The Story Of Us(COMPLETED)

25

Pagkababang pagkababa ni Almera sa taxi ay agad siyang sinalubong ni Gab para ibalita niyo sa kanya na may nakuha na itong cook na siya nilang makakaagapay sa kusina.

"Siya ba yung nag apply dito kanina?".ani Almera.

"Opo ate...Ang galing niya nga ate kasi nakapag trabaho na siya sa isang cruise ship...At alam mo ba hindi siya naghahabol ng sahud..Ang gusto lang niya eh magluto at mag explore....Maybe kaya siya nag apply dito sa atin para malaman niya naman ang panlasa ng mga ordinaryong mamamayan...".

"Tapos tinanggap mo agad?".

"Why not ate...Kumpleto siya sa credentials at talagang magaling siya...Isipin mo ha,kung siya ang magiging cook natin baka mas lalo pa tayong dumugin ng mga tao..Who knows one of this days makapagpatayo pa tayo ng ibang branch...Sounds exciting right?".excited na wika ni Gab.

"Okay, ikaw ang bahala diyan...Total ikaw ang nag hire sana nga eh maging okay siya....Aakyat na ako sa taas para makapagpahinga..".

"Eh teka lang!! Sabihin mo muna kung anong gender ni baby?? Baby boy ba?".

"Secret..".pambibitin niya sa kapatid.

"Daya naman nito....Ano nga?".

"Oo..baby boy..dininig ng Diyos ang panalangin mo..".nakangiting sagot niya sa kapatid na halos magtatalon na sa tuwa.

"Sabi na nga ba boy yan eh..".natatawang wika ni Gab.

"Hahaha....sige na akyat na muna ako sa taas..Ikaw na muna ang bahala dito..".

"Yes maam!".

''Ikaw talagang bata ka..hahahaha..".natatawang ika niya sa kapatid bago ito iniwanan sa baba.

"Aling Nita,Mang Poldo...baby boy daw po ang gender ng anak ni Ate!!".masiglang balita ni Gab sa dalawang matanda ng puntahan ito sa kusina.

"Aba...Maiigi yang ganyan at may magtatanggol na kay Almera pagdating ng araw!".ani Mang Poldo.

"Korek!".segunda naman ni Aling Nita.

***

Tahimik na nakaupo sa veranda si Troy ng biglang dumating si Charrie na may dala pang basket ng mga prutas.

"Hi...".kiyemeng bati nito.

"Hi,napasyal ka?''.

"Kukumustahin sana kita..simula ng lumabas ka ng ospital di ka na lumabas ng bahay niyo eh....Kumusta ka?".

"Ito okay lang...hinihintay ko lang na maka recover ako ng maayos...Balak ko na ring umuwi ng pinas eh...".

"Babalik ka rin pala sa pinas sabi ni tita..ayaw mo talaga dito?".malungkot na wika ng dalaga.

"My heart belongs to my home....this place ain't my home...".malungkot na sagot ni Troy sa dalaga.

"Sabi ko nga....I realized that no matter how hard I try to be with you. You kept on building your wall against me...Hindi ako makapasok..Unfortunately only Alme-".

"She's my home Charrie....I'm sorry if I need to hurt you this way...But I want to be fair enough to say what I really feel...I am sorry for waiting all your life but we ended up like this...I loved her...always...And I will never love anyone like the way I have loved her.".

"Yeah I know... That's why I am here...".maluha luhang wika ng dalaga.

"What do you mean?".

"I am letting you go Troy - No,maybe the right word is....I am letting myself go...It's about time to let go.... Matagal na din akong naghintay,pero talaga nga sigurong di mo ako magagawang mahalin....".

"Charrie...".

"I wish your happiness...Mag iingat ka sa pagbabalik mo sa atin..".naiiyak na wika ni Charrie matapos nitong tanggalin ang engagement ring nito sa daliriat iabot sa kanya.

"Charrie....Thank you for loving me enough to let me go...".aniya sa dalaga.

"It hurts to let you go....But it hurts more to hold on...Knowing that I am the only on-".

"I'm sorry if I can't love you back Charrie ..".

"Okay lang.. At least now okay na ako...Tanggap ko na.".anito kasabay ng pagak na pagtawa.

"Thank you Charrie..".

"You're more than welcome...Friends???".nakangiting ani ng dalaga.

"Friends...".

Maya maya pa ay mahigpit na nagyakap ang dalawa na sa kabila ng nangyari ay naging magkaibigan pa din.

***

"Hello pare...May balita ba?".tanung ni Troy ng tawagan siya ng kaibigang si Gerard sakto ng makaalis si Charrie.

"I'm in pare...bukas magsisimula na ako..".masiglang sagot nito.

"Salamat talaga sa pagtulong pare ha...Di pa kasi ako makauwi agad agad....Kumusta si Almera...Have you seen her?".puno ng pangungulilang wika ni Troy.

"Yup,kanina parang magpapa ultrasound ata siya oara malaman ang gender ng baby niyo....".

"Talaga?? Nalaman mo ba kung ano ang gender ng anak ko???".

"Hindi pare eh...Umuwi kasi ako agad ng tinanggap ako ng kapatid niya...Wag kang mag alala...magtatanung ako bukas.."

"Salamat pare ha...Pasensya ka na kung kailangan mo pang umalis sa sarili mong resto para lang pagbigyan ako...".

"Okay lang pare..Basta ikaw..".natatawang sagot ni Gerard sa kaibigan.

"I can't wait to go home....".

"Kaya bilisan mo na ang pag uwi....Alalahanin mo..mahaba habang paliwanagan ang gagawin mo..".

"Kung kinakailangan kong lumuhod sa kanilang lahat gagawin ko pare..".

"Dapat lang at sana next time pag magpapakasal ka,yung totohanan na..Aba! Mamaya makahanap na ng iba si Almera  di kawawa ka..".

"Hindi yan...Mahal ako ng asawa ko, lalo na magkakababy na kami..".malakas ang loob na wika ni Troy na tila ba siguradong sigurado.

...