Mr. Gummy | min yoongi

01

Chapter 01: | The Great Pretender, Yuri |

--

Everybody got to judge me, anyways.

'Ang desperada, sayang naman yung ganda at talino. Hindi nga lang ginagamit ng tama, tsssk.'

Masama bang maging desperada sa taong mahal mo?

'Kung ako sa kanya, titigilan ko na ang katangahan niya. Sinasaktan lang niya ang sarili niya.'

Well girl, hindi ka ikaw kaya huwag mo akong pakialaman.

'Sayang naman ang utak at mukha niya. Tsssk.'

Paano naman naging sayang yun?

Tinitiis ko lang ang mga sinasabi ng ibang tao saakin.

Ako si Seo Savannah Yuri or Seo Yuri, I am 16 years old and I am proud to say that I am inlove with Min Yoongi. Yung Mr. Gummy na tinutukoy niyo, yun yon. Anak ako nina Seo Jun at Seo Zee. Ako yung tipong hindi nalang pinapansin yung mga sinasabi ng iba tungkol saakin pero kapag sumusobra na sila e hinding hindi ako magdadalawang isip na kumprontahin sila. At sometimes, savage ako. Kasali ako sa Top 10 ng Campus. Only Child rin ako at fashion designer si Mommy at CEO naman si Daddy sa companya namin.

"Kailan ka ba kasi titigil sa pagpapakatanga mo kay Yoongi? E hindi ka naman niya pinapansin e."

And this is  Ayumi Mikaela Jung or mas kikilalaning Ayumi Jung, she is my bestfriend. She's also 16 years old. And anak siya nina Tanya Jung at Zach Jung. Unlike me, straight to the point siya. Pero huwag kayo, mabait 'to. Mas mabait pa nga 'to saakin e. Pero kapag siya nagalit, lagot kayo. Kasali rin ang bestfriend ko sa Top 10. May kuya si Ayumi at 'yon ay si kuya Theo Jung. Nagmamay-ari din ang parents niya ng hospital kasi both Medical Doctor ang parents niya.

"E gusto ko nga siya diba kaya kahit nagmumukha na akong tanga, hindi parin ako susuko." Oo na, ako na ang tanga.

Tinitingnan ko lang si Yoongi na nakaupo sa sulok ng cafeteria. Haayst.

--

''Hay nako Yuri, bakit ka ba kasi nagkagusto sa lalakeng yun. E sa raming mga lalakeng nagkakagusto sayo e hindi mo na pinapansin ng dahil sa lalakeng yun na hindi ka rin pinapansin. Haaayst." Aaminin ko, On point yung mga sinasabi ni Yumi saakin pero hindi ko parin nilalagay sa utak ko.

Nandito nga pala ako sa Basketball Court, Varsity Member kasi si Yoongi at naisipan kong pagdalhan siya ng pagkain.

Actually, bata pa kami e magkakilala na ang parents namin pero hindi man lang niya ako pinapansin.

'Desperate Crybaby'

Yan yung mga salitang hindi mo makakalimutan na sinabi niya.

Apat na taon ko na siyang gusto pero hanggang ngayon hindi man lang niya ako mapansin. Haaayst.

Pumasok na ako sa Court at tamang tama, break nila ngayon!

Nandun si Yoongi sa sulok ng bleachers at umiinom ng tubig. Agad agad naman akong pumunta sa direksyon niya at agad na inabot ang tinake out ko sa paborito niyang pastry bakeshop.

"Alam kong pagod ka kaya tanggapin mo 'to." Nakayuko lang akong inilahad ang pagkain pero sa sobrang gulat ko ay agad akong napatingin sa kanya.

Tinanggap niya kasi e. Hehe, wala lang masaya lang ako. Pake niyo ba?

"Sinabi ni Mommy ang paborito kong bakeshop?" Ay putek, kinabahan ako dahil sa tono ng boses niya.

"Ah, ummh. Oo." Napahimas nalang ako ng batok dahil sa pinaghalong hiya at kaba.

"From now on, ayaw ko na ng bakeshop na yun kaya ibibigay ko nalang 'to kay Mommy." Agad akong nanghina dahil sa sinabi niya at mabuti nalang at nakahawak ako sa bleachers, kung hindi pa e kanina pa ako natumba dito.

Nilampasan niya lang ako.

Sa sobrang hiya at GALIT ko ay hindi ko alam ang nasabi ko.

"WALA KA BANG PUSO?!"

"HINDI MO BA NARARAMDAMAN ANG SAKIT NA SINASABI MO SAAKIN?!"

"WALA KA BANG PAKIRAMDAM?!"

Habang sinasabi ko yung mga salitang yun ay pinipigilan ko ang pagtulo ng mga luha ko.

"Meron akong pakiramdam, pero wala sayo." Nakatalikod lang niya itong sinabi at agad namang pinagpatuloy ang paglalakad.

Agad akong napangisi, oh diba dakilang tanga talaga. Jusko!

--

Lumabas na ako sa Court at nakita ko naman si Yumi na nagtataka kung bakit ganito ang mukha ko.

"Letche, anong ginawa ng lalakeng yun sayo?!"

"Sabihin mo dali at masapak ko na siya!"

"SINO BA SIYA PARA SAKTAN KA?!"

"Naku Yuri, tigilan mo na yang pagpapakatanga mo sa kanya."

Mahirap mang gawin, pero susubukan ko. Susubukan kong hindi magpakatanga. Yun lang ang makakaya ko dahil hindi mapapantayan ng iba ang pagmamahal ko sa gilagid na yon.

"H-Hindi ko kaya." Pagkatapos kong sabihin yon ay bigla nalang tumulo ang mga luha ko.

● ● ● ● ♥♥♥♥ ● ● ● ●

[OMG, SOBRANG DRAMA NG CHAPTER NA 'TO HAHAHAHAHAHAHA]