Unexpected Love Of Yours [COMPLETED]

Chapter Nine

Chapter Nine. Gian and Kayesmile, the sketch pad

Kayesmile Ayesha A. Garcia

I'm with my Lola Ayesha. I am currently helping her in the garden. My lola loves flowers, animals and even those person who has become very special to her heart.

"Kayesmile, bakit mukha kang malungkot? Any bothered?" Lola Ayesha asking me so seriously.

She glanced at me for a moment and gaved me that very awesome looks.

Umiling lang ako habang itinitigil ang pag-trimmed sa mga bulaklak.

"Lola, gaano mo ba kamahal si lolo?" I was referring to the late Mr. Angelo Ferdinand Garcia, my handsome and dedicated grandfather who died over ten years ago.

I knew that matagal nang natanggap ng lola ko ang pagkawala ng lolo ko kaya I never hesitated to ask her.

"Mahal na mahal, apo." umupo siya sa tabi ko at ngumiti. "Masarap magmahal lalong-lalo na kapag mahal ka rin ng taong mahal mo. Nawala man ang lolo mo sa tabi ko Kayesmile, pero nanatili siya rito." tugon pa ng lola ko habang inilagay niya ang kanyang kamay sa kanyang dibdib.

Ganoon pala iyon? I just remembered how Jules hurts me. Ako lang ang nagmahal sa kanya. May mga pagmamahal po bang nababago sa paglipas ng mga panahon?

"Teka, bakit mo nga pala naitanong ang mga iyon, Kayesmile? Have you been inloved, apo?" Kumislap ang mata ni lola sa tanong na iyon ng siyang ikinalungkot ko.

"Maybe, pero that was a very lunatic feeling, lola. Iyong piling na ngayon ako pa ang mahal niya pero sa mga sumunod na araw ay iba na ang nasa loob ng puso niya. May mga pag-ibig po ba talagang nababago, lola?" I ask her emotionally.

"Apo, kapag hindi para sayo ang isang tao ay dapat matuwa ka. Alam mo ba kung bakit? Dahil hindi siya ang itinadhana sayo. Malay mo na nasa paligid lang ang lalaking tunay na magmamahal sayo." Lola said with matching kindat pa sa akin.

"Lola, nasaktan na po ako, eh. Kaya once and for all ay hindi na ako iibig ulit. Maybe, pass po muna ako." sabi ko na nakangiti.

"Sinabi mo iyan, huh? Sige na, halika na at pupunta pa ako sa field. Oh, ano sasama ka ba?" tanong ni lola at tumayo na siya.

"Sige po, lola. Kasama rin ba sina Nat at Rain?"

"Mabuti at naitanong mo, nauna na sa atin ang mga iyon, apo. Anyway, sa susunod na araw na ang alis ng dalawa." pakli ni lola. Oo nga pala dahil malapit na ang pasukan. Wew, ang bilis ng mga araw.

--

Nasa field na kami nang madatnan ko sina Rain at Nat na nakaupo sa ilalim ng punong mangga.

"Kaye, narito ka na pala? Ayiih, sasama ka ba sa amin?" masiglang tanong ni Nathalie.

"Saan naman?" tanong ko.

"Tutulong kami ni Kuya Gian sa paghaharvest ng mga coffee." sabad ni Rain na nakataas ang kilay kay Nat.

Ano na naman kayang kalukuhan ang mga iniisip nito.

"Coffee ba iyon, Rain? Sure ka? I think sa sugarcane iyon, eh." pangangatwiran ni Nathalie at nagsimula na silang tumayo.

"Excuse me girls, pinagloloko yata ninyo ako, eh. Kahit hindi ako laking probinsya ay alam ko kung kailan ang harvest ng mga iyon. Ano na naman bang plano ninyong dalawa, huh? At saka... wala naman si Gian dito, eh." binigyan ko sila ng pagkaloko-lukong ngiti at iniisa-isa ko silang pinaghahampas.