UNSOLVED MYSTERIES: William Myriad

52

We quickly drove the owner of the computer shop who happens to be our own client as well, to the police station.

All the possible characteristics that we discussed last time matches her.

Kaya lang niya nalalaman ang personal information ng player ay dahil sa accounts na palaging naoopen sa computers.

Well, first time namin magbrowse duon pero nasave na iyon kaagad, isa pa, madali lang ang tinanong namin,which is birthdate.

At dahil sa kaso ng creepy computers, hindi namin tuluyang naenjoy ang bakasyon. Kahit gustuhin naming mag-stay pa, hindi na maaari dahil naka schedule na ang orchestra ticket namin kinabukasan.

Ang sasakyan ulit ni William ang gagamitin namin, this time si William na ang magdadrive. Nasa front seat si Losti, at nasa likod kami ni Marj.

As usual, panay ang tawanan at asaran.

Pero bago kami umalis...

"Guys!"

Sabay sabay kaming napatingin sa bukas na pintuan ng kotse.

"Venus!" Sigaw ko.

Kumaway siya sa akin at niyayang lumabas saglit.

Pero bago pa ako lumabas ng sasakyan biglang nagsalita si William.

"15 minutes." Matigas na saad niya na ikinangisi ko naman.

Pagkababa ko sa sasakyan, agad kong niyakap si Venus.

"Sure ka? Hindi ka talaga sasama?" Tanong ko sa kanya.

"Yeah, I know we will meet again soon."

Pareho na kaming kumalas sa yakap at nagpalitan ng magagandang ngiti, though alam ko na mas maganda siya sa akin.

"Thank you ah." I said.

"My pleasure." She said.

"Well, we won't be able to solve the case without your help." I uttered.

Natawa naman siya ng mahina.

"Thank you also for letting me join you with your investigation."

"Lei! Your boyfriend is mad!" Sigaw ni Marj mula sa sasakyan.

"Sige na Venus, bye, see you next time."

"Yeah, take care." Nakangising saad niya.

Kumaway na kami sa isa't isa at tumungo na ako sa aming sasakyan.

"I'm back, don't worry." I smirked.

Tumawa lang si Losti at Marj habang nakapoker face lang si Myriad.

"Marj, let me correct you, were not a couple." Natatawang saad ko kay Marj na hindi matanggal ang nakakalokong ngisi.

"It would be official when we go back to Manila." Said William at napa-ohh na lang si Losti at Marj.

Pinatunog na ni William ang kotse at nagsimulang magdrive.

Sinalpak ko ang aking earphone at pumikit. Katabi ko naman si Marj na kahit wala na kami sa dagat ay hawak pa rin niya ang kanyang camera.

Limang oras mahigit ang naging byahe at pagkatapos ay narating ma rin namin sa wakas ang Maynila.

"Were just going to stay in a hotel near the venue." Said William.

Ang sinasabing venue ni William ay ang venue ng orchestra na gaganapin bukas.

Habang bitbit ni Losti ang bagahe at kinakausap ni William ang in-charge sa front desk ng hotel na tutuluyan namin, nakaramdam ako ng kalabit sa aking gilid.

"Leila, may I talk to you?"

"Sure." Sinulyapan ko saglit si William at Losti, medyo matatagalan pa naman siguro sila.

"Spill it." I said.

"Uhm, I am here to formally bid my farewell."

Farewell? Aalis siya? Aalis si Marj?

"What do you mean?" I asked.

"I have something to do and I can't join you with your bonding tomorrow."

Hindi pa nga pala namin nasabi kay Marj na pupunta kami sa orchestra bukas. Wala rin siyang nababanggit sa akin kaya alam kong hindi niya iyon alam.

"Just tell them when I am gone." Kumaway siya sa akin.

"Wait!" Tatakbo sana ako para habulin siya pero hindi ko na nagawa. Ano kaya ang nangyari kay Marj?

Matapos ang pangyayaring iyon., agad akong nagtungo kina William at Losti at sumama na rin sa magiging pansamatalang kwarto namin.

"Uhm kahit mag-isa na lang ako sa isang kwarto." Saad ko habang naglalakad kami papunta sa isang elevator.

"No, we will only accommodate one room." Said William.

Medyo awkward pero okay lang yan. They're my friends after all.

Pagkapasok namin sa elevator, agad na nagtanong si Losti.

"Where's Marj?"

Humarap pareho si William at Losti sa akin na parehong nag-aabang ng aking magiging sagot. Tumikhim ako at yumuko.

"Uhm, she left a while ago." Patuloy ako sa pagyuko habang nakanguso. Naguiguilty kasi ako dahil hindi ko napigilan si Marj sa pag-alis niya.

Nakaramdam ako ng pagtaas ng aking baba. Nang nataas ko na iyon, nakita kong si William ang may hawak ng baba ko at siya ring nagtaas nito.

"Cheer up. It's not your fault,we could talk that inside the room. Besides, Losti is used to be alone." He smirked and tapped my head.

Sinamaan naman siya ng tingin ni Losti at ngumisi ako. Napatigin naman sa akin ngayon si Losti.

"Well, Marj always leave me. Do not worry." She tapped my head as the elevator gave a signal to us that we are now on the floor of our room.

I smiled. This will be our best bonding.