Καταλαθος αδερφος 2

Κεφαλαιο 8ο

Ακουω τον ηχο του αμαξιου του και σηκωνομαι αποτομα.

"Ριχτο" Μου λεει ενω ανοιγει το παραθυρο και με κοιταζει.

"Θα βγεις;" Τον ρωταω ανυσηχη και αυτος ξεφυσαει. Με κοιταει λοξα, και ανοιγει την πορτα.

Φοραει τα ιδια ρουχα με πριν και τα μαλλια του ειναι ακομα υγρα. Το δερματινο οπως παντα ουτοσιαλος, κανει το σωμα του ακομα πιο κολακευτικο. Γουελ, φακ! Ειναι δωδεκα το βραδυ και τι στο καλο καθομαι και σκεφτομαι;

"Ρε Λια. Με εφερες μεχρι εδω για να με θαυμαζεις; Ερχομαι και στο δωματιο σου αν θες. Αλλα βγαζεις μονο μπλουζα ε" Μου λεει χαζογελοντας και με γαργαλαει στην μεση.

"Αγγελε!!! Ηθελα να μιλησουμε για... Πριν" Αναφωνω κοιτοντας κατω. Θα ειναι δυσκολο.

"Δεν θελω.. Οτι εγινε ηταν εξετιας του γαμωπαιχνιδιου σου... Μην το ξαναμαφερεις ποτε Λια. Τελειωσε. Ηταν δεν ηταν ωραιο" Μου λεει ενω βγαζει αλλο ενα τσιγαρο.

"Ναι γιαυτο! Γιατι κρυβεσαι απο τα αισθηματα σου; Αφου και σενα σου αρεσε" Λεω με πεισμα και αυτος κοιταει πισω μου στο κενο.

"Δεν μου αρεσε" Λεει με ενα ψευτικο χαμογελο.

"Ω ελα τωρα Αγγελε. Σε ξερω απ'εξω και ανακατωτα... Σου αρεσε, οσο αρεσε και σε εμενα. Μην κρυβεσαι δεν υπαρχει λογος"

"Υπαρχει γαμωτο, υπαρχει γιαυτο σκασε τωρα! Δεν θελω να μιλησω για αυτο αλλο γιατι θα..." Παει να πει αλλα το κοβει.

"Θα τι;" Ρωταω και αυτος ερχεται κοντα μου. Πεταει το τσιγαρο κατω και με πιανει απο τα χερια.

"Θα...θα.... Δεν ξερω και εγω τι σημαινει το θα Λια!" Απανταει λυπημενα και κοιταζει μεσα στα ματια μου.

"Ειχε δικιο ο Αλεξανδρος τελικα." Λεω μετα απο λιγο αφου καθομαι στο πεζουλακι.

"Τι ειπε ο Αλεξανδρος;" Με ρωταει ενω καθεται διπλα μου.

"Οτι απο θα, αρχιζει και η θαλασσα αλλα δεν τελειωνει ποτε... Οριστε λοιπον. Θα... Αλλα ποτε δεν τελειωνει. Ετσι και εσυ. Μονο θα και θα και θ-..."

Τα χερια του αμεσως τυλιγοντε γυρω μου και με σηκωνει με ευκολια απο το πεζουλακι. Με βαζει πανω στα ποδια του και το σωμα μου τωρα ειναι στραμενο προς αυτον. Πιανει ακομα την μεση μου και εγω τον κοιταζω περιεργα.

"Συγνωμη γιαυτο σπορε" Μου λεει με ενα χαμογελο και το βλεμμα του δεν ειναι σιγουρο. Αμεσως αγγιζει με τα χειλη του τα δικα μου. Το δεξι του χερι ακουμπαει το μαγουλο μου και με χαηδευει. Ενα χαδι που ανετα θα εδινα τα παντα να το ειχα καθε βραδυ για να με κοιμιζει. Το αλλο του χερι κραταει σφυχτα την μεση μοτι και ζηταει περισσοτερη επαφη μαζι μου.