Maxine's POV
"Hello? "
Bagot kong sagot sa isang phone call na hindi nag abalang tignan kung sino iyon. Anong oras na ba?! Its too late already! Sino naman kaya ang tatawag sa akin ng ganitong oras?"Max, their is something bothering me. "
Sagot ng nasa kabilang line, sa pagtawag pa lang niya sa pangalan ko, kilala ko na agad kung sino. Nabeberat na naman siguro tong babaitang ito.
"What? Split it up Lyka."
Hirap nga akong makatulog, pagkatapos sinabayan pa niya ng tawag kung kailan maiidlip na ako, tsk. Fucking life."Yung nangyari nung plan A natin. Hindi ba kayo nag tataka kung bakit nagliparan yung mga gamit sa bodega? What if kung t--"
"Shut up! Napaparanoid ka lang. Sige bye. Before i hang up. Keep this in your mind.... STOP TALKING NONSENSES. "
I said before i end up the call. Crazy little bitch. Serina was dead already. There is no ghost existing in this world, they are fictional.And what will happen, will happen. Serenity will be with her sister no matter what.
They are not just an obstacles.
They are the one who destroyed me.
And ill make sure that they will be erased in this world.
3rd person's POV
Alas sais pa lamang nang umaga, abala na agad ang mga tao sa paaralan. Nagkalat ang mga pulis, maging ang ambulansya na naroon ay abalang abala sa pag aasikaso sa isang biktima.
Walang iba kung di si Grace, tila ba nawalan ng kibo ang bata, dala dala pa rin niya ang mga nasaksihan. Parang isang video tape na paulit ulit na umaandar sa kanyang murang isipan.
"Detective Santos, iyon po yung batang nakasaksi sa nangyari."
Turo ng isang pulis na naroon, napataas ang mga kilay ng naturang detective ng makitang isang bata ang nakasaksi sa karumaldumal na pangyayari. Nakaramdam ng awa ang ginoo sa sinapit nito, alam niyang tatatak ito sa isipan ng bata na mahirap burahin.
Lumapit siya rito, tinabihan niya ito sa loob ng ambulansya.
"Can i talk to her? "
Tanong nito sa isang nurse na naroon, tumango naman agad ito at lumabas sa loob ng sasakyan upang bigyan sila ng sapat na oras.
"Hi, i am Detective Santos. Can i ask you some questions? "
Nakangiting saad niya rito. Tinitigan lamang siya nito, para bang wala ito sa sariling isip na mas lalong kinaawa ng Detective dito.
"Gabbie is your sister right? Can you tell what happened to her? "
Tanong niya rito, nanaig ang katahimikan. Naputol lamang iyon ng marinig niya ang mga pag hikbi nito.
"S-She g-gave me t-that thing, she said t-that i-i m-must c-click it o-or else s-she will kill m-me. A-Ate G-abbie t-told me t-to c-click it too. T-thats w-why....."
Hindi na naituloy pa nito ang dapat na sabihin dahil nauwi ang kanyang tinig sa pag hikbi. Sariwa pa rin sa kanyang isipan ang mga pangyayari na mas lalong nag papahirap sa bata.
Patuloy nitong pinupunasan ang kanyang mga luha na agad rin namang napapalitan. Pinabayaan na lamang ito ng detective, iniisip niya na mas gagaan ang kalooban nito dahil sa pag iyak.
Muling napaayos ng upo ang ginoo, tila ba may naalalang gawin. Dali dali nitong dinukot ang bulsa ng kanyang coat. May hinahanap na isang importanteng bagay.
Importanteng bagay na makakatulong sa kanya upang masagot ang kanyang mga katanungan.
"Can you remember the face of that person who killed your sister? "
Masuyo niyang tanong rito. Unti unting nabawasan ang mga hikbi ni Grace, tumingin ito sa detective.
"Y-Yes po..."
Malungkot nitong sagot sa kanya. Tuluyan na ngang inilabas ng Detective ang hawak na nasa bulsa. Isa iyong litrato.
Litrato ng kanyang prime suspect.
Walang kung di Si....
Serenity.
"Tell me, Is she the one? "
Tanong niya rito sabay pakita ng litrato na hawak. Nandilat ang mga mata ni Grace, nagulat dahil sa nakitang naroroon.
"Y-Yes!"
Bulalas niya rito. Mas lalong naintriga dahil sa narinig, tama nga ang kanyang hinala patungkol rito.
"H-Her n-name was S-Serina, W-When s-she w-was on my b-bedroom, her a-appearance w-was like t-this. B-But when w-we a-arrived here, h-her looks had c-change into a..... Monster..."
Dugtong nito na agad na nagpatigil sa Detective, kunot noo niya itong tinitigan. Paanong magiging si Serina iyon? Si Serenity ang nasa larawan hindi ang kapatid nito!
Biglang pumasok sa isipan niya ang kanilang pag uusap, ang lahat ng mga sinabi nito ay malinaw niyang natatandaan. Noong una ay akala niya'y tinatakasan na ito ng pag iisip. Ngunit, bigla iyong nagbago dahil sa narinig na namutawi sa bibig ng batang si Grace... Ang batang nakasaksi ng lahat.
'Maaari kayang ginagamit niya lang ang pangalan ng kapatid niya? '
Bulong niya sa kanyang isipan.
"Shes a monster..... a monster...monster...."
Muli na naman itong napaluha dahil sa sinapit ng kanyang Ate Gabbie. Halos malukot na ang hawak nitong litrato na pinakita niya rito. Puno ng takot ang kanyang mga mata..... takot na para bang pumapatay rito. Muling nakaramdam ng awa ang ginoo dahil sa kalagayan nito, alam niyang nagkaroon na ito ng trauma dahil sa mga nangyari.
"Grace! My baby! "
Napalingon ang Detective sa pintuan ng ambulasya. Nakita niya roon ang isang babaeng namumugto ang mga mata at isang lalakeng tantya niyang kaedad niya na parang pinagbagsakan ng langit at lupa.
Alam niyang ito na marahil ang mga magulang ng bata."Excuse me."
Sabi niya bago bumaba sa sasakyan upang bigyan ng oras ang pamilya na naroon. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula rito. Ngunit, dahil sa mga iyon ay mas lalong naging kumplekado ang lahat para sa kanya. Ang mga katanungan sa kanyang kaso ay mas nadagdagan.
Sumenyas siya sa isang pulis, pinapalapit ito sa kanya na agad naman nitong sinunod.
"Sir! "
Bungad nito sa kanya.
"Bigyan mo ako ng police report tungkol sa kaso ni Serina Dizon, ASAP."
Utos niya rito na agad namang sinunod ng Pulis, nag lakad agad ito palayo upang sundin ang kanyang pinaguutos.
'Kaunti pa ..... Magiging malinaw na rin ang lahat.."
Muli niyang sambit sa kanyang sarili bago bumalik sa crime scene ng insidente.
Itutuloy........
BINABASA MO ANG
Ate(Completed)
HorrorHindi lahat ng nawawala ay hindi na muling babalik pa. May ibang, bigla na lang lilitaw upang matapos ang bagay na dapat noon pa nila na tapos. Tulad niya....... Akala naming lahat ay wala na siya, akala namin ay nakatakas na ang may sala. Pero isa...