Unexpected Love Of Yours [COMPLETED]

Chapter Thirty-One

Chapter Thirty-One. Mother and Son, Kayesmile and Jules accident

Kayemile Ayesha Garcia

I just can't move now. Hindi ako makakibo sa mga tinuran ni Jules. Sa haba-haba ng panahong pinagsamahan namin ni Jules ay hindi man lang niyang nagawang sabihin sa akin ang lahat ng ito.

Iisa lang ang university namin ni Jules. During our first year college times ay magkaibigan na kami. Pero never niyang nabanggit sa akin ang mga bagay na ito.

I found Tita Samantha's facial expression on her eyes. I can sense it. Nasisilayan ko sa mga labi niya ang mga ngiting nakakakubli nito.

Nag-sink in din sa utak ko ang sinabi ng nanay ni Gian ko noong nasa province kami na ampon lang nila si Gian.

Oh, God!

I just can't imagined it now. Magkakapatid ang dalawang lalaking parehong nagmamahal sa akin?

"Jules, totoo ba itong sinasabi mo? Si Gian ang nawawala mong kapatid?" maluha-luhang tanong ni Tita Samantha sa anak niya.

Agad na napamura si Jules sa tinanong ni Tita Sam. His eyes was full of anger. His facial expression was very scary.

"Do I need to said it again, Ma? You heard what I say right?" hindi pa rin nawawala sa hitsura ni Jules ang pagbulyaw niya sa mama niya.

I need to escape here pero paano kung sasaktan niya si Tita Samantha?

No! I don't want it happen. Pero how can I escape in this kinda situation now? Hindi pa rin ako binitawan ni Jules.

"Anak, huminahon ka please. Oo, narinig ko ang sinasabi mo pero hindi mo kailangang gawin ito. Let go of Kayesmile. Hindi mo siyang pwedeng hawakan ng ganyan. Aalalahanin mong may sakit siya." pakiusap ni Tita Sam kay Jules. Hope Jules will listen to Tita Sam but he still neglecting it.

"I'm sorry, Ma. It's too late." pagkasabi ni Jules ay agad niya akong hinila palabas ng bahay nila.

"Tita!" sumisigaw na akong tinawatag ang pangalan ni Tita Sam habang nagpumilit pa rin akong kumawala mula sa mapwersang pagkakahawak ni Jules.

"Jules, itigil mo iyan!" pero walang Jules na nakikinig sa mga pakiusap na iyon.

Tiniis ko ang sakit ng mga kamay ko at sa higpit ng pagkakahawak ni Jules sa mga braso ko. Gusto ko siyang itulak pero I can't do it.

"Jules, ano ba?! Bitiwan mo na ako." sabi ko sa kanya.

"Hindi, Kayesmile!" matigas na response niya sa pakiusap ko.

"Pwede pa nating pag-usapan ito, Jules. Don't be so harsh. Hindi mo kailangang gawin ito."

"Bakit, kapag hindi ko ito gagawin ay kusa ka bang sasama sa akin, Kayesmile?" he asked me so serious. Nabulunan ako sa tanong na iyon.

Tumawa lang siya ng pagak at binuksan niya kaagad ang pintuan ng kotse niya. Aakma na sana niya akong itulak sa loob nang marinig ko ang isang boses na pamilyar sa akin.

"dirty face!"

Huh?

Oh my God!

Napatingin ako sa lalaking tumatakbo papalapit sa kinaroroonan namin. Hindi ako maaaring magkamali. Nandito si Gian.

"Gian!" at kusa kong tinulak si Jules dahilan upang mapatakbo ako papunta kay Gian.

"Kayesmile, bumalik ka rito!" naririnig kong daing ni Jules. Pero hindi ko na siya pinansin pa. Malakas ang pagkakatulak ko sa kanya kaya sinamantala ko na ang pagkakataon.