Imagination #8

1.3K 48 5
                                    

Chronicles ng Babaeng Torpe
Imagination #8

Binitawan ko na ang mga panahon ng Shooting Days namin. So let's move on to those times na ngayong sem. 'Yung mga panahon na pwede kaming magkakilala or whateva... na pinalagpas ko... 'yung mga panahon na may chance ako na kausapin siya pero hindi ko ginawa dahil sa katorpehan... basta!

Basically, ito 'yung
That day of another one of my performance tasks.

Isa sa mga PETA ko sa English ay appreciative listening. Pwede kang tumula, mag-storytelling, mag-spoken words, or my choice, kumanta.

Magaling na singer si Mage. Akala ko kaming dalawa lang ang magkagrupo at kung anong pop song ang kakatahin namin. Pero may sumali pa sa'min na ibang irreg at naging mini musical ang performance. Hindi ko gusto kung anong kakantahin dahil masyadong mataas ang tono para sa vocal range ko. Pero syempre, majority wins kaya sila ang nasunod.

Maganda ang kanta. "One Day More" mula sa Les Misarable. Kaboses ko daw si Eponine sabi nila pero dapat itaas ko pa. You wouldn't wanna know how strained my vocal cords are.

But we carried on with the performance on the day scheduled. I sang and sang and tried to reach those notes I couldn't have reached before.

To say that the performance went well is an understatement. Maganda ang kinalabasan. At kami ang huling magpeperform noon.

Naka-costume pa kong lumabas ng classroom no'n. Huling klase ko naman kasi at nakikipagtawanan ako kay Mage dahil may hindi pala siya naabot na nota na hindi ko narinig.

And this is where my fantasy starts.

Paglabas namin ng room nando'n daw si Ivo. Nakasandal sa may gilid ng upuan at dingding. He is standing just outside the door and our eyes meet the moment I step outside.

He smiles at me in that gorgeous lazy way.

I smile back, I think.

"Galing mo kumanta ah?" he says.

At dahil mahilig akong magbuhat ng bangko... "Hindi mo pala alam?"

Then he grins, his perfect teeth showing. (Legit, ang perfect ng ipin niya. That's a fact.)

"I'll sing for you sometime if you want me to."

Then he fishes his phone out of his pocket. Hands it to me and I type in my number.

"The ball is in your court," I say to him as I hand his phone back. I smile one last time ('yung pabebeng ngiti), a smile that says call me.

Then later that night, we'd stay up on the phone. Mga around 1 a.m. na kami matutulog. He'd pillow talk me to sleep. And we'd talk until we can't no more.

Chronicles ng Babaeng TorpeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon