Edebiyat Öğretmenim (TAMAMLANDI)

20. İlk Aşk .

Aylin

Bu gün inanmıycaksınız belki ama okul olmamasına rağmen erken kalktım .
Aşağı indiyimde böyle bir manzarayla karşılaşacağım aklımın ucundan bile geçmezdi .
Sultanım oturmuş elindeki eski bir resme bakıp bakıp ağlıyordu.
Ben Sultanımı hiç böğle görmemiştim sanki çok farklı  ,
çok derin bir yarası kanamış gibiydi .
Daha fazla dayanamayıp yanına gittim sebebini öğrenmek için.

"Sultanım.."
dedim kısık ve üzgün çıkan sesimle .
Ne olmuştu bu kadına böyle paramparça bir haldeydi
beni farkedince hemen resmi sakladı ve göz yaşlarını silmeye başladı.

'Kı ..kızım sen niye erken uyandın uyusaydın biraz hem bu gün okulda yok '
dedi zoraki bir gülümsemeyle .
Yanına gittim yüzünü avuçlarım arasına aldım bu benim Sultanım olamaz gözlerindeki yaş , keder ,
sanki ilk baharda kar yağmışta gül bahçesi solmuş gibiydi.

"Sultanım.."
dedim yine kısık çıkan sesimle bu sözüm üzerine eliyle düşen bir kaç damla göz yaşımı sildi ağlamışmıydım ben ?
gerçekten farkında bile değildim zaten .

'Aylin sen niye ağlıyorsun yavrum?'

" Sana ne olmuş Sultanım hem o sakladığın fotoğraf ne ?"
dedim üzgünlükten titreyen sesimle.

' Kızım bunu sana anlatamam 'dedi gözlerini kaçırıyordu benden.

" Nasıl  ya ?
anlatamam ne  demek .
Ben Sultanımı neyin bu kadar üzdüğünü bilemiğecekmiyim hadi lütfen anlat bana Sultanım ben seni böyle görmeye dayanamam ki ,
hem sonra bende ağlarım sen benim ağlamama dayanamazsın "

Zaten ağlıyordum ama neyse belki işe yarar diğe düşündüm bir umut.

' Eğer anlatırsam bana kızmıyacağına söz ver ve sadece aramızda kalıcağına '

"Söz veriyorum tüm kalbimle hadi anlat artık "

Benim sözlerim üzerine arkasına sakladığı fotoğrafı çıkardı fotoğrafta genç ve yakışıklı bir adamla çok güzel bir kız vardı sonra bana döndü ve anlatmaya başladı .

'Ben daha çok gençken yani üniversitedeyken çekilmiş bir fotoğraf yanımdakide Yavuz o zamanlar...
yani okul yeni başladığında biz Yavuzla aynı sınıftaydık sonra ...'

dedi biraz durdu gözlerinden yaşlar firar etmeye başladı yine
ve devam etti...
Yavuz her ders bir kağıda kalp şekli çizerdi ve hep ders boyu bana bakardı ben ne zaman ona dönsem hep o kalp çizdiği resmi kaldırır ve bana gülümserdi ,
sonra her gün böyle devam etti ben eve her gittiğimde çantamda çizdiği o çizimleri bulurdum bu durum çok sinirimi bozuyordu önceler
ben onu sevmiyordum bunu kendisine defalarca söylememe rağmen o hiç vazgeçmedi her gün ve her gün yılmadan yorulmadan aynı şeyi tekrar etti.
bir  gün okula gelmeyince gözlerim hep sırasına kaydı istedim ki , orda bana bakıp sıcacık gülen bir göz olsun yine aynı şeyleri yapsın .
sonra böyle düşünürken bir tebessüm kondu dudaklarıma ben o zaman  anladım ki , kendim bile farketmeden ona çok aşık olmuşumtum .
Her yerde o vardı benim için hem de her yerde.
onu çok sevdim Aylin hem de çok .
Bir gün yine dersteydik ve yine aynı şeyi yapıcağından adım gibi emindim ona baktığımı fark edince hemen çizdiği kalp şeklini havaya kaldırdı bu sefer şaşıran o oldu çünkü o ,
bunu yapar yapmaz bende çizdiğim kalp çizimini kaldırdım inan bana o an gözlerinde gördüğüm sevinci dünyalara değişmezdim sonra....'

dedi yine durdu sanki gözlerinden film gibi geçiyordu tüm yaşadıkları hüzün bu gözlere hiç yakışmıyordu .

'Sonra biz onunla sevgili olduk o kadar mutluyduk ki , '

dedi sanki kelimler boğazını tırmalayarak çıkıyordu ve devam etti

'bir gün onunla parkta buluştuk bu resmi o zaman çektirdik bu bizim ilk ve tek resmimiz çok mutluyduk sanki her şey bir masaldı .
güzel bir günün ardından yağmur başladı birlikte yağmurda yürüdük. beni evime bıraktı o da tam yolu geçerken .....'

Uzun bir sessizlik sonrası hıçkırıklarla anlatmaya devam etti .
'O....ona ara..araba çarptı .'

Şu an öğle ağlıyordu ki , sanki daha demin olmuş gibi her şey
Yaralı bir kuş misali çırpınıyordu .
Onun bu kadar acı yaşadığından habersizdim hatta düşünemezdim bile her zaman çiçek açan kadının böğle bir kaderi olduğunu.

'O beni tek etti Aylin .
O , beni yalnız bıraktı bu koca dünyada tek başıma.
Onun yokluğunda kaç kez intahar etmeğe kalktım ama olmadı bir keresinde çok yakındım ölüme artık geliyorum dedim ,
artık ayrılık yok dedim ,
ama işte o zaman çıktı deden karşıma belki de o olmasaydı ben o gün ölücektim .
Hiç bırakmadı beni ona her şeyi anlattım ben.
dedenide çok sevdim Aylin ama ilk aşkın yerini kimse dolduramadı .
Bu gün o gün ,
ben bu gün kaybettim ilk aşkımı bu gün koydular kara topraklara .
Unutma kızım eğer gerçekten aşkı bulursan onu sakın bırakma değerini bil zaman çok acımasız yanındayken bırakma mutlu ol , mutlu ol ki , benim gibi pişman olmıyasın bazen düşünüyorum da keşke onun sevgisine daha önce karşılık verseydim belki de her şey çok farklı olurdu "dedi.

'Babannem ...'
dedim sesim ağlamaktan kısılmıştı kim bile bilirdi ki , onun neler çektiğini ya ben olsaydım onun yerinde ben yapamazdım  bu kadar şeyden sonra asla yaşamazdım.

"Aylin bana kızdın mı ?"

' Ben sana nasıl kızarım ki , Sultanım hem ben gerçekten seni çok iyi anlıyorum 'dedim.

'Peki sana birşey sorabilirmiyim Sultan ?'

"Sor bakalım "

'Sence imkansız sevilir mi ?'

"Kalp sevmişse imkansız diğe bir şey yoktur kızım "dedi.
O an kendi kendime bir soru sordum
P

eki ben o imkansızı seviyormuydum ?

******
Koşarak odama çıktım telefonu elime aldım ve onu aradım niyesini sormayın bilmiyorum çünkü , sadece aradım .

****
Burak

Biriciğim  Arıyor.....

****
Yorum ve voteleri bekliyorum.