Ano nga ba tayo?

Chapter 22

Niyaya ko siyang pumasok at pumayag naman siya. No one is here right now except Ate Lina. She's is already cooking when we get inside so hindi niya nakita si Marco. Mom and Dad is busy with other business that we have and they need to go out of the country. Wala pa si kuya James, siguro kasama pa si Mary.

Ate Lina called me for dinner kaya niyaya ko na si Marco na kumain. Kita ko ang gulat ni ate Lina. "Kadadating niya lang, ate." Pag sisinungaling ko then Kuya James comes in. "Hey bro," and they fist bump. Nagulat ako dahil hindi ko alam kung kailan pa sila naging close.

"Kuya, dinner?"

Umiling naman siya. "I'm done. I already eat with Mary." Tumango ako.

"Kaya pala ngiting ngiti ka dyan ha." We just laugh at him. I am happy naman na mukang seryoso nga si kuya James sa kaibigan ko. Ayokong mawalan ng kaibigan dahil lang sa kanya. Dadalawa na nga lang sila.

"Stop it. I'll go to my room. Enjoy your dinner."

Inasar ko pa siya hanggang sa hindi ko na siya kita. Ang sarap talaga asarin ni kuya pero parang ngayon ay hindi na siya maaasar sa mga sinabi ko dahil totoo na ito. Ang laki din ng iniba ni kuya simula nuong naging sila ni Mary.

"So.." Marco started the conversation while putting rice on my plate. "Are you happy?"

"Of course I am happy." I said with a smile. We continue eating and I paused when he is looking at me.

Lumunok muna ko bago nagsalita. "Uhmm.. what?"

"Are you free this saturday?" He asked with a smile. "Uhmm yeah, why?" Nagsubo ulit ako ng pagkain bago ngumuya sa pag iintay sa sasabihin niya.

"Let's go out?" Hindi ko expect iyon kaya naman grabe ang tibok ng puso ko. "Di ka ba busy nun?" Umiling siya kaya pumayag na din ako. It's been awhile. 

After that dinner we watch movie on the couch. We are in the middle of the romance comedy movie when his phone ring. "Excuse me," tumango naman ako at hinayaan siya sa gagawin niya.

Masyado akong naaaliw sa movie na di ko napansin na ang tagal niya pala bago bumalik. "Who called you?" Tanong ko para naman may mapag usapan kami.

"It was Mom," I look at him with shock. "What did she said?" Sobrang curious ko dahil tungkol iyon sa mommy niya. Siguro everytime na siya ang pag uusapan ay grabe ang focus ko dahil hindi nga maganda nag impression niya sakin. 

"I need to go home. They are waiting for me with my manager." I quickly nodded. "I understand. Go now." Nauna na akong tumayo sa kanya. This is his mother.

"Are you sure?" Mabilis akong tumango. "Go na. Nag iintay ang mommy mo." I can see hesitation on his face. "Go now, Marco. Ayoko ng mas magalit pa sakin ang mommy mo." Duon pa siya sumunod.

"I'm sorry. Bawi ako sa saturday." Aniya. "It's okay, Marco."

Nakatingin lang siya sakin ng nasa gate na kami. Parang ayaw niya pa talaga umalis. "I really do understand. It's your work. Don't mind me."

He put his forhead on mine. "Just say the word stay and I'l' stay with you until the movie ends." Kumunot ang noo ko sa kanya at umiling. 

"Hindi ka naman laging tinatawagan ng mommy mo pag mag kasama tayo kaya go na. Magkasama na din naman tayo sa school kanina. Just message me."

"You sure?" I nodded again. Ayaw maniwala ah. "We'll see each other on saturday. Go now." I notice that his phone rings again ngunit hindi niya pinansin iyon.

I was about to step back when he held my chin back to him and give me a passionate kiss.

"I love you,"

"I love you more," I hug him before finally letting him go.

Naglalakad na siya sa kabilang side para sa driver's seat ng narinig kong sinagot niya na ang tawag. "Yeah Mom, I'm on my way.. Yeah.. I need to go, bye." 

Binaba niya ang bintana ng sasakyan. "Bye love. I'll message you when I get home." I smile as I wave at him. Oo, namiss ko siya pero kailangan siya ng mommy niya. Naiintindihan ko naman, walang sama ng loob. His famous and busy. It is part of him that I should learn to understand.

Nang nakita kong nakalayo na ang sasakyan niya ay bumalik na ako sa loob. Nagulat ako ng nasa pinto pala si kuya nakatingin sakin. I quickly wipe my tears.

"Kuya?" He open his arm so I hug him. I was crying like a baby now on his arm. He gives the best comfort. I can't talk to my parents about this because they are busy so I only have Kuya James.

"Stop crying. That's life, you love an artist." He is leading me to my room now.

Alam ko naman yun. Tama din naman si kuya, pinili kong mahalin si Marco kaya alamin ko ang consequence. "Even though Mom and Dad is not always here, you still have me."

"How are you handling modeling, school and Mary?" Tanong ko ng kumalma na. Nakaupo na kami ngayon sa kama ko. "Just proper schedule and self discipline. Marco can do it too at nakikita ko iyon sa kanya. He's more into showbiz industry kaya alam kong alam niya ang ginagawa niya.

I am thankful that I have my brother. We sometimes fight like cats and dogs pero alam kong masasandalan ko siya pag kailangan ko. We might never say those three words with each other but we both can feel it.

"Thank you, Kuya." Then I hug him again.

"Aww, Daddy, look at our babies." si mommy iyon kaya naman mabilis akong tinulak ni kuya. Nalaglag tuloy ako sa kama. "Aray naman." Sabat ko.

"I feel like we are back in the old days. When one of you is hurt or crying the other one will comfort the other." Dad is like reminiscing the old times. " Para kayong kambal na mag kaibang age." Natawa naman ako duon.

I smiled at them but Kuya James didn't like the idea. "I'm sleepy. Good night." Nag fake yawn pa. Alam kong hindi si kuya ganun ka showy sa family namin kaya ganito ang reaction niya.

"Are you alright, honey?" Mommy ask na ikinatango ko. "I just need some rest." I said to the both of them.

"Okay, honey. Good night." Daddy said then I kiss them a good night kiss. Mukang kakauwi lang din nila.

I took a shower then lay down to my cold bed. Niyakap ko ang isa kong una para maramdaman ko naman na hindi ako mag isa.

Alam ko ang mga bagay na dapat iintindihin at ipag aadjust ko. Hindi naman ako baliw para mag pumilit kung busy si Marco. I can wait for him.  It can't be always me because he has other things to do. Alam kong mas mahirap ito sa kanya kasi siya ang busy. 

Nang na open ko ang phone ko ay duon ko pa nakita na nag message pala siya na nakauwi na siya ngunit hindi ko napansin agad dahil sa mga ginawa ko pa. Nag reply ako na nakahiga na ako at nag papaantok lang ng bigla siyang tumawag kaya sinagot ko na din.