Unang araw ko sa kolehiyo at kinabahan ako ng grabe. Sabi ni Beauty sa akin wag daw akong mag-alala kasi magkasama naman kami. Pareho kami ng schedule na dalawa. At si Nikki rin! Hindi nga makapaniwala si Nikki na sasama siya kay Beauty Ferguson! Of course, in this town, Ferguson is really respected. Iyong titingalain ng marami.
"Hon..." uminit naman ang pisngi ko sa pagtawag ni Dylan sa akin.
"Hmmm..."
"Come here." he told me.
Umiling naman ako sa kanya. Palagi na lang siyang nagpapalambing. He groaned.
"Palagi na lang hindi. Hindi ng hindi." tinawanan ko naman siya.
"Pumasok ka na, papasok na rin ako. Anong oras na." wala rin naman siyang nagawa.
Hinalikan niya naman ako sa labi at sinabayan papunta kwarto namin. Hindi niya naman kasi ako mahahalikan kapag andoon sa labas ng tinitirhan namin.
Maaga ng hindi ako makabangon dahil sa sakit ng puson ko. Wala na rin si mama at na sa loob na siya ng mansion ng mga Ferguson.
"Arghhh.." this is a struggle being a girl. Yung iba, akala nila nag iinarte lang kami kapag masakit ang puson namin pero hindi nila alam na parang katapusan na ng mundo iyon! They will never understand the pain.
Dylan:
Hey, are you already awake? It's 7 in the morning. Male-late ka.
Me:
I can't go to school. Masakit ang puson ko, mauna ka na lang.
Wala pa naka isang minuto ay tumawag siya.
"Ysabel..." malambing ang boses ni Dylan.
"Mauna ka na Dylan. Mamayang hapon na lang ako papasok."
"Can I go there inside? Na sa labas ako."
"Huh?"
"The maids all out, at your mama too. Wawa assigned them all to go out and buy groceries."
"Dy---"
"Hon, please."
Pumasok si Dylan ng kwarto at sinabihan ko naman siya na kukunin ko muna ang isang electric fan pero ayaw niya iyon. Hinigit niya lang ako at napakandong ako sa kanya.
I pressed my both lips. Dylan's arms snaked around my waist.
"Is it really hurts?" I nodded.
"You want to go to hospital?"
"Ayaw ko. Normal lang 'to, Dylan." he sighed and nodded.
We stayed in that position for ten minutes! Pinilit ko naman siyang umalis na dahil 7:40 na at male-late siya.
Dylan kissed me and pulled my waist. I smiled and buried my face on his chest.
"Please call me if something's happen."
"Yes po."
Hapon ng okay na rin naman ako. Sinabihan ko si Dylan na papasok na ako at nagalit pa siya nung una dahil nag commute lang raw ako. Sanay naman ako doon.
"Ayaw ko noh! Ang tanda niya para sa akin." reklamo ni Nikki isang araw.
"Huh? Two years ang naman ang gap niyo." sabi ni Beauty. Hindi pa rin makapaniwala si Nikki na naging magkaibigan sila ni Beauty Ferguson.
"Kahit na! Gusto ko kasi ka batch ko." wala namang masama kung may age gap kayo ng boyfriend mo. Kami nga ni Dylan, dalawang taon!
Kung iisipin ng iba, bata pa ako para kay Dylan. At minsan sinasabihan rin naman ako ni Dylan na bata pa raw at naiinis lang ako sa kanya. Sa edad lang naman iyon! I am matured already.
