Ano nga ba tayo?

Chapter 25

Ang next venue nila for the shoot and our house ay pareho lamang ng dirtection. Dapat ay liliko na siya dahil duon ang tamang daan niya ngunit dumiretso pa siya para mahatid ako. Sinabi ko naman na kahit ibaba na niya ako duon at mag cocommute na ko ngunit ayaw niya.

Kaya ko naman na ang sarili ko. Hindi na niya kailangan pang gawin 'to ngunit ayaw niya talaga mag patalo. 

Nasa harap na kami ng bahay kakadating lang ng napansin kong nag riring na ang phone niya. Alam ko na ngayon kung bakit.  "Answer the call." Ani ko.

Bumaba na din ako ng sasakyan at nagulat ako ng bumaba din siya. "Eat then rest, okay?" I nodded. 

Hindi ko na pinahaba pa ang usapan para makaalis na din siya. Alam kong late na siya for the next venue. Baka hinahanap na din siya. Halos itulak ko na siya pabalik sa sasakyan niya. "Take care." 

I heard his phone rings again. The window of his car open and he smiled at me. "I think you should go."

"You want me to go now?" He is acting cute again. Err! As much as I want to make him stay alam kong hindi pwede. Meron siyang mga responsibilidad at trabaho. Ayokong maging tama ang iniisip ng mommy niya sakin.

Ayokong masira ko siya ng dahil lang sa mga desisyon ko.

"Go now. Baka mapagalitan ka pa. Late ka na nga eh." I smile para makumbinsi na siyang umalis. "Sure?" I laugh and tap his car para umalis na talaga siya.

"Yeah, yeah. I should go, stop pouting I might stay and just kiss you until you drop." Natigilan ako sa sinabi niya. Alam kong namumula na ngayon ang pisnge ko. He chuckled bago guluhin ang buhok ko.

We gave each other a sweet smile and wave. Hindi ko sinasadyang mag pout pero nagawa ko.

"Damn! Just say the word and I'll stay." Natawa na naman ako at umiling. Kinagat ko na ang labi ko para wala na. "No, you can go now. Bye!" I was about to step back when he get out of his car and wrap his arm around my waist. I hang my hands on his shoulder.

We are just looking at each other with a smile on our lips when he come closer so our lips will meet. Hindi ko na namalayan na hinahalikan ko na din siya pabalik. Hindi ko alam kung tama ang ginagawa ko basta ginagaya ko na lang siya. I can feel his hand moving slowly down to my butt. I chuckled and pull out of the kiss and give us space. 

Hindi pwede.

He chuckled at me. "Okay. I'll let this pass." Hinayaan ko siyang bumalik sa sasakyan niya. "Take care." Kumakaway pa ako sa kanya habang sinasabi iyon.

He wink at me. "Don't forget to call after your work. I love you." He nodded sa sinabi ko. "Yes master. I love you."

As soon as nawala siya sa paningin ko ay pumasok na ako sa gate. Kung ako sa kanya ay hindi ko na siguro magagawa ang mga bagay na nagagawa niya para sakin. Ang mapanood siya sa trabaho ay parang nakakapgod na. Wala nga akong ginagawa duon pero inantok ako. Feel ko napagod din ako. 

I am happy that I can watch him work pero yung mga nakapaligid samin ang hindi ko gusto. Hindi ako sanay na nakakakuha ng attention sa iba. Hindi ako sanay na pinapanood ang bawat galaw ko. Hindi ako sanay sa mga bagay na normal na kay Marco. I know na hindi din ako gusto ng ibang staff nila.

When I enter the house I stop walking when my parents and brother is standing there looking at me. Mom is smiling at me but I'm not sure about her smile then my Dad and Kuya James didn't seems to be happy.

I kiss their cheeks. "Bakit kaya nakatayo dyan? You guys okay?" I chuckled. Mom is the one who speak first, "Honey," Ngumiti ako sa kanya dahil parang ang bigat ng paligid. "Why don't we seat first?"