03

376 14 2
                                        

Chapter 03: | Stay.|


Ngayong araw ang laro ng basketball, volleyball, soccer and many more kaya wala kaming klase.

Si Yumi naman, nagbattle of the wins sa word factory. Hindi muna ako naglaro ng soccer ngayon kasi nga gusto kong makita ang laro ni Yoongi. 

'Don't ever ever try to watch the game, you'll going to ruin it.'

Kahit na yan yung lumabas sa bibig niya noon, hindi parin ako magpapatibag. Tsssk, ako kaya 'to. Ang dakilang tangabels.

Andito ako sa sulok ng bleachers, rinig na rinig ko ang mga tili ng mga babae. Aaminin ko, nakakarindi talaga sa tenga pero ano pa bang aasahan? tssk.

Andito lang ako, nagtatago. Tinatry kong magtago kasi baka pag nakita niya ako e hindi sila mananalo, andito ako sa sahig. Nakadapa habang tinatry talagang makita siya. Ng biglang.......

Aray! Ang sakit ng beywang ko. Ayan kasi. Tanga tanga!

"Oh Sorry not sorry." Umirap lang siya habang nakasmirk. 

Hindi ko nalang siya pinansin, ediwow niya. 

Inayos ko yung uniform ko, actually fit yung uniform namin sa mga girls tapos above the knee pa ang palda. Habang inaayos ko ang uniform ko ay biglang may bumangga saakin and guess what, yun siya ang yung kanina! Napaupo ako sa sahig at mas sumakit naman ang beywang ko tapos nagkaroon pa ako ng galos sa binti ko.

"Get out of the way, crybaby." Tinitiis ko nalang siya. Wala naman akong magagawa kung papatulan ko siya.

Siya nga pala si Stella Kim. Ang Campus Princess. Hindi naman ako magkakaila, Maganda siya, Klarong klaro ang hubog ng katawan niya atsaka Matalino rin siya. 

"Why are you here? You're supposed to play soccer, right? Tssk, magpapansin ka nanaman ba kay Yoongi? Oh gosh, stop

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Why are you here? You're supposed to play soccer, right? Tssk, magpapansin ka nanaman ba kay Yoongi? Oh gosh, stop. He will never mind you. Tssk. So back off." Hindi ko nalang siya tiningnan. 

Tatayo na sana ako ng biglang sumakit ang beywang ko. Ininda ko nalang ito hanggang sa makaalis na siya at ang mga kaibigan niya. 

"Isipin mo nalang Yuri na masakit ang beywang mo dahil nakakain ka ng cotton candy kaya worth it." Yan ang iniisip ko para makangiti ako sa sitwasyong 'to.

Tumayo nalang ako at aakmang aalis na dahil wala naman na akong gagawin dito, tsssk.

"Stay." Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko yun. Nanghihina nanaman ang mga tuhod ko dahil sa boses na yun.

Nangingilid nanaman ang mga mata ko dahil at sa iilang segundo ay tutulog nanaman 'tong luha ko.

"Watch the game." Ha? Nabingi ako ng super duper max level sa sinabi niya.

"I will not let you go. Hindi pa nagsisimula ang laro. I want you to watch the game." 

"I want you....to love me back." mahinang bulong ko sa sarili.

Nakayuko akong lumingon sa harapan niya. Ayaw kong makita siya, ayaw kong makita niya na namumula ako. Pero I admit, kinikilig ako.

Naglalakad lang ako papunta sa sulok ng bleachers habang nakayuko parin. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Nagsimula na ang laro at agad namang inagaw ni Yoongi yung bola at agad na shinoot. 

Ngumiti nalang ako at pumalakpak. Ang galing talaga ng gilagid na 'to!

--

Natapos na ang laro at ang University namin ang nanalo. Hindi ako malas, that's for sure. hihi.

"Yuri!!!! Omg, Nanalo ako sa Word Factory! Ako na yung defending!" WAAAH!

"I knew you would win it! Nanalo rin ang basketball boys at ang soccer girls!"

"WAAAH, CONGRATS SA ATIN...at kay Gilagid." Napatawa nalang ako. 

'I want you to watch the game.'

Kahit pitong salita lang yun pero kinilig talaga ako. Feeling ko nga lumulundag na 'tong puso ko e.

"Teka, anong nangyari sa binti mo? At anong nangyari sa beywang mo? Bakit kanina ka pa himas ng himas dyan?"

"Ah, n-natulak lang ako."

"Sino ang tumulak sayo?"

"Ah, h-hindi ko kilala."

"SI STELLA?" haaayst! manghuhula ba 'tong si Yumi?

"Hindi naman niya sinasadya." agad naman siyang naglakad palayo.

"Teka, asan ka pupunta?"

"Kukutusan ko yung letcheng babaeng yun! Mukhang sino!" Pinigilan ko nalang si Ayumi.

"Huwag na Ayumi, hayaan mo nalang siya."

"Fine, I will let this one slide. Pero kapag yun, sasaktan ka pa. Hinding hindi ako magdadalalawang isip na sampalin siya. That's for sure." Tumawa nalang ako. 

"Thank you Ayumi. Mamaya punta tayo Mcdo, magda-drama nanaman ako. Hihi." Agad naman niya akong binatukan.

"Tanga! Ikaw sampalin ko e." Tumawa nalang kaming dawala. Oh, ang tanga tanga ko. Kahit na nasasaktan, tumatawa parin na para bang walang nangyari. Haaayst.


Ano kaya ang iniisip ni Yoongi, bakit niya kaya ako pinigilang umalis? 






I'm going to smile like nothing's wrong, Pretend like everything's all right, Act like it's all perfect even though inside, it really hurts.

● ● ● ●♥♥♥♥● ● ● ●

Mr. Gummy | min yoongiTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon