Ano nga ba tayo?

Chapter 4

Few more days after Mary got discharged ngunit hindi pa din namin alam kung sino ba ang may gawa nuon sa kanya. Her head was hit from behind before stabbing her kaya hindi niya din nakita kung sino ba ang mga lalaking iyon. Base on investigation, deleted ang mga CCTV footage sa bahay also from the near by CCTV kung saan makikita sila dapat na dadaan.

Sabi ng mga pulis ay planado daw ang pang yayari dahil alam nila kung nasasaan ang mga CCTV ganun din ang oras ng patrol ng guards sa village. Nang dahil sa galit ni daddy ay nag higpit pa lalo ang village, paano nga naman makakapasok ang mga lalaking iyon dito sa gayong isa itong village namin sa mga high-end and well-guard na village.

May mga artista ding dito nakatira kaya naman ganun na lamang ang higpit ng secutiry ngunit sabi nila ay baka daw may connection dito sa loob ng village kaya iniimbestigahan pa din.

As for our house, napalagay ng dalawang guards dito sa bahay at nagiging tatlo naman sa gabi. Hindi nagustuhan ni daddy ang nangyari lalo na at madalas kami lang ni kuya dito sa bahay. Natatakot siyang may mangyaring masama samin which is understandable naman.

Hindi pinapalabas si Mary ng parents niya hanggang hindi pa nahuhuli ang mga gumawa nuon sa kanila. Natrauma yata sila sa pang yayari na baka balikan ulit ang kaibigan ko, lalo na at only child pa siya.

Isang araw binisita ko siya at naabutan ko sila ni kuya James na nag bubulungan. Nang nakita ako ni Mary ay mabilis niyang tinulak ang kapatid ko palayo. As if hindi ko pa sila nakikita.

"Kanina ka pa?" She asked.

Umiling naman ako. "Just got here." Tumango si Mary at tinignan na si kuya na tila nag iintay sa susunod nitong gagawin.

Nag paalam na si kuya sa kanya at nang tumapat siya sakin ay may kakaibang ngiti sa mga labi niya. Tila naiinis siya na nang aasar sakin. "Istorbo." Aniya ng makalagpas sakin ngunit rinig ko naman.

I was about to talk back ay nagsalita na si Mary kaya naman wala na akong nagawa at kinamusta na lamang siya. Most of the days ay binibisita na lang namin siya after class.

Just like today, si Tita Helen ang nag bukas ng pinto para samin. "Hi, Tita. Good afternoon." Bati namin sa kanya.

"Is Mary up?" Khyle asked.

"She's been waiting for you two. Just go and check on her, I need to go somewhere too." Hindi na namin inabala pa si Tita at tumaas na kami sa kwarto ni Mary.

She's asleep when we enter her room. Sakto namang nag vibrate ang phone niya sa isang text message so the screen turned on. "Who's that?" Ani Khyle ng napansin ang lockscreen ni Mary.

Lumapit pa ako para mas makita ko and in shock I grab her phone to look closer. It was my brother looking at the sunset and the shot came from his behind. Hindi naman ito ang lockscreen niya before.

I look at Khyle. "It's... my brother."

"Do you know about this?" I asked Khyle. "No. She never mention about that." We are whispering at each other when Mary open her eyes and shock when she saw what we are looking at her phone.

"Give it to me." Mabilis niyang kinuha ang cellphone niya sakin. "You are now keeping a secret from us." Ani Khyle na ikinatango ko naman.

She looks nervous. "Kumain na kayo? Let's eat down stairs... or outside." She is changing the topic. I make my eyes smaller. Mabilis naman siyang tumayo sa kama at tila handa ng lumabas ng kwarto niya.


"Hmm, I smell something fishy." Khyle and I laugh at what I said.

"Tell us or hindi ka na namin bibisitahin. Mabored ka lalo dito." Khyle.

"Okay, fine." Mary surrender to us. We sat at her bed. "Tell us now."