Secretly Inlove 💜 (COMPLETED)

CHAPTER 40- Wake Up

"Its like an unexpected disaster and it made us broken. I wanna talk to her for the last time but I'm too late. I wanna hug her, be with her but when I came the only thing I know is that I can't do anything."

"Yes you came too late pero alam niya na andiyan ka lang at hindi mo siya matiis, na mahal mo siya at hindi mo makakaya kung wala siya"

"For so many years, I've been an idiot. I didn't took every chance. Wala akong ibang ginawa kundi paiyakin siya. I am the one responsible for this"

"No you are not. Its all my fault"

"I can't take this pain anymore"

"Don't do anything. Wait for something na malapit ng mangyari. Kung hindi sana ako nagkasakit. Kung hindi sana niya nalaman at pinilit umuwi dito sa Pilipinas para alagaan at makita ako. 2 months ago I taught its my last day in this world but I survived at alam kong siya rin. Hintayin na lang nating magising si Bes. Sophia will be okay soon. Yung may ari dapat talaga ng eroplano ang sisihin natin e."

"Tara nga sunugin natin ang bahay nun."

Yes! Coma ngayon ang best friend ko. 2 months na ang nakakalipas, maayos na ako tapos may nangyari namang masama sa kanya. After what happened to her, agad na umuwi ang parents niya dito.

"Smile na Travis. Ayaw ni Sophia na makita kang ganyan. Paano na lang pag nagising siya? Baka yung happily ever after niyo na pilit sinisira ng tadhana mawala talaga at maging tragedy. Gusto mo ba yun?"

"Kung kaya ko lang sana matagal ko ng ginawa."

"Travis"

May narinig kaming boses at tinawag nito si Travis.

"Ate ara," travis

"Andiyan sila Daddy at Mommy" ate ara

Lumapit si Travis sa kanila at ganun din kami ni Ate Ara.

"Travis umuwi ka na muna" ate ara

"I can't ate. Gusto ako yung una niyang makita sa oras na magising na siya."

Hindi rin talaga namin siya napilit. Tigas talaga ng ulo kahit kailan.

Pumasok na sila Tito, Tita at Ate Ara sa loob. Nandun din kasi yung parents ni bes at nagbabantay. Ang dami talaga naming nagmamahal sa kanya kaya please lord wag mong hayaan mawala siya sa amin. Wag mo muna siyang kunin.

Bumaba muna kami saglit para bumili ng pagkain ni Travis. May dala naman kasi sila Ate Ara pero puro prutas kaya naisipan kong bumili for them at alam kong nagugutom na sila. Buti na lang at sinamahan ako ni Travis.

"What if nagising siya tapos di na naman niya ako maalala?"

"Travis, palagi na lang bang ganun yung mangyayari? Wag ka ngang nega. Kung makakalimut ulit siya for sure di lang ikaw ang makakalimutan niya. Hello, kami rin no kaya wag mong isipin ang mga ganang bagay."

"Pero paano?"

"Ayan ka na naman Travis e."

"Basta hindi ko na hahayaang mawala pa siya at magkahiwalay kami pag gising niya ano man ang mangyari. I'll do my very best to finally be her man. I do whatever ot takes to win her heart. I'll always be there for here no matter what, kahit ayaw niya at kahit ulit ulit niya akong ipagtulakang palayo."

"That's my cousin and the Travis I know."

Bumili na kami at agad itong dinala sa kanila. Pumasok kami at nakitang, omo

Travis' POV

Nakakabigla mang isipin pero lubha kong ikinasaya ang aking nakikita. Sa ilang buwan na lumipas ito ang hinihintay kong talaga. Ang makita siyang mulat na mulat ang mga mata habang nakangiti at okay na.

Pagbukas namin ng pinto nakita ko si Sophia habang nagiiyakan sila tita at tito pati na rin sila ate ara, mommy and daddy. Hindi ko napansin na may tumulo na rin palang luha galing sa mga mata ko. Tila ba hindi ako makagalaw sa mga oras na ito habang pinagmamasadan ko siya.

Agan na tumakbo si Cassy papunta sa kanya.

"Bes naman e. Pinag-alala mo kami ng sobra"

"Sorry na bes"

"Bes namiss kita sobra. Wag mo na ulit kasi kaming iiwan."

"Hindi ko naman kayo iniwan e. Umalis lang akosaglit."

"Nakuha mo pang gumanyan ha. Loka ka talaga"

"Ikaw kamusta ka na? Okay ka na ba?"

"Stop na, ikaw dapat ang tanungin namin kung okay ka na. Isa pa okay na ako. Magaling na ako at ikaw yung kailangang maging okay"

"I'm fine"

"No you're not. I'm sorry dahil sa akin naaksidente ka."

"Wala kang kasalanan."

"Kung hindi ka nagpumilit na bumalik dito para sa akin edi sana hindi ka napasama dun sa mga pasahero ng eroplanong bulok na yun"

"Ayan pati eroplano sinisisi mo na. Para tapos na, walang may kasalanan"

"Ikaw na talaga yan Sophia. Akala ko nakalimot ka na naman. Salamat lord at hindi"

Ayan muli kong nakita ang napakagandang ngiti niya na namiss ko ng sobra.

Namiss ko siya ng sobra sobra sobra sobra

"Bes" sabi ni Cassy sabay tingin sa kinatatayuan ko

Nakita ko rin ang paglingon ni Sophia

"Si Travis" muling sabi ng pinsan ko habang umurong lahat ng sasabihin ko. Travis wag ngayon jusko mapapahiya ka neto. Eto na yung hinihintay mo.

"Sophia! Hi"