pagsinghap ni William sa tabi. Kumalas ako sa yakap at hinigit si William at nagyakap kaming tatlo. All I can do is to cry, tears of joy perhaps.

Pagkatapos noon, kumain kami sa kitchen dahil nga sobrang nagugutom na ako.

Kwinentuhan din kami ni Losti.

"Yes, I killed the victims using the poison of Hemlock."

Tumango ako.

"You know dude, you made me frustrate. It feels like my head is pulling me, like a hammer that keeps on pounding unto my skull. Hate you!"

Tumawa naman kami. I miss this.

"Well,kung hindi ko gagawin iyon, makakahalata si Lyndon."

"You know what? I was also planning na dalhan ka ng pagkain." He added.

"Then?"

"Kaso again makakahalata si Lyndon."

"You know dude? You could tell me where Leila is really located." Reklamo ni William.

"Makakahalata nga si Lyndon. Kulet!"

"Ang galing mo mag-act bro."

Tumawa ulit kami.

"Anong meron sa inyong dalawa?" Pagtuturo sa amin ni Losti.

Tumikhim naman si William at nagpatuloy ako sa pagkain.

William held my hand right hand that was actually placed on the table.

"Ahm I guess I know already." Nakangising sabi ni Losti.

Namula naman ako, sure iyon! Tsk.

Doon natapos ang magandang gabi ko. Mula sa iyakan, nagkaroon ng tawanan, asaran at kwentuhan.

Indeed, they are really my beloved knights.