Καταλαθος αδερφος 2

Κεφαλαιο 11ο

"Στ-στον μπαμπακα;" Ρωταω και αυτος γλειφει τα χειλη του. Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ!! ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ..... δενθατοπωδενθατοπωδενθατοπωδενθατοπω ΣΕΞΥ! ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ!

"Ναι" Λεει με βραχνη φωνη και γλειφει τα χειλη του με ενα χαμογελο.

"Ε να. Ει-ειπα να π-περ-ρασω για ε-ενα γ-γ-γεια. Να δ-δω τι κ-κανεις" Του λεω ενω κραταει τα χερια μου με τα δικα του και μπλεκει τα δαχτυλα μας.

Χαμογελαει απλα καο ξαναγλειφει τα χειλια μου.

"Αυτο, επειδη ηρθες χωρις να ρωτησεις" Μου λεει και με φιλαει στον λαιμο. Ρουφαει το δερμα μου και νιωθω μια διαπεραστικη ευχαριστηση σε ολο μου το σωμα.

"Αυτο, επειδη εβρισες την κοπελα" Ξαναλεει με πολυ βραχνη φωνη και πιανει το κεφαλι μου με το χερι του. Με γυριζει ετσι ωστε να κοιταω δεξια και να εχω προφιλ. Ξανακανει το ιδιο πραγμα, αυτη την φορα κοντα στο αυτι μου.

"Και αυτο, επειδη γαμω την πουτανα μου με τρελενεις" Λεει γρηγορα και αρπαζει τα χειλια μου με τα δικα του. Γαγκωνει το κατω χειλος μου και εγω βγαζω εναν ηχο που ουτε καν ηξερα οτι μπορουσα να βγαλω.

Τα χερια του κρατανε το σωμα μου αποφασιστηκα. Φανταζουν μεγαλα αν δεις την μεση μου ποσο μικρη ειναι σε σχεση με τα δικα του χερια.

"Πολυ" Λεει μετα απο λιγο και με ξαναφιλαει στον λαιμο.

"Και αν συνεχησεις να βογκας. Θα μπλεξω" Μου λεει.

"Αγγ-"

"Σσσσ σταματα. Οχι τωρα" Μου λεει ψιθιριστα και σηκωνεται πανω. Με βαζει να κατσω στα ποδια του και το σωμα μου ειναι στραμενο προς αυτον.

Πιανει τους γοφους μου δυνατα και χαηδευει την πλατη μου. Ζηταει περισσοτερο απο το φιλι μας και εγω του το δινω. Δεν υπαρχουν λογια, να εξηγησω το ποσο τρελενομαι για να συνεχησει.

Ξαφνικα σταματαει και με κοιταζει μεσα στα ματια. Με αφηνει και σφυγγει το σαγονι του.

"Δεν μπορω να συνεχισω Λια!" Λεει θυμωμενα και εγω ξυπναω απο τον λιθαργο που ημουν πριν.

"Τι εκανα λαθος;" Τον ρωταω ενω κοιταω κατω.

"Οχι οχι δεν καταλαβες. Αν συνεχισω... Αν συνεχισω δεν θα κρατηθω. Και... Ξες... Λια κατω ειναι οι γονεις σου" Μου λεει γελοντας λιγο και εγω γελαω.