BALIN (TAMAMLANDI)

45.BÖLÜM:RUH

 Merhaba! Yeni bölümle karşınızdayım. Eğer bölümü beğenirseniz oylayıp yorum yapmayı unutmayın. Sizi seviyorum. Kendinize iyi bakın.

*****

 Vampir gittikten sonra olduğum yerden kalkıp avcıların evine doğru yola koyuldum. Artık bir plan yapmanın vakti gelmişti. Eve gelince, birkaç önemli avcıyı yanıma çağırarak anne ve babamın çalışma odasına çıktım. Duvarlar panolarla doluydu. Şimdi kendimi onlar gibi hissediyordum. Vampirin resmini panonun tam ortasına asarken diğerleri gelmişti. Onlara konuşmayı ve şimdi ne yapacağımızı kısaca anlattım. Kadın avcılardan Ayşen'e döndüm.

"Senden diğer vampir türlerini takibe almanı istiyorum. Ona katılmaya yakın olanları fark ettikçe not al. Bana belli süre aralıklarıyla bildirirsin. Tehlike bir şeyler olursa hemen haber ver." Kafasını salladı. Sonra Kuzey'e döndüm.

"Sen bana yardım edeceksin. Zeki olduğunu biliyorum." Kendinden emin bir şekilde kafasını salladı. Elimdeki kalemle haritada bazı yerleri işaretlemeye başladım.

"Bunlar onun en çok avlandığı yerler."

Başka bir renk kalemle işaretlemeye devam ettim.

"En sık görüldüğü yerler. Ama ne yaptığını henüz bilmiyorum. Ayşen işte görevin bu."

"Sen ne yapacaksın?"

Diğerlerinin arasından genç bir çocuk söylemişti bunu. 

"Öğrenmem gereken şeyler var. Sonra ne yapacağımı biliyorum."

 Panoya bir kez daha baktım. Sonra herkese çıkabileceğini söyledim. Onlar işlerini yapmak üzere dağılırken ben koltuğun yanındaki çekmeceden kalemi aldım ve sonra kapıyı kapattım. Koltuğa oturup derin bir nefes aldım ve kalemin ucuna bastım.

Bu kalem, benim rüya hafızamdı. Eskiden ailemle yaşadığım evde bulmuştum. Fakat o zaman, ne olduğunu anlamamıştım çünkü rüyalarım başlamamıştı. Ucuna bastığımda yolculuk başladı. 

 Bir kuyudan düşüyor gibiydim. Etrafımdan görüntüler akıp gidiyordu ve hepsi benim rüyalarımdı. Ulaşmayı hedeflediğim rüya ise kim olduğunu bilmeden, büyük vampirle ilgili gördüğümdü. Düşmeye devam ediyordum fakat oradaydı. Korkunç kırmızı gözlerine elimi uzattım. Kendimi rüyanın içine çekerken vücudum sızlamaya başlamıştı. 

 Şimdi rüyanın içindeydim. Her şeyi hatırlamak için tekrar yaşamam gerekiyordu. Bu rüyayı hiç yaşamak istemesem de bazı bilgileri buradan bulabileceğimi biliyordum. 

 Gözlerini aç.

 Duyduğum hırıltılı sesle gözlerimi açıyorum.

Ayağa kalk.

Bu sesi tanımıyorum ama dediklerini yapmam gerekiyor gibi hissediyorum.

Yürü.

Önümde bir yol çizilmiş gibi yürüyorum ama yolun sonunu bilmiyorum.

Yukarı bak.

İhtişamıyla karşılaşıyorum. Çok büyük. Çok güçlü ve kudretli. O, benim efendim.

Eğiliyor ve fısıldıyor.

"Onlar benim Derin."

İtiraz etmek istiyorum içimden haykırıyorum ama ona karşı koyamıyorum.

Elini başımın üzerine koyuyor. İçimden bir şeyler kopuyor bunu hissediyorum. Rüyalarımı çalıyor.

Bir anda geri çekiliyorum. Bana öfkeyle bakıyor. Hayır, o benim efendim değil. Etki alanından çıkmak için gözlerimi kapatıyorum. Sesini duymamak için kendimi zorluyorum. Hırıltılı sesinden buna pişman olacağımı anlıyorum.