The Secret Behind Chelsea Gray's Name. COMPLETED

treinta y siete

"I LOVE YOU MICHELLE AVERI GARCIA."

Ang nagpabalikwas sa dalaga mula sa mahimbing na pagkakatulog. Pinilit niyang bumangon ngunit may mabigat na kamay na nakapatong sa kanyang tiyan. Nakayakap pala sa kanya ang nasabing gorilla at siya naman nakaunan sa mga braso nito. Nilingon niya ang tulog din na gorilla. Kahit saan niya tingnan gorilla talaga ang mukha nito.

"Bakit kaya boses ni CJ ang narinig ko habang sinasabit niya ang salitang I love you? Panaginip lang ba yun? Tsk! Ugh! Bwesit! Paano ako maka wala sa hayop na ito eh ang bigat ng kamay."

Then biglang kumalam ang tiyan niya. Naalala niya na Wala pa pala siyang kain. Hindi niya din alam kung saan siya kukuha ng maka kain dahil malayo ang pinagdalhan sa kanya ng gorilla. Bigla siyang pinakawalan ng gorilla. Maliwanag na sa labas at wala nang ulan. Naghanap ito ng mapagkublian dahil naiihi na ito. Tiningnan niya muna ang gorilla kung gising ito. Nang masigurong nakapikit pa ito tumakbo ito sa may likuran at doon nilabas ang tubig mula sa katawan.  Pagbalik niya sa kanilang tinulugan...

"What the fuck!"

Samantala,

CJ

Ang sarap sa pakiramdam na sa hinaba haba ng panahon na hindi kita nakatabi ito ka yakap yakap ko na at Hindi na ako papayag na mawala kang muli sa akin CJ. Kailangan ko maalala yung binasa ko sa libro na yun. Bakit kasi naging ganito ang kinahihinatnan ko? Ito ba ang nakatagong lihim sa pangalan ko na nagmula ako sa angkan ng mga unggoy? O mali talaga yung ginawa ko? Tss!

Mabuti na yun kesa maging snake ewww! Sana may makatulong sa akin para mawala na ang lintik na sumpa sa pagkatao ko. Mamaya aalis kami at pupunta sa ibang lugar. Wala kasing makain dito. Ayokong mamatay sa gutom ang mahal ko.

"Baby I'm sorry okay. Wala akong magawang paraan sa ngayon. Pero may dadaanan tayo mamaya ha. May ipapakita ako sayo." Nasambit ko sa aking sarili habang pinagmamasdan ang natutulog kong mahal.

Maliwanag na sa labas at alam ko din na sobrang gutom na ang mahal ko. Kailangan ko muna mag ikot ikot para makakalap ng makakakain namin. Kanina ko pa naririnig ang ingay na mula sa kanyang tyan. Nang makita kong gising na siya pumikit ako sandali. Bigla siyang bumangon at tumakbo. Kaya mabilis akong bumangon para maghanap ng makakain. Saan kaya ang punta nun? Baka naiihi? Natatae? Sana hindi niya ako iniwan...Tsk! Haysss...Naglakad na ako at naghanap ng mga wild fruits dito. Hanggang sa mapunta ako sa malagong kakahuyan. I saw lots of guavas, ripe papayas, some wild berries and I know for sure they were edible. May nakita akong tumbang mga saging. Malakas kasi ang ulan kagabi at hangin.

Kumuha ako ng mga papaya, guava at saging. Namitas din ako ng mga berries. Kumain na muna ako para ang dadalhin ko para na Lang kay Michelle. Nagmamadali na akong naglakad pabalik sa pinag iwanan ko sa kanya. Nalilito at naguguluhan pa rin ako. Paano ko maibalik sa dati ang lahat?

Hindi ako pwedeng bumalik sa isla at hanapin ang nasabing diary. Sino kaya ang makakatulong sa problema ko. Tumingin ako sa maliwanag at maulap na kalangitan.

"Panginoon, alam kong madami akong nagawang kasalanan pero humihingi ako sa inyo ng malaking himala na bumalik ako sa dati. Para sa ganun magawa Kong ituwid ang lahat ng aking pagkakamali. Sa ngalan ni Jesus na aming ama amen.!"

Pasan pasan ko ang saging. Yakap yakap ang mga papaya, guava at berries. Ang iba nagkandahulog hulog na kaya hinayaan ko na Lang since Hindi ko na sila kayang damputin.

Pagdating ko sa bungad ng kweba, mabilis akong naglakad upang puntahan si Michelle sa kanyang pwesto. Ngunit nanlumo ako dahil wala na pala sya doon. She left me without saying anything. For the last time, I lost her again. Now, I have nothing but myself. Maybe this is really my destiny. Dito na Lang ako sa kagubatan mamumuhay sa habang buhay.