Ano nga ba tayo?

Chapter 38

"Marco, calm down."
Ani ni Jelai dahil alam niyang hindi na ito kalmado dahil gustong-gusto ni Marco ng sagot sa tanong niya.

"I need your answer. Please, tell me. So I can calm down."
Tumango si Jelai at nag-isip pano niya sisimulan ang sasabihin.

Ilang minutong katahimikan ang bumalot sa kanila na mas lalong kinabahala ni Marco.

"What? Tell me now."

"Let's end kung ano mang meron tayo."
Mabilis na untag ni Jelai at naglakad palayo kay Marco na tulala at gulat. Ngunit nakakailang hakbang pa lang siya at nakaramdam na siya ng yakap mula sa likod.

"N-no, i dont want to."
Ani ni Marco at naramdaman na niya ang pagkabasa ng kanyang braso kung san nakasubsob ang ulo ni Marco.

"We have to. It's for your own sake. Let's just trust the tadhana, kung tayo, tayo talag-"
Pinutol agad ni Marco si Jelai.

"Kung tayo talaga bakit pa tayo maghihiwalay. We can fight together until the end. I dontq want to stop this... Kung ang issue mo ay wala tayong label... then be my girlfriend-"
Si Jelai naman ang pumutol kay Marco ngayon.

"No, no... That's not my reason. Let's just end this right now."
Pumiyok si Jelai ng sinabi ang huling paragraph.

"Tell me why? I want a good reason,"
Untag ni Marco at pinipit na iharap sa kanya si Jelai. Ngunit umiiling lang si Jelai.

"Please, tell me babe. I can't live without you."
Hinawakan na ni Marco ang baba ni Jelai ngunit iniiwas niya ang kanyang muka.

"Look at me, babe."
Hindi na tumugon si Jelai at nanatiling naka yuko. Katahimikan ang bumalot sa kanila.

Hindi na alam ni Marco ang gagawin nung sinabi ni Jelai na itigil na nila ang kung ano mang meron sila dahil parang tumigil ang mundo niya ng ilang saglit at bumalik din agad sa realidad ng napansing umalis na ang minamahal sa harapan niya.

"No, i cant let go her."
Ani niya sa sarili.

Nang hingin niya ang dahilan sa dalaga ay wala itong masabi kaya mas lalo siyang na frustrate. Gusto niya ng kasagutan sa mga katanungan niya at nangunguna sa katanungan niya ang 'bakit kailangan mo akong iwan?'

Ayaw niya ng iling lang na sagot kaya ginawa niya ang lahat para makuha ang sagot sa tanong niya.

"Please, babe. I'm begging you."
Pagmamakaaw ni Marco sa dalaga.

"Mahal na mahal na mahal kita yan ang lagi mong tandaan. Pag naabot mo na ang pangarap mo balikan mo ako kung wala pang ibang babae sa puso mo,"
Tumigil si Jelai sa pagsasalita dahil na hikbi siya.

"Dahil pangako ko sayo, ikaw lang ang mamahalin ko. Handa akong mag-intay sayo pero kung may bago na okay lang-"
Pinutol ni Marco si Jelai at niyakap.

"Wag mong sabihin yan. Ayoko, di ako papayag... No."
Nanginginig ang boses ni Marco ng sinabi ang mga salitang iyon.

"We have to. Hinding hindi ako magsasawang mahal ka babe. Your the one for me but I guess you will the my the one that got away. Kahit hindi mo na ako katabi, number one fan mo ako..."
Niyakap ni Jelai ng mahigpit si Marco ng pagkakatagal-tagal.

"I love you so so so much, babe."
At hinalikan niya ang labi ni Marco at tumakbo palayo. Saktong pagdating niya sa hagdan ay nandun ang mga kaibigan na tila nagbabantay para walang makataas sa floor na yun.

"Jelai,"
Sabay na ani ng kaibigan niya ngunit nilampasan niya lang at tumakbo pababa diretso sa girls bathroom, sumunod naman ang mga kaibigan niya.

"I want to go home."
Ani niya at niyakap ang dalawang kaibigan.

"Let's go, wala ng klase."
Untag ni Mary.

"Sakto, i brought my car. Dad let me this morning."
At tumango ang mga lang sk Mary.

"Jelai, what happened?"
Tanong ni Gian.

"Sshhh.."
Simpleng sagot ni Kaylee sa boyfriend. Pasakay na sila ng tumunog ang cellphone ni Mary at lumayo muna siya para sagutin ang tumatawag. Maya maya pa bumalik na si Mary.

"Sorry guys, I have to go. Naaksidente si Daddy."
Naluluha niyang ani.

"Sige. Get well soon kay Tito."
Ani ni Kaylee.

"Sama kami."
Ani ni Jelai.

"No need, pahinga ka muna. Bye guys."
At nagpadali ng umalis si Mary.

"Take to a bar. A high end bar."
Sabi ni Jelai na kakatapos lang magpunas ng luha.

"No."
Mabilis na sagot ni Kaylee

"Then, stop the car."
Pahiyaw na sabi ni Jelai.

"No! I won't let you."
Pahiyaw din na sabi ni Kaylee

"So take me now."

"Cheez, fine."
Tumutol pa si Gian pero sinaway ni Kaylee dahil alam niyang ito ang magpapawala ng sakit sa kaibigan kahit konti.  Hindi naman siguro pagpapakalasing ang kaibigan dahil hindi ito palainom kaya pumayag na rin siya.

Nang nakapasok na sila diretsong VIP dahil nakauniform pa sila at nakapasok lang sila dahil sa pinsan ni Gian ang may ari ng high end bar na pinuntahan nila.

"Give me the most expensive one."
Ani ni Jelai sa waiter.

"Ice tea and one jack daniel."
Order naman ni Gian.

"Okay, maam, sir."
Untag nung waiter at umalis na para kunin ang order nila.

"Jelai, don't tell me magpapakalasing ka. Di ka sanay."
Nagkibit balikat lang si Jelai kay Kaylee at di nagtagal dumating na ang order nila at nagsimula na si Jelai uminom. Mapait ang nalasahan niya nung una niyang inom ngunit habang natagal ay nawawa na ang pait nito at naeenjoy na niya.

Samantalang si Kaylee at Gian ay nagkakantahan at nagkukulitan pero tinitignan tignan nila si Jelai na walang imik at panay ang tungka.

"Hey! You two."
Agaw ni Jelai sa attention nila Kaylee at Gian.

"Wag kayong gagaya sakin ah... Natakot ako sa Mommy ni Marco."
Natatawang ani ni Jelai

"Ako yung nakipaghiwalay pero ako yung mas nasasaktan... Para din yun sa kanya.. sa career niya. Ganun ko siya kamahal."
Unti-unting nawala ang ngiti sa labi ni Jelai at napaltan yun ng luha.

"Pero... sabi ko nga sa kanya kung kami, kami talaga. Pagtatagpuin ulit kami kung para kami sa isa't-isa."
Patigil-tigil na ani ni Jelai dahil sa paghikbi at dun na talaga tuluyan na siya umiiyak.

"Lasing na yan."
Untag ni Gian kay Kaylee habang magkayakap ang magkaibigan.

"Sinong la-lasing?
Tumayo si Jelai at nilapitan ang couple.

"Sino.. sa-sabihing las-lasing?"
Ngunit di na siya sinagot ng dalawa at umupo ulit para tumungga ng iniinom niya habang umiiyak.

"Ang sakit-sakit!"
Sigaw niya paulit-ulit.

---
Sorry di po ako nakapag update agad. Nasa hospital po ako nun eh. Mwaps.