Mr. Gummy | min yoongi

13

Chapter 13: | Let go |

--

Nasa soccer field lang kami ni Ayumi. Nagpractice kami ng soccer ngayon at himala namang nagpractice rin si Ayumi. Anong nakain neto?

Nagwa-warm lang si Ayumi tapos ako naman ay pumunta muna sa lagyanan ng bag at agad na uminom ng tubig ng biglang may kumalabit saakin laya kinabahan naman ako. Kung makakalabit naman kasi e hihi.

Lumingon ako sa kung sino yung kumalabit saakin ng bigla kong nakita si Coach. Si Coach lang pala yung kumalabit saakin, shemay.

Inabot niya saakin yung paperbag na may lamang pagkain kasi naamoy ko e hihi.

"Oh, pina-bibigay sayo." Ha? Sino naman?

"S-Sino po yung nagpapabigay?" Pagtataka ko.

''Si Gilag---este yung varsity ng basketball." Ha? E marami namang kasali sa varsity ng basketball ah.

"Alin po sa varsity member ng basketball?" Bakit ba? Curious ako e. Pake niyo ba?

"Bakit ba ang dami dami mong tinatanong? Kunin mo nalang kaya 'to? Kaloka ka e!'' Napapoker face nalang ako sa sinabi ni Coach Mae at agad na kinuha yung paperbag.

Tiningnan ko kung ano yung laman at may isang lunch box na may lamang siomai atsaka water bottle na may lamang lemonade. E paborito ko 'to e? Bakit at sino yung nagbigay saakin neto?

Nilasahan ko yung siomai tapos sinawsaw ko sa sauce nito. Ang sherep hihi. Pero sa totoo lang, masarap talaga ito.

Napalinga linga ako baka sakaling nasa paligid lang ang bumigay saakin neto at makapag pasalamat pa ako.

Pagkatapos kong kainin 'yon ng isang upuan lang, ang sarap naman kasi e! Masisisi niyo ba ako? Huhu.

Pumunta ako sa locker room para magbihis, tapos na rin naman ang practice namin kaya magbibihis na ako.

"Bes naman e! Bakit mo hindi mo ako binigyan nung mga pagkain mo kanina? Ang damot damot neto!" Ani ni Ayumi habang nagbibihis. Kahit nasa cubicle kami e nagsisigawan parin kami. E kami lang naman yung tao dito e.

"E gutom na gutom ako bes e, sorry naman, paborito ko yun e." -Ako.

"E sino ba kasi ang nagbigay 'non sayo?''

"Hindi ko rin alam e."

Nakapagbihis na kami kaya agad na kaming lumabas na locker room. Nauna na si Ayumi umuwi kasi tumawag yung kuya niya. Pero ako, eto nakaupo lang sa bench ng lobby. Alas singko palang naman kaya dito na muna ako ng biglang masagi sa isipan ko si Yoongi.

Totoo ba yung mga sinabi niya noon? E bakit hindi man lang niya ako pinapansin? Feeling ko niloloko lang niya ako e. Sinabi niya lang yun kasi baka naawa siya saakin nung araw na yun kaya pinagtanggol niya ko sa pamamaraang 'yon. Haayst, bakit ka ba kasi nagpapakatanga sa kanya Yuri? Bakit siya pa yung minahal mo? Bakit kaya mong saktan ang puso mo ng ganito dahil sa kanya? Ganyan mo na ba siya ka mahal ay handa kang magpakatanga sa kanya?

Napayuko nalang ako ng bahagya, bakit ba kasi ganun? E kung pwede lang magmahal ng ibang lalakeng kaya rin ako mahalin pabalik edi sana nagawa ko na noon pa pero bakit ang hirap?

"Crying again?" Napahinto ako sa pag-iyak ng bigla kong narinig ang boses niya. Yung boses na 'yon.

Nakayuko parin ako pero nararamdaman kong umupo rin siya sa katabi ko.

"Why are you being like this?" Bakit ba? Ano bang problema? Shunga lang?

"Why are you being like this? Am I not that worth loving for? Why are you so selfish? I am here being a fool, I am here hurting myself because I chose to love you even if it will hurt me. Am I that idiot of loving you? Mali ba ako? May kasalanan ba ako sayo para saktan mo ako ng ganito? Kasi I want to give up, I really do. But I can't because my heart still wants to fight for my feelings for you." Ayun, nalabas ko na.

"I just wanted to love and to be loved pero bakit sinasaktan pa ako ng ganito? Mukha na akong gaga sa pagiging tanga dito pero hindi ko nalang iniisip 'yon. Bakit mo pa ako h-hinalikan kung ayaw mo naman pala ako? Bakit mo pa ako sinabihang mahal mo ako kahit hindi naman totoo? Umaasa ako e, umaasa ako." Nakakagaga na kasi e.

"Tama na, Yoongi. Ayoko na. Sobrang sakit na kasi talaga ng puso ko e." Ayaw ko na. Gugustuhin ko mang tumigil na, pero bakit sa kalahati ko e gusto pang ipagpatuloy ang nararadaman ko sayo? Ganon ba talaga yun?

Tumayo ako at aaktong aalis na ng biglang nahablot niya yung kamay ko at sa hindi inaasahan ay agad niya akong niyakap ng mahigpit.

"Don't stop, please." Gusto niya ba talaga akong masaktan?

"I think this is the time that I will move on and let my feelings go. Go find your happiness, and don't mind me." Aalis na sana ako ng bigla siyang magsalita.

"I already found my happiness."

".....and that's you." Tsssk, nasasayahan ba siya sa tuwing nasasaktan ako? HAHAHA, haayst.

"Sorry for the wasted tears. Sorry for the pain that I've caused. Sorry for everything."

Lumingon ako kay Yoongi na ngayo'y namumula na.

"Don't stop loving me, Yuri."

Mahal parin naman kita e, tanga tanga.

"Let me first, fix your broken heart." Paano?

"Stop it, Yoongi. Hindi mo naman kailangan gawin yan dahil nakokonsensya ka e. Magiging okay rin naman na ako." Ngumiti ako ng sobrang peke. Huhu iyak nanaman si ako.

Sobrang drama ko, makapunta nga muna sa mcdo. Huhu.

● ● ● ●♥♥♥♥● ● ● ●