PROLOGUE
"Please, Don't leave me." He said Crying.
"Starting today...Hindi na kita kilala." I said between my Sobs.
"B-Bakit ?" Gusto nyang hawakan ang kamay ko, Pero nilayo ko ito sa kanya.
"I-I Don't...Love...you..."
"A-Ano ?? H-Hindi...H-Hindi yan totoo. Dahil lang ba sa..." Hindi nya matuloy ang sasabihin nya.
Kaya ako na lang ang tumuloy nito.
"Dahil sa...isa kang V-VENDOR."
"FUCK!! DAHIL LANG SA VENDOR AKO??? DAHIL LANG SA NAGTITINDA LANG AKO ?? DAHIL SA HINDI MO AKO KAGAYA.
HINDI AKO KAGAYA NG IBA MONG MANLILIGAW ?? DAHIL SA HINDI AKO MAYAMAN ?? DAHIL ISA LANG AKONG DUKHA ?? ISA LANG AKONG MAHIRAP !! YUN BA ????"
Sigaw nya sakin pabalik. Hindi kona talaga kaya, Gusto ko syang yakapin. Gusto ko syang patahanin dahil sa naawa ako sa kanya. Pero hindi ako makagalaw.
"SABIHIN MO SAKIN!! BAKIT AYAW MONA SAKIN ??? DAHIL BA SA MAHIRAP LANG AKO???"
Unti-unti syang lumalapit sakin, gusto kong umatras, pero hindi ako maka galaw.
Ngayon nasa harapan kona ang Lalaking Umiiyak, nag mamakaawa sakin.
"BABE, SABIHIN MO, MAHAL MO PA AKO. SABIHIN MO NA MAHAL MO AKO, AT HINDI MO AKO IIWAN, BABE...MA-MAHAL NA MAHAL KITA. PLEASE, SABIHIN MO NA JOKE LANG YUN." Sabay yakap nya sakin.
Gusto nya akong yakapin, pero lumayo ako sakanya.
Hindi parin sya tumitigil sa pag-iyak, Please, tama na! Bago pa mag bago ang isip ko.
"B-Babe..." Hindi nya na masabi ng maayos ang salitang 'babe' dahil sa walang tigil ang iyak nya sakin.
Babe, Sorry.
Lalapitan ko sya !! Ayaw ko sa lahat na makita syang umiiyak.
Malapit na ako sa kanya ng biglang tumunog ang Cellphone ko.
Tinignan ko kong sino ang tumatawag...
Nanlumo ako sa nakita ko ang pangalan nya. Pangalan na nag sisisi ako kung bakit sya pa ang naging...MAMA 'ko'
[D-Mom Calling...]
Ayaw ko syang maka-usap! Galit ako sa kanya. Galit na Galit! Kaya pinatay ko na lang ang Cellphone ko.
"B-babe...M-ma-maawa k-ka."
Hindi ko na malayan, nasa harapan ko na pala sya. naka tayo, Basang-basa na ang damit nya, puno na sya ng pawis. namumula na ang mata nya , Namumula na ang mukha nya.
"TAMA NA, AYAW KONA." Sabi ko , At umiwas ako ng tingin.
"Ano bang kasalanan ko ?? Mahal kita...Ano-anong gusto mong gawin k-ko ? L-Lumohod sa harap m-mo?"
O______O Unti-unti syang Lumuhod.
LUMUHOD TALAGA SYA??
G-GANON NYA AKO KAMAHAL??
Biglang tumulo ang Luha ko na kanina ko pa pinipigilan.
Nakatingin lang ako sa kanya. Umiiyak parin sya, Para syang Baby na pinabayaan.
"SORRY, WALA NA TAYO, TAPOS NA TAYO. HINDI NA KITA MAHAL. OO, DAHIL SA NAGTITINDA KA LANG AT HINDI KA MAYAMAN TULAD NG MGA IBANG NANLILIGAW SAKIN AT DAHIL MAHIRAP KA.
HINDI KITA MAHAL, LARO LANG LAHAT NG SINABI KO SAYO. SORRY, SORRY, SORRY KUNG NASAKTAN KITA, SANA MAPATAWAD MO AKO, MAG MOVE-ON KA NA LANG. PLEASE, TAMA NA... SORRY TALAGA."
Tumalikod na ako sakanya, at lumakad palayo, Meron akong nakita na Puno na Malaki, Pinuntahan ko ito at doon lang akong umiiyak...Rinig ko na tinawag nya ang palangan ko, sinasabi nya na MAHAL NA MAHAL NYA AKO.
Tinignan ko sya, naka luhod parin sya at umiiyak. Hindi ko mapigilan na hindi mapa Luha.
Lahat ng sinabi ko sayo ay puro kasinulingan lang... MAHAL KITA, MAHAL NA MAHAL. Sana, MAPATAWAD MO AKO.
----
FACEBOOK --> Ralphkindlejhon@yahoo.com (Fb ng ating bida.)
BINABASA MO ANG
Left Without A Word
Novela JuvenilSya ay isang Spoiled brat na babae, na nag mahal sa isang lalaki na mahirap lang, at nagtitinda. Lahat ginawa ng lalaki para lang mapa lapit sa babae, Minahal nya ito ng palihim lang, Hanggang sa Lumapit ang babae sa kanya at napa lapit sila sa isa'...
