Pangarap Ko'y Ikaw (Completed)

34

Magkayakap kami sa kama habang nagkwentuhan. Napagod sa kissing galore namin.

"Di ka pa ba inaantok?" Tanong ko sa kanya.

"Di pa naman. Katabi kase kita."

"Sweet naman.."

"Kwentuhan mo ako. Anong nangyari sayo nung naghiwalay tayo."

"Wala naman masyado. Nagpakabusy magtrabaho kaya eto na ako."

"Alam mo ba, galit na galit ako nung araw na naghiwalay tayo. Pinilit lang nila ako. Gusto kong magwala."

"Tama na. Magkasama na tayo ulit. Wala na silang magagawa."

"What if gumawa na naman sila ng paraan para paghiwalayin tayo?"

"Psst.. huwag mong isipin yan."

"Babe, kita mo naman sabi ni Abby. Baka pakinggan nila yun. Ayoko ng maghiwalay tayo. Magpakasal na kaya tayo para wala ng makakapaghiwalay sa atin."

"Don't worry. Di na ako papayag." Assured ko sa kanya.

"Babe, if ever mangyari yun, huwag tayong bibitaw. Ipaglaban natin ito. Okay lang sa akin mawala yun kasikatan basta nandiyan ka."

"Salamat. Asahan mo yan, wala ng dahilan para maghiwalay pa tayo. Kaya cheer up na. Para ka tuloy babae. Daog mo pa ako."

"Ayoko lang kase na may mamagitan na naman sa atin. Di ko na kaya na mawalay ka sa akin."

"Alam ko naman yun. Bast tandaan mo, mahal kita. And alam ko na mahal mo ako, kaya iyon lang, sapat na. Stop worrying, okay?"

"Okay. Basta ako ipaglalaban kita. Kahit anong mangyari."

"Ako din. Tulog na tayo?"

"You sleep na. I'll watch over you. Papaantok lang."

"Okay. Babe. Matulog ka na rin ha. Love you."

"Love you, too."

Batid ko ang pag-aalala niya pero sigurado ako na ang pagmamahal namin ang mananaig sa lahat.

Sa sobrang antok ko ay nakatulog ako agad. Di ko alam kung anong oras siyang nakatulog. Basta ang alam ko, nakayakap ako sa kanya kaya ramdam ko yun security at contentment.

Payag naman ako kung magpropose siya. Tutal naman malaki na ako at si Tatay naman ay hindi na ako papakialaman kaya lang gusto ko naman na magpakasal sa kanya hindi dahil napressure siya na paghihiwalayin na naman kami ng mga walang pusong pakialamero sa buhay namin. Gusto ko kung magpapakasal kami ay kusang nararamdaman, walang pressure kundi dahil iyon ang gusto namin. Sa ngayon, sapat na muna yun ganito. Sana nga lang wala ng pagdaanan pang di maganda ang relasyon namin dahil we suffered enough dahil sa mga taong sakim na ang iniisip lang ay ang sarili nilang kaligayahan.

☆☆☆

Maaga akong nagising. Naramdaman ko kase ang sinag ng araw sa mukha ko kaya naman di na ako makatulog. Tulog pa si Alden. Sandali ko siyang pinagmasdan, ang gwapo talaga ng boyfriend ko. Napakapalad ko na ako minahal niya. Sino ba naman ako? Isa lamang ordinaryong babae. Kaya nga nagsisikap ako para naman may maipagmamalaki na siya sa akin. Pero tignan ninyo, noon nga na wala ako, nandiyan na siya. Mahal niya ako kahit simple lang ako. Ngayon pa kaya na may maganda na akong disposisyon sa  buhay? Alam kong marami ang naghahangad sa pagmamahal niya kaya maswerte ako. Dapat kong pahalagahan ang pag-ibig ni Alden. Kase wala na akong mahahanap pang tulad niya. Iisa lang si Alden Richards.

Bumangon na ako. Gusto kong ipagluto ng masarap na almusal ang babe ko. Para man lang doon ay di  niya ako malimutan.

Busy ako sa pagluluto ng bigla na lang may yumakap sa akin.

"Good morning, babe!" Bati niya.

"Good morning. Upo ka na, paglagay na kita ng coffee."

"Ang sarap naman niyan. Ang galing ng misis ko."

"Huy! Di pa tayo kasal."

"Babe, gusto ko ng maging asawa ka."

"Bolero ka! Ke-aaga! Umupo ka diyan at maghain na ako ng almusal natin."

"Di yun biro. Seryoso ako."

"Asan ang singsing?"

"Wala pa pero mamaya bibili na ako."

"Huwag ka nga magbiro."

"Basta."

Naghain na ako. Masaya kaming kumain habang nagkwentuhan. May EB daw siya mamaya kaya diretso siya ng Broadway. Pero promise niya na susunduin ako. Doon daw kami sa condo niya matulog.

Ang taray diba? Parang mag-asawa na.  Pero masaya ako. Kase sigurado na ako sa kanya. Walang ibang lalaki ang makakapantay kay Alden. Siya lang.

Teka,ano kaya yun balak niya? Bago kase kami mag-hiwalay sabi niya, may surprise daw siya. Parang di na naman surprise. Feeling ko aalukin na talaga ako ng kasal. Papayag na ba ako? Gusto ko pero ang tanong, handa na ba ako?

A/N Pakitulungan naman natin si Maine. Pwede na ba magpakasal? Comment your suggestions.