Καταλαθος αδερφος 2

Κεφαλαιο 9ο

"Λια ισιωσε την πλατη σου" Μου λεει η μαμα και εγω καθομαι καλυτερα.

"Και δεν μας ειπες Αγγελε. Που εμενες πριν;" Τον ρωταει η μαμα μου και εγω με δυναμη χτυπαω το πυρουνι στο πιατο.

"Ουψ" Ψιθιριζω με ενα ψευτικο χαμογελο μεχρι τα αυτια και αυτος σφυγγει το σαγονι του. Παντα το κανει οταν εχει νευρα, ή βρισκεται σε δυσκολη θεση.

"Γερμανια... Γερμανια!" Λεει δυο φορες για να το εμπεδωσουμε καλυτερα! Α στα διαλα βραδιατικα.

"Εμενα με συγχωρητε" Λεω και τον κοιταζω στα ματια. Πεταω την πετσετα μπροστα του και φευγω. Κυρια. Οχι πειτε δεν ημουν κυρια; Ημουν. Γιατι αν πειτε οτι δεν ημουν ΚΟΒΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΛΑ ΜΑΗ ΜΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΡΥΦΙΛΙ! ΘΑ ΨΑΧΝΕΤΕ ΜΙΚΡΕΣ ΜΟΥ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΛΙΑ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ ΤΟΥ ΣΑΛΟΝΙΟΥ!

Πηγαινω επανω και κλεινω την πορτα με δυναμη πισω μου.

"Γερμανια. Καμια αλλη δικαιολογια δεν βρηκε; Καζακσταν, Κινα, Βραζιλια, Νεα Ζιλανδια τοσα μερη... ΤΟΣΑ ΗΛΙΘΙΑ ΜΕΡΗ! ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΠΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑ; ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕ;" Λεω μονη μου και πεταω τα απλυτα ρουχα κατω απο το κρεβατι (true story)

"Οι γονεις σου" Πεταγεται καποιος απο πισω μου και εγω πεταγομαι.

"Οι γονεις μου! Εγω οχι! Δεινε του" Φωναζω και παω να κλεισω την πορτα αλλα αυτος βαζει αντισταση.

"Α για να σου πω! Αυτη η πορτα ειναι ακριβη. Δεν θες να την χαλασεις! Τι θες επιτελους;" Τον ρωταω και αυτος με δυναμη σπρωχνει την πορτα, την κλεινει πισω του και με κολλαει πανω της. Τι ωραια υφη που εχει η πορτα ε;

"Θες να σου πω τι θελω;" Με ρωταει.

"Ναι επιτελους, πες τι θες να τελειωνουμε!" Απανταω και εγω επειδη με εχει φερει μεχρι τον ουρανο ο τυπος!

"Να σε ξαναφιλησω" Λεει ψιθιριστα ενω εχει βαλει τα χερια μου πανω απο το κεφαλι μου και με κοιταει στα ματια.

"Αγγελε μαλακα ειδα ενα παιχνι-... Που εισαι;" Ακουγεται η φωνη του αδερφου μου και εμεις ξεκολλαμε απο το ζαμπονοκασεροκατι που καναμε.

"Τι κανετε εδω;" Μας ρωταει ενω μπαινει με φορα στο δωματιο. Θες να τα ακουσεις και εσυ α;

"Εμεις.. Μιλουσαμε απλα για... Την εξελιξη της μοδας την τελευταια δεκαετια. Και που λες Αγγελε, αυτο το πραγμα τωρα με τα σκισμενα τζιν, αισχος, αηδια! Ή το αλλο που πανε και βαζουνε δυχτιοτα καλσον, και μετα φενοντε σαν ξεροψημενο ρολο κοτοπουλο! Ε μετα εσυ φταις αν πας και δαγκωσεις λιγο μπουτακι; Οχι αδερφε, δεν φταις εσυ!" Του λεω στα γρηγορα, και Ω Θεε μου και Αγιε μου Ραφαηλ, ωρες ωρες τι μπουρδες με αφηνετε να πεταω; Αυτος γελαει λιγο και με κοιταζει ετοιμος να σκασει στα γελια.