Καταλαθος αδερφος 2

Κεφαλαιο 26ο

"Ναι μαμα"

"Και αλατι;"

"Ναι μαμα"

"Εβαλες και το ρυζι ετσι;"

"Ναι μαμα"

"Και το κρεας;"

"Ναι μαμα"

"Ειμαι υπεροχη"

"Ναι μαμ- ΕΕΕΕΕ!!!" Γυριζω να την κοιταξω και γελαει.... Μανα να σου τυχει...

"Δες την ποσο ομορφουλα ειναι" Μου λεει και την κραταει καλυτερα στην αγκαλια της.

"Δεν γινεται να της αλλαξουμε ονομα; Ισως... Ενα
Ελληνικο;" Ρωταω ολη ελπιδα. Γιαζμιν; ΓΙΑΣΜΙΝ; ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΛΑΝΤΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΤΖΙΝΙ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΗ!

"Εχει βαφτηστει ηδη Λια! Και πως να την βγαζαμε;" Ρωταει και την βαζει στο πορτ μπεμπε (ΚΟΥΠΕΠΕ ΚΟΥΠΕΠΕ)

"Ξερω γω; Μαριζα. Ή Ελεονορα" Λεω τα δυο αγαπημενα μου ονοματα και γελαει.

"Ναι σωστα. Παντως οχι Αποστολια. Ο πατερας σου σου εδωσε το πιο απαισιο ονομα μικρη μου. Λυπαμαι" ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΜΑΝΑΣ!!!

"ΝΑΙ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ" Λεω με νευρα και κοιταζω την μικρουλα.

"Παντως... Δεν ειναι τοσο αντιπαθιτικο οσο ολα τα υπολοιπα σκατιαρικα μικρα κλαψιαρικα μικρα μωρα της κοινωνιας... Καλη ειναι" Χαμογελαω και κοιταζω τα μπλε ματια της. Σπανιο, αλλα πανεμορφο!

Η πορτα ξαφνικα χτυπαει και κοιταζομαστε με την μαμα μου.

"Περιμενουμε κανεναν;" Με ρωταει ολο απορια και εγω την κοιταζω το ιδιο.

Πηγαινω στην πορτα και την ανοιγω διστακτικα. Ενας κυριος με ομορφα χαρακτηριστηκα στεκεται μπροστα μου και μου χαμογελαει.

"Ιωαννα;" Ρωταει εκπληκτος.

Τζιζας με περασε για την μανα μου ασπουμε; ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΙΝΟΜΑΙ;

"Εμ λαθος. Ξαναπροσπαθηστε" Του λεω με ενα χαμογελο.

"Εδω μενει η Ιωαννα;" Ρωταει ολο ελπιδα και τα ματια του σκαναρουν τον χορο.

"Μαλιστα" Απανταω και κλεινω λιγο την πορτα.

"Εσυ εισαι..." Προσπαθει να το βρει αλλα ψααααξεε ψαααξεεε δεν θα το βρεις νοου γουει!

"Η κορη της. Λια" Αναφωνω και τα ματια του γουρλωνουν. Επιτελουσ τι θελει και ποιος ειναι;

"Κορη; Εχει κορη η Ιωαννα;" Με ρωταει και στηριζομαι καλυτετα στην πορτα.

"Ετσσιιι φενεται και ετσι λενε τωρα εγω δεν ξερω λεπτομεριες" Ε ΜΑ ΚΑΙ ΣΥ ΤΩΡΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΣΕ ΞΕΝΗ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΡΩΤΑΣ!