Ano nga ba tayo?

Chapter 7

The next morning the three guys that harrast me got caught. Kailangan kong pumunta sa police station para masabi na sila nga iyon. "James, take your sister back at home. This place is not good for her." Ani ni dad kay kuya. 

Ayaw talaga nila akong pumunta duon ngunit ako na ang nagsabi na kailangan at kahit mabilis lamang ay okay sa akin. Masakit man na makita silang muli ngunit masaya dahil makukulong na sila. I can have the justice that I deserve.

These past few days a lot of things are happening to us and I can't explain why. I don't want to go back to the hospital so I'm gonna be careful and not go outside the campus alone. Khyle and Mary visited me that day.

The next day ay pumasok na akong muli this time kasabay na ako ni kuya at Mary. Sabi ni Khyle ay kumalat ang kidnapping incident ko sa buong campus kaya nadagdagan ng security lalo na sa labas ng gate kung saan nag aantay ng masasakyan ang mga nag cocommute.

Kaya pag pasok ko pa lang ng building ay nakatingin na saking lahat. Ang iba ay tila naaawa at ang iba naman na hindi ko ganun kakilala ay minsan ngumingiti sakin. I don't want there pity.

"Wag mo na lang pansinin." Ani Mary sa akin.

Pag pasok namin ng classroom ay nakatingin sakin halos lahat. "Jelai!" The couple of girls call me. We are not that close but I'm good with them. 

"Narinig namin ang nangyari dahil nagalit ang daddy mo sa security ng campus dahil wala ni isang nakakita sayo." Hindi ko alam iyon.

"Are you okay now?" 

"Yeah, I'm good now. Nothing to worry about." I smile after. 

Nagtanong pa sila about sa case at sinagot ko naman. Medyo may violet pa sa may mata ko ngunit natatakluban naman ng make up kaya hindi mapapansin.

Late si Khyle gaya ng madalas kaya hinahabol niya pa ang hininga niya pag upo sa tabi namin. Nang dumating si Marco ay nakita niya agad ako. Dahil sa unahan ko siya nakaupo ay madali niya akong nakausap.

"Are you okay now?" He asked.

"Yup," I simply answer.

"I'm sorry hindi na ako nakadalaw after the hospital talk, but trust me want to check on you so bad." Tumango lamang ako dahil nakikinig samin ang mga kaklase na malapit. Naiilang ako dahil syempre kilala siya at baka kung ano pa ang isipin nila sakin.

Nang nakita niyang iyon lamang ang sagot ko ay humarap na siya sa una dahil dumating na din ang teacher namin. "You guys should stop." I whisper sa dalawa kong kaibigan na kilig na kilig pa din dahil kay Marco.

I am trying to focus ngunit na didistract nila akong dalawa. "Lucky Jelai." Khyle whisper and Mary agree. Masyado ng malayo ang iniisip nila. Tinulungan lang ako nuong tao kaya dahil hindi sila mag isip ng iba pa. 

Kung ako din naman siguro nasa pusisyon ni Marco ay tutulong ako sa kung sino mang hihingi ng tulong.

The ring bells. That means the second subject now. In this subject, Kurt is my classmate. I hate this subject!

Mary and Khyle is playing with my hair when Kurt enters the room. He looks at me at nag tagpo naman ang mga mata namin but I pretend na napatingin lamang ako dahil tinitignan ko ang buong classroom. 

Binaba niya ang bag niya bago naglakad papunta sa pwesto ko. Oh gosh! No!

Ramdam kong natigilan ang dalawa kong kaibigan sa pag lalaro ng buhok ko. Nang nasa harap na namin si Kurt ay pumasok naman si Marco. Shit!

"Hey," Panimula niya. 

"Hi." Sagot ko dahil madami ng nakatingin samin. Alam ng halos lahat sa department namin ang issue naming dalawa kaya alam kong nagulat din sila.

"Can we talk outside?" 

Nilingon ko ang dalawa kong kaibigan na mabilis inayos ang buhok ko. "Okay," Nauna siya at sumunod naman ako. Walang tinitignan sa mga kaklase ko at sa ibang napapatingin saamin sa corridor.

Sa dulong corridor kami tapat ng isang classroom kung saan wala namang ang kaklase kaya walang makakarinig samin.

"Are you okay now? As soon as I hear what happened to you, I want to visit you but, I know that won't cause any good." He's not that dumb after all. Hindi maganda ang ending namin at lalo ng pagkatapos namin mag hiwalay. 


"Yeah. I'm good now. Thank you for the concern." I smiled after.

"Uhm, can I ask you something?"

"You are already asking me."


Napakamot siya sa batok niya. "Is Vergara courting you?" Ang mga mata kong nakatingin sa paligid ay napatingin sa kanya.

"No."

Parang nagulat pa siya sa sagot ko. "May tanong ka pa?" Nang hindi siya sumagot at tumalikod na ako. "Pero lagi kayo nakikitang magkasama." I turn around and chuckled at him. 

"Kailan ka pa naging chismoso? Kung wala kang magawa so find your girlfriend."

Hindi ko na inintay ang sagot niya at naglakad na ako pabalik sa classroom namin. 

Napatingin sila sakin pag pasok ko. Ngunit naupo na lamang ako sa upuan ko. I look at Marco and he's playing with his lips habang nakatingin sa lamesa niya.

"You good?" Khyle asked as soon as I sat down.

"Yeah. Nangamusta lang siya." Iyon na lamang ang sinabi ko at nag iba na ng topic.

Panay ang sagot ni Marco sa recitation kaya ang mga kaklase ko ay ginaganahan ding makinig. Halos laging nakatingin sa kanya ang mga ito na tila hindi pa sila sanay na kaklase namin siya. Nang natapos ang klase ay mabilis niyang niligpit ang gamit at lumabas na.

Sa sunod na klase ay dapat kaklase ulit namin siya ngunit hindi na siya umattend ganun din sa iba pang subject. "Umuwi na yata. Nakita daw nuong mga taga ibang block na sumakay sa sasakyan niya." Si Mary ng napansin siguro na nakatingin ako sa vacant seat ni Marco.

"I don't care." Ani ko at nilabas ang notebook para makapag notes. Edi umuwi siya. Wala akong pake.

My day continued. Everyone I know asked me how's my feeling. Even the teachers and the principal called me to check on me. They said that the scene got caught on CCTV and my parents already have a copy of it. I am happy that they are helping us.

Pagod ako nag makauwi at ankatulog agad din naman.  Few more days passed and ganun lamang din ang nangyayari. Hindi naman na kami ganun nalabas para kumain bago umuwi dahil nag strict ang mga parents namin. Magkasunod kami ni Mary kaya natatakot din ang parents ni Khyle for her.

After that day ay hindi na ako muling kinausap or nilingon man ni Marco kaya kumalma na ang aking mga kaibigan. Hindi lamang iyon ang nangyari, after ng pag uusap namin ni Kurt ay kumalat na nag break sila ng girlfriend niya ng dahil sa akin. May narinig din akong chismis na magbabalikan kami ni Kurt but lowkey na lamang which is never mang yayari.

"Excuse me," Ani ko nang hinarang ako nila Stacey kasama nag mga kaibigan niya. Hindi sila umalis sa dadaanan ko at nuong sa kabila namang side ako pupunta ay binuhusan na nila ako ng malamig na tubig.

"What the." Ani ko dahil sa lamig nuon. Kita ko din kung paano nag tinginan ang ibang students sa amin.

"Oops! I didn't see you there. Sorry!" and they laugh. Sa galit ko ay nasampal ko siya dahilan ng pag atras ng mga kaibigan niya.

"Oops! I didn't see you there. Sorry!" I copy her.

Kita ko ang galit sa mga mata niya. She was about to slap me when someone grab her hands. When I look at him it was Marco. No facial expression can be read at his face.

"M-marco," Anila.

Mabilis na nag si ayusan ang mga kaibigan ni Stacey na mukang may gusto kay Marco. "Hi," anila dito.

"I hate violence." Iyon lamang ang sinabi niya bago binitawan si Stacey at hinila ako papalayo duon. Nakatingin lamang ako sa kamay namin habang hila hila niya ako papalayo.