Lhaine Lee Ramos had just adjusted to a new life after her Nana died a year ago. Now, she must face another sudden change in her life. Her world flipped 360 when she found out that her Nana wasn't a blood relative at all and that she was being force...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ryan Lee Sanchez' P.O.V.
Nakuyom ko sa palad ko ang kuwintas. Dapat ay naluwagan ako kahit kaunti dahil ang 'responsibilidad' ko na maka-alala ulit para sakanya ay nawala na. Hindi ko na nga alam kung gaano katagal na ang nakatayo sa labas eh.
"She gave up first huh..." sambit ko sa sarili ko. Hindi man lang siya nagpaliwanag. I know I gave that ultimatum but at least explain to me what I did wrong. If I can still... Crap, ano ba ang pinagsasabi ko.
Without even realizing it, humahakbang na ako para habulin siya. Paglabas ko sa village ay wala na siya. At that moment, napansin ko naman si JM na mukhang nakikipagtalo isang lalaki.
"STOP FOLLOWING ME ZENRID!" sigaw niya sa lalaki.
"Tang*na, nakakabadtrip ka na!" hinagis ng lalaki ang helmet niya sa tabi ni JM at muntik siyang mahagip 'nun.
"May problema ba dito?" singit at lapit ko sakanila.
"Thank God!" nagtago si JM sa likod ko.
"Pare, huwag kang maki-alam, usapang mag-syota 'to," mayabang ang tono ng tinawag na Zenrid ni JM.
"Hindi mukhang matinong usapan ang ginagawa ninyo eh," banat ko agad.
"Ano?!" nilapitan ako ng lalaki at akma na sanang susuntukin pero imbes ay na-outbalance ito at bumagsak paharap sa semento. What the heck.
"F*ck off. JM, c'mon. Umayos ka kung ayaw mong isumbong kita sa Dad mo," banta ng lalaki kay JM. Pinulot ni Zenrid ang helmet sa daan saka umalis at sumakay sa isang motor hindi kalayuan sa amin.
"How many times are you going to save me?" hinarap ako ni JM.
"Nagkataon lang. Sasamahan na kitang maghintay ng taxi."
"Can I treat you atleast? For saving me from that stalker..."
"Sorry, busy ako," umalis ako at pumara ng taxi. Pinilit ko nalang siyang pasakayin. Marami pa siyang sinasabi pero wala akong maintindihan dahil lumilipad ang isip ko. Bumalik ako sa bahay at nagkulong sa kuwarto. Mula sa computer ko ay paulit-ulit kong tinignan ang mga pictures namin ni Lee.. When did I start calling her Lee? I know that she asked me to call her Lee but the 'Lee' when I say it sounds like an endearment.
I decided days ago that I'd leave here on a clean slate. Nasaan na iyong determinasyon kong iyon?
