Saved by Marriage [Completed]

Five

Quennie Dela Cruz-Smith

Napatingin ako sa harapan ng kotse ng huminto ang sinasakyan namin sa harap ng isang gate. Slowly, it opened automatically at dumiretsyo ulit doon ang sasakyan, doon ko mas nakita ang isang two-storey house na simple but elegant at tama lang para sa isang pamilya na panglimahan. Mas malaki rin ito kumpara sa tinitirhan kong pandalawa o tatlong tao lang ang capacity.

Bumaba na ako sa kotse at hindi na sya hinintay pa, nakita ko din naman syang sumunod pero hindi ko na binigyang pansin.It has a wide garden bago ang mismong pinto, I bet it still has a lot of space sa likod bahay dahil na rin tingin ko ay nandoon lahat ng pwedeng makita.

Tinignan ko ang bahay, its still empty pero may homey vibe, iyong parang gugustuhin mo syang uwian kasi magiging komportable ka, it looks exactly like the house I dreamed of kapag nagkapamilya ako. Pero sadly, I am currently married to a multi-billionaire man na hindi ko kilala at ni hindi man lang kami dumaan sa getting to know each other.

Like duh? Pwede ko syang payagang manligaw muna diba? Na-shotgun wedding tuloy ako. Joke lang. Tawa kayo dali!

"This will be our new house, Mang Gusting will get your things---"

"Hindi na, ako na. Ibalik mo na ako sa bahay ko at kailangan ko ding magpalit ng damit dahil may pasok pa ako." sabi ko saka inalis ang tingin sa bahay para matignan ko sya.

"You're still studying?" kunot-noong tanong nya na ikina-roll eyes ko.

"Porke't ba sinabing may pasok sa school agad ang punta? Besides, I'm already twenty-four." pambabara ko but he rolled his eyes on me too.

"Why? Is there an age limit when it comes to education? I thought your taking some masters or something." sagot nya pabalik kaya napailing na lang ako.

"Akala ko ba pinaimbestigahan mo ako?" tanong ko sa kanya na nakapameywang na.

"Yes I did, but I only asked for your age, your job and your name. Happy?"

Sarcastic

Nice. Talagang mukhang sasabog ang bahay na nasa harapan namin once na tumira kami dito dahil nakikini-kinita ko ng somehow ay may pagkakaparehas kami ng ugali. 

Parehong hindi nagpapatalo.

Inirapan ko na lang sya at nagcrossarms.

"Nga pala, yung interview mo---"

"Oh, I wasn't planning to do that anymore." he said innocently na kung hindi ko pa lang sya nakakasama for a day ay mapapaniwala nya akong nakalimutan nya talaga.

Napasimangot ako sa sagot nya.

"Bakit naman? You already said yes to my request!" angal ko pero umiling lang sya at nagsmirk.

"Do you actually think that I'll give some precious facts about myself to some cheap company? That's a bait Mrs. Smith, my grandfather wants the deal to be done and your request was a right timing." sabi nya saka nagsmirk at naramdaman ko ng namumula ang mga pisngi ko sa inis.