UNSOLVED MYSTERIES: William Myriad

36

Leila POV

Magkatabi kami ni William habang nakikinig sa nagtuturo. Excused si Crystal kaya wala akong katabi sa aking kanan.

Napaisip ako bigla. Ano nga ba ang meron sa karayom na iyon at bakit ganoon kalakas ang epekto sa mga biktima na umabot sa pagkamatay nilang lahat. Pre-ocuppied ako sa nangyayari at di ko nagawang mag-focus sa lesson. Di ko alam kung matutuwa o madidismaya ako ng nakilala ko ang detective ng Academy na ito, at maging isa rin sa katulong niya sa pag-iimbestiga. I do not know if I would be happy with the chance of solving different cases. Or should I be dismayed because I never got a chance to focus on my studies because of the cases that we are investigating.

Napabuntong-hininga ako sa iniisip ko.

"What made my Leila frown?" Nilingon ko si William na nakahalukipkip na pinagmamasdan ako at ang bawat galaw ko.

"Nothing." Nag-iwas ako ng tingin.

"You can't focus? You were thinki-"

"Yeah, better focus now, William. Listen." Mariin kong sambit.

Napa-tss na lang si William kasabay ng pag-irap ko. Ako itong nagsasabi ng focus at listen sa ibang tao pero hindi ko ma-apply sa sarili ko. Hayy! I sighed.

"Leila? Are you fine?"

"I am, don't worry, Let's just wait for the lunch break, okay?" I said.

Tumango naman siya at nginitian ako, kaya nginitian ko rin siya.

Pagkatapos ng medyo mahaba pang discussion, sumabay ako kay William patungong cafeteria.

"Hey!you are going to tell me now." Mariin kong sabi.

"Yeah yeah, i will order first.." nginitian niya ako. Di ko naman magawang ngumiti.

Ni-tap niya ang baba ko. "Hey!cheer up" halakhak niya.

Napa-irap na lang ako sa kawalan habang patuloy pa rin siya sa paghalakhak patungong counter.

Naupo ako sa isang bakanteng mesa dito sa loob habang naghihintay kay William ng mahagip ko ang mga mata ni Losti na nakatingin ng diretso sa akin.

Nang aktong lalapitan ko na siya, bigla na lang siyang ngumiti ng pilit. Umiling siya ng paulit-ulit na parang sinasabing huwag na akong lumapit. Tinapunan niya ng tingin si William pagkatapos sa akin, at kay William ulit. What?

Sa sobrang pag-iisip ko tungkol kay Losti, di ko namalayan ang kanyang pag-alis kasabay ng pagdating ng inorder ni William.

"Thanks."

"My pleasure."

"Now.tell.me." i said.

"Eat first."halakhak niyang muli.

"Napapadalas na ata ang iyong pagtawa Mr. Myriad." Nanliit ang mga mata ko.

"Well, what's wrong with being happy?plus the fact when I am with you."

And there. Silence. Nagsimula na kaming kumain.

Kung ano man ang nasa karayom na iyon, I am pretty sure it was a poison or something that make them collapse or worst, die.

Nag kibit-balikat na lang ako at nagpatuloy sa pagkain ng basagin ni William ang katahimikan.

"It was a poison."

Napaangat ako ng tingin sa kanya. As I thought.

"Hemlock."

"Yeah, what is Hemlock?" I said. I like its name, by the way.

"Paralysis of the respiratory system is the usual cause of death. Meanwhile, a victim can't move but is aware of what is happening as the mind is unaffected until death is imminent." He explained.

Medyo naguguluhan ako but one thing is for sure, I got the right deductions.

"So? You were saying that the victim can't move but is aware of what is happening?" I asked.

"Absolutely yes."

"So? They have seen the killer, probably." Iling iling na sabi ko.

"Well, yeah, maybe. But I think, it's a no for me."

Kumunot naman ang noo ko sa di niya pagsang-ayon.

"Most probably, the killer will use a tool to shoot the target with the needle. So the killer should be ten meters or five away from the target."

"Well, you have a point, but what tool is it?"

"Hmmm?" Napahawak sa kanyang baba si William.

"Something that is capable of holding a needle."

"I-Injection?"

"Nah. Impossible."

"What?"

"I still don't know."

"Well, we need to find it out." I took a sip from my apple juice.

"Yeah."

"I hope Joshua is the last victim of this so-called hemlock case." I said.

William only nodded.

"Whoever the culprit is, he or she is a good shooter." I said.

"Well, I have a hunch on who HE is, but I think this isn't the right time to discuss everything." William said.

Napataas ako ng tingin.

"Could you please tell me your guess?"

"Ayaw."

"What!?"

"Ayaw." Umiling siya.

"Why!?"

"Ayaw."

"It would be more interesting if you will figure it out all by yourself."