She's the Legend

Hirang --- 11

Gustong-gusto kong makita si Orion at Titus ngunit balakid ang itim na ipu-ipong nakapaligid sa 'kin. I feel like I've been showered with happiness for God has sent me rescue.

I know I've sent them away and I don't care how they got back. The important thing is that they're now here with me.

"Paano kayo nakabalik?" Maypagka gulat sa boses ni Ajira.

I don't have visual on them. Boses lamang nila ang sandigan ko upang malaman ang mga nangyayari.

"Mga salita niya ang dahilan kung bakit kami nawala sa mundong ito. Pero mga salita rin niya ang dahilan kung bakit kami nakabalik. She prayed for us to come back." Titus soft voice made my heart melt that tears suddenly flowered my eyes.

"That's impossible!" Sumigaw si Ajira kasunod ang isang malakas na pagsabog. Halos mabingi ako sa lakas niyon. Long line piercing sound lingered inside my ears.

Alam kong malapit-lapit lang ang pagsabog sa 'kin. But the souls protected me from being harmed.

"A-anong nangyayari? Titus! Orion!" Labis ang naging pag-aalala ko para sa kanilang dalawa. Alam ko kung gaano kalakas si Ajira, nakita ko iyon nang sa isang iglap lang ay napatay niya si Rocco.

"D-don't worry Esmé, okay lang kami," Hangos-hangos ang boses ni Orion."Ililigtas kita."

Alam kong totoo si Orion sa mga sinasabi niya. I know him and I trust him.

"Magsisisi kayo sa pagbalakid sa orasyon!"

The wind started to move insanely, even the souls that surrounded me scattered away giving me view of what had happened.

Titus was holding up a frozen barrier protecting them from Ajira's wrath. Orion on the other hand, charging his powers preparing for a huge attack.

Abala ang dalawa na hindi nila napansin na wala nang ipu-ipong bumabalot sa 'kin. Mabuti na lang kahit na bumalik ang mga kaluluwa kay Ajira ay hindi nawala ang itim kong bestida.

"Orion."

Hindi ko napigilan ang ngiting kumawala sa mga labi ko.

"Titus."

Halos lumundag ang puso ko sa sobrang saya na makita ko silang muli.

"I'm so sorry." Nakangiti man ako'y hindi naman nagpahuli ang lungkot at pagsisisi. Umapaw ang tubig mula sa 'king mga mata.

Tila nawala sila sa konsentrasyon sa kani-kanilang mga ginagawa. Nagkaroon nang bitak ang harang na yelo ni Titus at lumiit naman ang apoy sa kamay ni Orion.

"E-esmé..." Pabulong nilang tawag sa pangalan ko.

"A-ang ganda mo." Sabay nilang bigkas.

Nakatanggap man nang papuri mula sa kanilang dalawa, alam kong hindi ito ang tamang panahon para sa ganoon bagay.

"Guys! Focus!"

Nakita kong tumuon ang nagngangalit na mga mata ni Ajira sa kinatatayuan ko. She instructed her body to produce a dark smokey lighting onto her palm which she directly threw at my way.

Nanigas ang mga paa ko na hindi ko magawang tumakbo para makaiwas. Nahagip nang mata ko ang pagsubok ni Titus na iwan ang inaalalayan niyang harang. Ngunit ang ipu-ipo ng mga kaluluwa ay nakakapasok sa harang at nasisira ito.

Nang ibaling ko ang tingin ko kay Orion ay tumatakbo na ito patungo sa 'kin. Sa muli kong pagtingin sa kapangyarihang pinakawalan ni Ajira, halos nakalahati na nito ang tatahaking daan patungo sa 'kin.